Raj utracony - charakterystyka bohaterów
Bohaterowie boscy i nadprzyrodzeni:
- Bóg Ojciec — Wszechmogący Stwórca, najwyższa istota, uosobienie sprawiedliwości i miłosierdzia. Przewiduje upadek człowieka, ale daje mu wolną wolę. Wymierza kary, lecz także okazuje litość, obiecując przyszłe zbawienie.
- Syn Boży (Chrystus) - współuczestniczy w stworzeniu świata. Dobrowolnie ofiarowuje się jako przyszły Zbawiciel ludzi, ostatecznie pokonuje Szatana w niebiańskiej wojnie. Jest symbolem miłosierdzia, ofiary i posłuszeństwa wobec Boga Ojca.
- Szatan, Lucyfer — antybohater Raju utraconego, upadły anioł, główny antagonista eposu. Niegdyś najdoskonalszy z aniołów, pełen pychy, który wznieca bunt przeciw Bogu. Złożony charakter, pełen ambicji, buntu, nienawiści, ale także tragizmu. To on doprowadza do upadku człowieka, wcielając się w postać węża.
- Beelzebub — jeden z najważniejszych demonów, bliski doradca Szatana. Inteligentny, przebiegły strateg, proponuje, by uderzyć w człowieka, zamiast prowadzić bezpośrednią walkę z Bogiem.
- Grzech i Śmierć — nadprzyrodzone postacie alegoryczne. Grzech – córka Szatana, symbol zepsucia moralnego; Śmierć – syn Szatana i Grzechu, symbol ostatecznej konsekwencji grzechu. Obie postacie przenikają na świat po grzechu człowieka.
Ludzie:
- Adam — pierwszy człowiek, stworzony przez Boga. Inteligentny, ciekawy świata, opiekuńczy wobec Ewy. Popełnia grzech przez miłość do Ewy, świadomy, że złamanie zakazu oznacza utratę niewinności i harmonii z Bogiem. Przyjmuje swój los z pokorą.
- Ewa — pierwsza kobieta, towarzyszka Adama. Piękna, dobra, lecz także łatwiej ulega pokusie. To ona zostaje najpierw zwiedziona przez Szatana, a potem namawia Adama do złamania zakazu. Po grzechu przyjmuje konsekwencje swojego czynu z żalem i skruchą.
Aniołowie:
- Rafael — Anioł wysłany przez Boga, by ostrzec Adama i Ewę przed zagrożeniem ze strony Szatana. Przekazuje im historię buntu w Niebie oraz stworzenia świata. Jest postacią pełną mądrości, opiekuńczą i troskliwą.
- Gabriel — Anioł, strażnik Edenu, który zauważa obecność Szatana w Raju i przegania go po krótkiej konfrontacji. Symbolizuje czujność i lojalność wobec Boga.
- Michał — potężny archanioł, który pojawia się pod koniec eposu. Ukazuje Adamowi wizję przyszłości ludzkości, pełnej bólu, ale też nadziei na zbawienie. To on prowadzi Adama i Ewę poza Eden, zapewniając im Bożą opiekę na nowej drodze życia. Symbol surowej, ale sprawiedliwej opieki Boga nad człowiekiem.
