Odprawa posłów greckich - problematyka
Problematyka utworu „Odprawa posłów greckich” odnosi się wprost do tematyki zaczerpniętej z mitologii greckiej, a dokładniej – do mitów trojańskich. Wydarzenia ukazane w dramacie są poetyckim opisem fragmentu historii porwania Heleny przez Parysa (Aleksandra). Wydarzenie to – jak wiemy – było bezpośrednią przyczyną wojny trojańskiej. Helena została porwana wprost z domu swego męża Menelaosa, a więc jej uprowadzenie było nie tylko niegodziwym uczynkiem, ale także pogwałceniem świętego prawa gościnności, do którego Grecy przywiązywali wielką wagę. Po porwaniu Parys (Aleksander) uprowadził Helenę i przywiózł ją go rodzinnej Grecji. Grecy, chcący odbić kobietę, wysłali najpierw posłów z prośbą o wydanie Heleny (i groźbą wybuchu wojny w przypadku odmowy). Wydarzenia opisane przez Kochanowskiego dotyczą właśnie przybycia tego poselstwa do Troi oraz narady zwołanej przez trojańskiego króla Priama, która ma na celu podjęcie decyzji, jaką odpowiedź (czy jaką „odprawę”) należy dać posłom. Na radzie przegłosowana zostaje odpowiedź odmowna – wobec czego Helena pozostaje w Troi, a Grecy przystępują do działań wojennych.
W „Odprawie posłów greckich” Kochanowskiego mamy do czynienia przede wszystkim z problematyką polityczną (utwór możemy nazwać także tragedią polityczną), gdyż głównym tematem jest decyzja polityczna, która będzie miała ważne konsekwencje dla całego państwa (wybuch wojny). Ukazany w dramacie konflikt to w istocie spór pomiędzy dobrem państwa a prywatą (dobrem własnym, sprawami prywatnymi). Po stronie dobra państwa występuje m.in. królewski doradca Antenor, który uparcie broni sprawiedliwości i powiada się za tym, co służy ojczyźnie. Tym samym jest on przeciwnikiem wojny, a także potępia zachowania Aleksandra, takie jak przekupstwa czy egoistyczne kierowanie się własnym, prywatnym interesem. Antenor pozostaje nieprzekupny i niezłomny w swojej postawie patriotycznej. Na przeciwległym biegunie konfliktu znajduje się właśnie Aleksander (Parys) oraz popierający go, przekupieni przez niego królewscy doradcy (jak demagog Iketaon) oraz nieświadomy powagi sytuacji król Priam.
Utwór odnosi się do problematyki moralnej i wartości takich jak patriotyzm, uczciwość, prawdomówność, lojalność, niezłomność, odpowiedzialność czy zapobiegliwość. Postawy te reprezentowane są jednak przez nielicznych (Antenor). Większość doradców opowiada się za Parysem (Aleksandrem), a więc wykazuje tym samym własną przekupność, obłudę, cynizm, krótkowzroczność i brak dbałości o interesy państwa (ponad które przekładana jest prywata). Wydarzenia ukazane w tragedii Kochanowskiego dowodzą, że takie postępowanie nieuchronnie prowadzi do upadku państwa.
Utwór odnosi się także do problematyki wojny i pokoju. Stanowi potępienie wojny „bezcelowej”, której można byłoby uniknąć na etapie dyplomacji. Tym samym możemy powiedzieć, że utwór ma wymowę antywojenną.
Uwaga! Kwestią bardzo istotną jest symboliczne znaczenie utworu, którego sens odnosić można do ówczesnej sytuacji Polski. Tematyka mitologiczna potraktowana została bowiem przez Kochanowskiego jako kostium historyczny. W istocie jednak utwór powstał z troski o losy Rzeczypospolitej i miał stanowić żarówo krytykę polskiego systemu parlamentarnego (a zwłaszcza krytykę postaw prezentowanych na sejmach), jak również przestrogę – iż dalsze postępowanie na niekorzyść państwa i kierowanie się dobrem prywatnym, bez wzmacniania obronności państwa i rozsądnej polityki, prowadzić może do rychłego upadku.
Pytania i odpowiedzi z podręczników, w których omawiana jest ta lektura, znajdziesz na stronie Skul.pl
renesans-barok-oswiecenie-klasa-1-podrecznik-jezyk-polski-zakres-podstawowy-i-rozszerzony-czesc-2-rozwiazania-i-odpowiedzi,kid,671">Sztuka wyrazu. Renesans, barok, oświecenie. Klasa 1. Podręcznik. Język polski. Zakres podstawowy i rozszerzony. Część 2 - rozwiązania i odpowiedzi
Język polski. Oblicza epok 1.2. Klasa 1. Podręcznik - rozwiązania i odpowiedzi
