Tędy i owędy - streszczenie krótkie
Narrator prezentuje w formie anegdotycznej swoje dzieciństwo i młodość, w szczególności okres wczesnej edukacji oraz pierwsze fascynacje otaczającym światem. Autor opisuje swoje doświadczenia w gimnazjum, w tym trudności z językiem rosyjskim i wymaganiami szkoły, a także pierwsze miłosne zauroczenia i codzienne przygody z rówieśnikami.
Narracja zawiera opisy dziecięcych zabaw, ulicznych odkryć oraz humorystyczne wspomnienia o relacjach z nauczycielami. Wspomina m.in. egzamin wstępny, podczas którego popełnił błąd w rosyjskim dyktandzie, a także smak babki śmietankowej, który na długo zapadł mu w pamięci. Wańkowicz tworzy nostalgiczną atmosferę, odmalowując codzienność tamtych czasów, wypełnioną zabawami, pierwszymi tęsknotami i emocjami, które kształtowały jego młodzieńcze lata.
Tekst ukazuje również specyfikę epoki oraz tło społeczne, zwracając uwagę na codzienne realia życia młodych ludzi w Polsce tamtych lat. Całość jest przedstawiona w lekkim, gawędziarskim stylu, który łączy humor z sentymentalnymi refleksjami.
