Czym jest Mitologia? To zbiór baśni, legend, podań o bogach i dzielnych herosach. To najstarsza forma religii starożytnej Grecji, która polegała na celebrowaniu i oddawaniu hołdu rzeczom nieżywym. Oryginalna odmiana religii związana jest z antropomorfizmem, czyli wyobrażeniem bogów na uosobienie człowieka.

Na Olimpie zasiadali następujący bogowie:

  • Dzeus, który był najwyższym bogiem, panem królestwa niebieskiego, błyskawic i grzmotów
  • Hera była żoną Dzeusa
  • Atena była boginią mądrości
  • Apollo był bogiem przepowiedni i czarów, patronem poetów, liryków, opiekunem muz

Muzy były patronkami sztuki:

  • Kalliope była muzą hymnów bohaterskich
  • Klio była muzą dziejopisarstwa
  • Euterpe była muzą poezji
  • Taleja była muzą farsy
  • Melpomene byłą muzą dramatów
  • Terpsychora była muzą tańca
  • Erato była muzą hymnów miłosnych
  • Polihymnia była muzą hymnów i pieśni religijnych
  • Urania była muzą gwiazd
  • Artemida była boginią polowań i borów, urodzajności i śmierci
  • Hermes był posłańcem bogów, był bogiem oszustów i handlowców
  • Hefajstos był bogiem ognia i warsztatu kowalskiego
  • Afrodyta była boginią miłości
  • Ares był bogiem wojny

Światło i powietrze:

  • Helios był bogiem Słońca
  • Selene była boginią Księżyca
  • Iris była boginią tęczy

Bogowie wiatrów:

  • Boreasz był bogiem wiatru północnego
  • Notos był bogiem wiatru południowego
  • Zefir był bogiem wiatru wschodniego
  • Euros był bogiem wiatru zachodniego

Do bogów panujących na ziemi należeli:

  • Demeter była boginią istnienia, urodzaju, patronką plantatorów
  • Persefona była boginią śmierci
  • Dionizos był bogiem, który zajmował się winną latoroślą i życiem
  • Asklepios (Eskulap) był bogiem lekarzy
  • Westa była boginią, która opiekowała się ogniskiem domowym

Bogowie fal i oceanów:

Bogowie związani ze światem podziemnym:

  • Hades był władcą piekła
  • erynie

Bógowie losu i spraw człowieczych:

  • Eirene była boginią pokoju
  • Hymen opiekowała się małżeństwami
  • Hypnos był opiekunem snu
  • mojry były boginiami opatrzności
  • Nike była boginką triumfu
  • Tanatos był bogiem śmierci
  • Temida była boginią sądownictwa
  • Fortuna byłą boginią pomyślności

