Strój - Środki stylistyczne
Środki stylistyczne zastosowane w wierszu „Strój” to:
- metafora – „w pieszczot zawieję”, „jakiż wicher warkocze w świat ci rozwieruszył”, „nie było nikogo, kto by jej nie zabił”;
- porównanie – „podawali ją sobie z rąk do rąk, jak czarę”, „nikt tak słodko nie ginął, jak ja teraz ginę”;
- personifikacja – „sad oszalał”;
- powtórzenie – pierwsza i ostatnia strofa;
- neologizm – „rozwieruszył”, „postrzelec”;
- epitet – „strój bogaty”, „oczy kare”, krzew różany”.
