Wielką Kometę 1997 roku można było obserwować gołym okiem. Czemu?

Była jedną z najjaśniejszych komet widzianych z Ziemi w XX wieku. Jednak w tamtym stuleciu nie pojawiła się nad nią po raz pierwszy. Kometa Hale’a-Boppa została odkryta w 1995, a data ta jest uwzględniona w jej oficjalnym oznaczeniu – C/1995 O1. Czy ma szansę ozdobić jeszcze niebo nad naszą planetą?

Spis treści:

Kometa Hale’a-Boppa
Obserwacje Wielkiej Komety 1997 roku

Kometa Hale’a-Boppa

Jedną z najjaśniejszych komet widzianych z Ziemi w XX wieku odkryli Alan Hale i Thomas Bopp. Astronomowie-amatorzy nie zaobserwowali jej wspólnie, ale dokonali odkrycia w tym samym czasie, czyli 23 lipca 1995 roku. Data ta pojawia się w jej oficjalnym oznaczeniu – C/1995 O1. Litera „C”, która poprzedza liczby, wskazuje, że to kometa długookresowa.

Przeczytaj również: Asteroidy, które uderzyły w Ziemię. Czy to się powtórzy?

Obserwacje Wielkiej Komety 1997 roku

Jądro komety Hale’a-Boppa miało średnicę ok. 60 km. Obiekt był wyjątkowo duży i jasny (w marcu 1997 roku świeciła blaskiem -1 magnitudo). Wielką Kometę 1997 roku można było obserwować gołym okiem przez 18 miesięcy, czyli dwa razy dłużej niż poprzedniego rekordzistę – Wielką Kometę z 1811 roku. Pozwoliło to na dokładne badanie. Dzięki temu odkryto tzw. trzeci warkocz komety utworzony z neutralnych atomów sodu.

W peryhelium kometa C/1995 O1 znalazła się 1 kwietnia 1997 roku (z półkuli północnej można ją było obserwować jeszcze w maju). Blisko Jowisza była już około roku wcześniej. Choć to nie był jej pierwszy kontakt z tą planetą. Gdy około 4200 lat temu dotarła do Układu Słonecznego, prawie zderzyła się z Jowiszem.

Obecny okres orbitalny komety jest krótszy. Odpowiedź na pytanie, czy Wielka Kometa 1997 roku jeszcze powróci i zabłyśnie nad Ziemią, brzmi, że to możliwe około roku 4380.