W tym artykule przeczytasz o:

Nieodpowiednia dieta u dziecka powoduje dekoncentrację?

Jeśli chcesz, by mózg twojego dziecka funkcjonował prawidłowo, musisz zadbać o odpowiednią dietę swojej pociechy. Ważne są składniki potraw, które je dziecko, a także jego nawyki żywieniowe. Zadbaj o stałe pory posiłków oraz o to, by dziecko starannie przeżuwało jedzenie. Bardzo ważna jest obecność witamin z grupy B i A, a także potasu, magnezu czy wielonienasyconych kwasów tłuszczowych.

Na talerzu ucznia nie może zabraknąć warzyw, nasion, owoców, zbóż oraz niewielkiej ilości nabiału. Unikaj natomiast substancji konserwujących, dużej ilości cukru oraz nadmiaru nabiału. Zwracaj uwagę, by w jedzeniu nie znalazły się składniki, na które dziecko ma uczulenie.

Pamiętaj, że będąc rodzicem, nie musisz jednocześnie być specjalistą w dziedzinie żywienia. Zapisz dziecko do dietetyka, który zaplanuje dietę, a w razie potrzeby dopasuje suplementy.

Przeczytaj również: Patostream, czyli co „pierze” mózgi młodych ludzi

Wada wzroku u dziecka problemem podczas lekcji, także WF-u!

Jeśli zauważysz u swojego dziecka mrużenie i pocieranie oczu, łzawienie, problemy z koncentracją, trudności w ocenieniu odległości, mylenie liter i zmęczenie, możliwe, że ma ono wadę wzroku. To natomiast może znacząco wpływać na jego postępy w nauce.

Jeśli dziecko ma problemy ze wzrokiem, pojawiają się trudności z czytaniem i pisaniem. Uczeń nie widzi dobrze liter w książce, a co dopiero na tablicy! Wpływa to na rozwój intelektualny, ale także emocjonalny – zestresowane dziecko nie potrafi zapisać informacji, które jego koledzy bez problemu sprawnie notują w swoich zeszytach.

Warto wiedzieć, że wada wzroku wpływa także na sprawność fizyczną dziecka. Nie jest ono w stanie trafić do celu i wykonuje niepewne ruchy na boisku, przez co może być postrzegane jako kiepskie z tego przedmiotu. W rezultacie zajęcia sportowe będą dla niego źródłem stresu.

Zapracowani i odpowiadający za dużą grupę uczniów nauczyciele nie zawsze są w stanie zauważyć takie problemy. Ponieważ po 8. roku życia niektóre zmiany związane ze wzrokiem są nieodwracalne, warto zabrać dziecko na kontrolną wizytę u okulisty.

Niska samoocena spowodowana np. problemami w domu

Problemy dziecka nie zawsze spowodowane są chorobami czy zaburzeniami widocznymi na pierwszy rzut oka. Jeśli dziecko nie ma własnej przestrzeni do nauki i odpoczynku, żyje w rodzinie z problemem alkoholowym lub przemocy, rodzice są w trakcie rozwodu lub stale jest świadkiem kłótni, bardzo prawdopodobne, że te sytuacje będą oddziaływać na poziom jego skupienia i zaangażowanie w naukę.

Problemem może być także tęsknota, np. za wyjeżdżającym rodzicem, zwierzęciem, które musiało zostać uśpione czy dziadkiem, który niedawno odszedł. Niestety, stres u dziecka pochłania wiele energii. Nierzadko uczniowie zmagają się z różnymi lękami – im bardziej się niepokoją, tym mniej w nich chęci i sił do podejmowania nowych aktywności, nauki i odkrywania otaczającego je świata.

Problemem nie musi być jedynie sytuacja w domu. Czasem dziecko doświadcza przemocy, mobbingu czy krytyki w środowisku szkolnym. Nie otrzymując wsparcia od nauczycieli lub kolegów z klasy, może zacząć cierpieć na fobię szkolną. Lęk ten utrudnia dziecku skupienie się na nauce. Sygnałem ostrzegawczym mogą być często powtarzające się nieobecności w szkole.

Często dzieci cierpią także z powodu ambicji, są nadwrażliwe na ocenę innych i nie radzą sobie z porażkami. Poczucie winy, obawa przed zawiedzeniem rodziców i wizja porażki obniżają zdolność do koncentracji i myślenia analitycznego.

Jeśli zauważysz znaczny spadek nastroju i motywacji, porozmawiaj ze swoim dzieckiem i pomyśl o spotkaniu z psychologiem.

