Romantyczność - Środki stylistyczne
Ballada „Romantyczność” Adama Mickiewicza obfituje w różnorodne środki stylistyczne, które wzmacniają jej emocjonalność, podkreślają różnicę między światem rozumu a światem uczuć oraz dodają utworowi melodyjności i plastyczność. W utworze można znaleźć takie środki stylistyczne jak:
- epitet — często stosowany w celu uwydatnienia cech postaci i przedmiotów oraz nadania im emocjonalnego zabarwienia, np. „biała sukienka”, „zimne dłonie”;
- metafory — nadają nowego znaczenia zwykłym sformułowaniom i dodają tekstowi poetyckości. Dobrym przykładem jest choćby „Ufajcie memu szkiełku i oku” rozumiane jako racjonalne spojrzenie, które odrzuca to, co nienamacalne i niewytłumaczalne w logiczny sposób;
- porównania — służą uwypukleniu emocji i nastroju, a także bardziej zrozumiałemu opisowi, np. „biały jak chusta”, gdy Karusia opisuje wygląd twarzy zmarłego kochanka.