Jakie były związki i relacje pomiędzy bogami a ludźmi

W "Mitologii" Jana Parandowskiego spotkamy zagadkową, nieznaną krainę zabobonów antycznych Greków. Opisane są w niej zróżnicowani bogowie dobrzy i źli oraz związki pomiędzy nimi, a jednostkami ludzkimi. Z początku obywatele antycznej Grecji byli wyznawcami fetyszu. Był to najstarszy model religii, polegający na oddawaniu hołdu rzeczom nieżywym: skałom, olbrzymim drzewom, nieoszlifowanym kijom i meteorytom, które były dla ówczesnej społeczności czymś nadprzyrodzonym i niezbadanym. Kolejnym etapem rozwoju wiary greków był antropomorfizm, według którego bogowie byli postaciami ludzkimi. Byli jednakże wyjątkowo piękni i górowali swą urodą nad najpiękniejszymi istotami ziemskimi. Bez wątpienia były również i pewne odstępstwa. Wzorem tego był Hefajstos, niepełnosprawny bóg ognia i mistrzostwa kowalskiego. Zgodnie z Mitologią Parandowskiego: kto sądził, że bogowie starożytni, porównywalnie z Bogiem chrześcijańskim, są dobrzy, dobroduszni i rozumni, ten był w błędzie, albowiem wspólnota nieziemska była podzielona na warstwę wyższą i niższą. Te warstwy toczyły walkę o panowanie. Funkcjonowały więc przeróżne pułapki, zawiązywano intrygi. Natomiast co do relacji pomiędzy bogami a istotami ludzkimi, to były one bardzo zróżnicowane. niemalże każda wieś i mieścina miały własne nadrzędne bóstwo, któremu składali specjalny hołd, nie licząc ważniejszych i mocniejszych. Takie zachowania ludzi sprzyjały konfliktom pomiędzy bóstwami które w rezultacie atakowały społeczeństwo greckie. Wsie atakowano przez zrzucanie plag: chorób, kataklizmów i głodu. Zdarzało się także, że same bóstwa pod przebraniem bestii, porywali bądź uśmiercali ludzi. Istniały także bóstwa dobre, które pomagały zaginionym podróżnikom odnaleźć drogę. Wśród nich był Hermes, który był opiekunem oszustów i handlowców. Ludzie pomijali zaś bogów piekła i podziemia. Nie oddawali im czci, a to od nich należało życie każdej istoty, po śmierci. Do nich należeli Hades i Tanatos. Bardzo dużo ludzie zawdzięczali Atenie, albowiem była ona nauczycielką różnorodnych prac. Kolejną również uznawaną boginią była Demeter, która była boginią istnienia, urodzaju, opiekowała się także rolnikami, Eskulap pomagał pokonywać schorzenia, Westa opiekowała się ogniskiem domowym oraz Afrodyta, uszczęśliwiająca ludzi miłością. Były bóstwa, które wtórowały ludziom w czasie zabawy i biesiad. Do nich należeli: Dionizos był bogiem, który zajmował się winną latoroślą i życiem, a także muzy Kalliope była muzą hymnów bohaterskich, Klio była muzą dziejopisarstwa, Euterpe była muzą poezji, Taleja była muzą farsy, Melpomene byłą muzą dramatów, Terpsychora była muzą tańca, Erato była muzą hymnów miłosnych, Polihymnia była muzą hymnów i pieśni religijnych, Urania była muzą gwiazd. Niekiedy zapraszano ludzi na ucztę olimpijską, na której rozkoszowano się ambrozją, napojem wiecznej młodości, a także różnymi innymi nieziemskimi daniami. Czasem ludzie mieli możliwość usłyszenia spraw poufnych, które nie mogły opuścić mury Olimpu. Dlatego istoty ziemskie, które były zapraszane na uczty, musieli obiecać, że nikomu nie powtórzą. Gdyby jednak ktoś się wygadał, czekałaby go sroga kara. Jednakże nie wszyscy ludzie powstrzymywali się od plotek, czego przykładem był Syzyf. Złamał on obietnicę i musiał do końca swojego życia wtaczać na wierzchołek góry ciężką skałę, która wyślizgiwała mu się z rąk. Król Syzyf, który przez całą wieczność musi wtaczać na stromą górę olbrzymi głaz wyślizgujący mu się z rąk tuż przed wierzchołkiem. Nierzeczywistym zdarzeniem był także fakt, że bóstwa olimpijskie udawały się na ziemię, żeby tam przeżyć rozkosze ze śmiertelniczkami. Kobiety te rodziły później osobników potężnych i rosłych, którzy przerastali mocą zwyczajnych śmiertelników. Bardzo szybko jednak ich życie dobiegało końca, gdyż uśmiercały je zawistne boginie. Przykładem takiej postaci był Herakles, syn Dzeusa i królowej Alkmeny. Przy pomocy innych bóstw uniknął śmierci z rąk Hery, która była żoną rządzącego Olimpem. Jednakże jego życie było pasmem kłopotów i nieustannej walki. Gdy umarł stał się częstym gościem na Olimpie.