Przeczytaj również: Nomofobia i phubbing. To coraz powszechniejsze wśród nastolatków zjawiska

Lęk społeczny powodem problemów w nauce

Kolejnym czynnikiem, który często wpływa na dzieci, jest lęk społeczny. Pojawia się on zazwyczaj przed 6. rokiem życia. Charakterystyczne jest to, że takie dziecko ma dobre relacje z członkami rodziny i innymi bliskimi, ale unika osób spoza najbliższego kręgu.

Skutkiem może być odmowa chodzenia do szkoły i brak relacji z innymi dziećmi. Natomiast pogłębiająca się izolacja może sprawić, że pojawi się poczucie osamotnienia. Nowe sytuacje, codzienne chodzenie do szkoły i nieobecność zaufanych bliskich podczas całodziennej nauki mogą także powodować wycofanie i smutek.

Jeśli zaobserwujesz takie zachowania u swojego dziecka, nie stawiaj diagnozy samodzielnie. Najlepiej, jeśli zabierzesz je do specjalisty, który będzie w stanie Wam pomóc.

Jeśli problem nie zostanie rozwiązany i będzie utrzymywał się w okresie młodzieńczym, może później poskutkować uzależnieniami, będącymi sposobem na radzenie sobie w kontaktach z rówieśnikami.

Dysleksja u dzieci – jakie są jej objawy?

Dysleksja to głównie trudności w czytaniu i pisaniu, ale nie tylko. Mechanizmy wywołujące dysleksję są powodem także innych kłopotów związanych ze szkołą. Mogą skutkować problemami w nauce matematyki, historii, muzyki, a nawet podczas wychowania fizycznego. Poczucie bycia gorszym od reszty ma też wpływ na emocje dziecka, a zaniżona samoocena oznacza smutek, lęk przed odrzuceniem i ryzyko depresji.

Jak pokazują statystyki, problem dysleksji dotyczy nawet 16 proc. dzieci w Polsce. Jeśli więc zaobserwujesz u swojej pociechy niepokojące objawy, zadbaj o szybką diagnozę. Dzieci z dysleksją odrabiają pracę domową nawet 2–3 razy dłużej niż rówieśnicy.

To oznacza, że muszą uczyć się dłużej i bardziej skrupulatnie niż statystyczny uczeń. Do tego dochodzą zajęcia specjalistyczne. Dzieciom z dysleksją często towarzyszą zmęczenie i poczucie niesprawiedliwości, dlatego warto rozmawiać z pociechą i szukać sposobów na rozładowanie napięcia.

Przeczytaj również: Czy znalazł się bat na szkolnych dręczycieli? Nowa ustawa daje dyrektorom możliwości

Czy dysleksję da się wyleczyć?

Niestety, rodzice, którzy nie mają dysleksji, często nie są świadomi, że ich dzieci nie będą w stanie całkowicie pokonać swojego problemu. Objawy dysleksji nie ustępują z wiekiem i towarzyszą człowiekowi przez całe życie. Dziecko może za to nauczyć się korzystać ze specjalnie dostosowanych metod, a dzięki odpowiednim zajęciom będzie w stanie pracować szybciej.

Im wcześniej zauważysz problem, tym szybciej dziecko zacznie uczyć się nowych rozwiązań, by zminimalizować skutki dysleksji w dorosłym życiu.

Problemy dziecka w nauce – gdzie szukać pomocy?

Jako rodzic musisz zwracać uwagę nie tylko na to, co widoczne na pierwszy rzut oka, jak otarte kolana czy ochrypły głos po kilkugodzinnym chodzeniu bez szalika, ale także na to, co schowane jest nieco głębiej. Dzieci nigdy nie chcą być postrzegane jako gorsze lub niewystarczające, dlatego mogą próbować ukrywać swoje problemy…

Pamiętaj, że nie jesteś z tym sam. Zawsze możesz poprosić o pomoc pedagoga szkolnego, zapytać wychowawcę, czy zauważył coś niepokojącego, lub – zgodnie z naszymi radami – zapisać dziecko do specjalisty, np. psychologa. Połączenie twojej bacznej obserwacji z fachową pomocą sprawi, że będzie można pomóc dziecku w przezwyciężeniu problemu!

 

Odpowiedzi do zadań z podręczników z języka polskiego znajdziesz tutaj:

Ćwiczenia z wyjaśnieniami – podręczniki z języka polskiego

Język polski – rozwiązania zadań z zeszytu ćwiczeń

Odpowiedzi do zadań z podręcznika z języka polskiego