Jagnię i wilcy - problematyka
Bohaterami wielu „Bajek” Ignacego Krasickiego są zwierzęta (bajki zwierzęce, inaczej bajki ezopowe), które prezentują, a czasem uwypuklają wybrane cechy ludzkie. Przykładowo w utworze „Jagnię i wilcy” czytelnik niemal od razu wie, że jagniątko symbolizuje istotę niewinną i bezbronną, a wilk – niebezpiecznego i bezkompromisowego napastnika. Szybko okazuje się, że właśnie te cechy posiadają bohaterowie bajki, ale dodatkowo Krasicki zwraca uwagę na niesprawiedliwość, z jaką borykają się najsłabsi i biedni. Usprawiedliwienie, jakie przedstawiają wilki dla zabicia jagnięcia („Smacznyś, słaby i w lesie!”) jest z jednej strony absurdalne, ale z drugiej podkreśla niesprawiedliwość niemal nieograniczonej władzy silnych nad słabymi. Tu także znajduje potwierdzenie pierwszy wers, w którym mowa o tym, że dla każdego czynu można znaleźć usprawiedliwienie. Z drugiej strony bajka jest przestrogą przed naiwnością, która każe jagnięciu w obliczu śmierci pytać napastników „Jakim prawem?” zamierzają go zjeść, jakby zadanie tego pytania miało cokolwiek zmienić. Oczywiście bez trudu można odnieść treść bajki „Jagnię i wilcy” Krasickiego do sytuacji politycznej Polski pod zaborami. Ojczyzna zagarnięta została przez silniejsze od siebie państwa, ale z drugiej strony nie brakuje tu krytyki wspomnianej naiwności, z jaką niektórzy Polacy szukali niewłaściwych (żeby nie powiedzieć właśnie – naiwnych) dróg do odzyskania niepodległości.
