Henryk Sienkiewicz

Latarnik - geneza utworu i gatunek

„Latarnik” Henryka Sienkiewicza powstał niejako na bazie wydarzeń autentycznych. Natchnieniem do napisania tej noweli była historia pewnego latarnika nazwiskiem Siellawa, który stracił pracę w latarni morskiej  w Aspinwall, ponieważ nie zapalił jej na czas, pochłonięty lekturą powieści Zygmunta Kaczkowskiego „Murdelio”. Pisarz przeczytał notatkę na ten temat w „Gazecie Polskiej”. Jej autorem był amerykański korespondent Juliana Horain. Również Siellawa odbył w swoim życiu wiele podróży, jednakże od Skawińskiego różnił się tym, że przez całe życie przed kimś uciekał, podczas gdy Sienkiewiczowskiego bohatera prześladował raczej pech i wojaczka. Drugą istotną różnicą między Siellawą i Skawińskim był fakt, że ten pierwszy szczerze znienawidził książki, podczas gdy bohater „Latarnika” swoją traktował niemal jak relikwię.

Gatunek – nowela. Krótki utwór epicki o jednowątkowej fabule i zaskakującym zakończeniu. Kiedy wydawało się, że Skawiński znalazł upragniony spokój i swoje miejsce na ziemi, niespodziewana paczka polskich książek całkowicie zmieniła bieg spraw. Był to typowy dla tego gatunku punkt kulminacyjny.

Potrzebujesz pomocy?

Pozytywizm (Język polski)

Teksty dostarczone przez Interia.pl. © Copyright by Interia.pl Sp. z o.o.

Opracowania lektur zostały przygotowane przez nauczycieli i specjalistów.

Materiały są opracowane z najwyższą starannością pod kątem przygotowania uczniów do egzaminów.

Zgodnie z regulaminem serwisu www.bryk.pl, rozpowszechnianie niniejszego materiału w wersji oryginalnej albo w postaci opracowania, utrwalanie lub kopiowanie materiału w celu rozpowszechnienia w szczególności zamieszczanie na innym serwerze, przekazywanie drogą elektroniczną i wykorzystywanie materiału w inny sposób niż dla celów własnej edukacji bez zgody autora podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności.

Prywatność. Polityka prywatności. Ustawienia preferencji. Copyright: INTERIA.PL 1999-2025 Wszystkie prawa zastrzeżone.