Spis treści:

Czym są Południowe Delta Akwarydy?

Zastanawiasz się, co to są Południowe Delta Akwarydy? Jest to rój meteorów związany z grupą komet należących do rodziny Krachta lub Machholza. Ich radiant znajduje się w gwiazdozbiorze Wodnika cztery stopnie na zachód od gwiazdy Wodnika. Jest to miejsce, z którego meteory pozornie „wychodzą”, więc właśnie tam warto skierować swój wzrok podczas obserwacji.

Maksymalna aktywność tego roju przypada na 28 lipca. Rok 2023 nie jest wyjątkiem. Właśnie wtedy spodziewane jest największe zagęszczenie tych ciał niebieskich.

Rój jest bardzo obfity, dlatego zobaczenie „spadających gwiazd” nie stanowi trudności. Przy dobrej pogodzie można dostrzec aż 20 meteorów na godzinę. Ich prędkość wynosi 41 km/s.

Południowe Delta Akwarydy wchodzą w skład tzw. kompleksu Akwarydów-Kaprikornidów. Jest on zbudowany z kilku rojów z radiantami umiejscowionymi w gwiazdozbiorach Wodnika i Koziorożca, czyli:

  • niewidoczne w Polsce Piscis Austrinidy (PAU),
  • Południowe Delta Akwarydy (SDA),
  • Alfa Kaprikornidy (CAP),
  • Południowe Jota Akwarydy (SIA),
  • Północne Delta Akwarydy (NDA),
  • Północne Jota Akwarydy (NIA).

Jak widać, Południowe Delta Akwarydy nie są jedynymi meteorami, które można obserwować na letnim niebie.

Przeczytaj również: Pluton w opozycji 2023. Gdzie obserwować i jak wpływa na człowieka?

Gdzie i kiedy można zobaczyć ten rój meteorów?

Meteory z Południowych Delta Akwarydów widać na południowej półkuli Ziemi, ale mogą być obserwowane także na północnej, zwłaszcza w obszarach blisko równika. Kiedy można oglądać rój Delta Akwarydów? Ich maksymalne natężenie przypada na koniec lipca (zwykle 28 dzień miesiąca). W tym czasie można zobaczyć od 10 do 20 meteorów na godzinę.

Te interesujące ciała niebieskie są widoczne przez dłuższy czas, czyli od połowy lipca do połowy sierpnia. Ich natężenie jest jednak nieco mniejsze poza szczytem. Ich intensywność w okresie końca miesiąca wynika z tego, że w pobliżu Ziemi przelatują wówczas pozostałości komety 96P/Machholz. Rój krąży wokół Słońca po bardzo mocno eliptycznej orbicie. Zbliża się do niego sześciokrotnie bardziej niż Merkury, dlatego meteory rozgrzewają się do ogromnej temperatury. Stwarza to niepowtarzalną okazję do obserwacji jasnego roju „spadających gwiazd”.

Co ciekawe, podwyższoną aktywność Południowych Delta Akwarydów zarejestrowano w 1934 roku. Wówczas można było zobaczyć nawet 34 meteory w ciągu godziny.

Obserwacja roju może stanowić pewne wyzwanie, zwłaszcza jeśli Księżyc jest widoczny na niebie i nie jest wystarczająco ciemno. Dobrą wiadomością jest jednak to, że 29 lipca 2023 roku znajdzie się on już za horyzontem, dlatego szanse na zobaczenie meteorów będą bardzo duże.

Rój Południowych Delta Akwarydów – czy do obserwacji potrzebny jest specjalistyczny sprzęt?

Zastanawiasz się, jak się przygotować do obserwacji? Nie potrzebujesz do tego teleskopu ani lornetki. Nieuzbrojone oko jest zupełnie wystarczające. Warto jednak wybrać odpowiednie miejsce. Najlepiej, by było z niego widać duży obszar nieba – trzeba się udać poza miasto, z dala od lasu, wzniesień czy zabudowań. Im ciemniejsza okolica, tym lepiej.

Wybierz się więc tam, gdzie nie ma zanieczyszczenia świetlnego (na przykład na plaże, łąkę, szczyt górski) i spójrz w niebo. Skieruj wzrok w kierunku konstelacji Wodnika i cierpliwie czekaj na pojawienie się Akwarydów. Meteory mogą być widoczne w różnych miejscach, więc warto patrzeć w wiele stron. Oczywiście najlepiej robić to przy bezchmurnej pogodzie.

Jeśli nie zobaczysz żadnych meteorów podczas szczytu, na przykład z powodu zachmurzenia, nic straconego. Już za kilka tygodni czeka cię kolejny spektakl na niebie, tym razem w wykonaniu nieco bardziej popularnych Perseidów.

Przeczytaj również: Czarna dziura na środku oceanu. Rosną tam drzewa, które… zabijają ptaki

Nie tylko Południowe Delta Akwarydy

Perseidy to jeden z najbardziej znanych rojów meteorów, które są widoczne co roku w okolicach połowy sierpnia. Nazwa pochodzi od konstelacji Perseusza, z której meteory „wychodzą”, a przynajmniej można odnieść takie wrażenie.
Perseidy są pozostałościami po komecie Swift-Tuttle, która zostawia na swojej orbicie chmury pyłu i odłamków. Gdy Ziemia przez nią przechodzi, zanieczyszczenia kosmiczne wchodzą w atmosferę i spalają się, tworząc migoczące ślady na niebie. To właśnie je można obserwować w postaci „spadających gwiazd”.

Choć maksymalna aktywność roju Perseidów przypada na noc z 12 na 13 sierpnia, w mniejszym natężeniu można obserwować je już wcześniej. Rój jest widoczny przez kilka dni przed szczytem i kilka dni po nim. Perseidy są znacznie bardziej aktywne niż Akwarydy – podczas ich maksymalnej aktywności można zobaczyć nawet 60-100 meteorów na godzinę. Jest tak oczywiście wówczas, gdy warunki obserwacji są sprzyjające, czyli nie ma chmur ani zanieczyszczenia światłem.

Oprac.: Redakcja

 

Odpowiedzi do zadań z podręczników z fizyki znajdziesz tutaj:

Fizyka – rozwiązania zadań z zeszytu ćwiczeń

Odpowiedzi do zadań z podręcznika z fizyka

Ćwiczenia z wyjaśnieniami – podręczniki z fizyki