Prawem określamy ogół przepisów, norm prawnych, które regulują stosunki pomiędzy członkami danej społeczności. Prawo określa zasady postępowania, zawiera zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą.

Funkcje prawa

Podstawową i główną funkcją prawa jest regulacja życia społecznego. Ale w definicji prawa mieszczą się również pewne funkcje szczegółowe. Część z tych funkcji wypełnia system prawa w całości. Część natomiast jest bardziej szczegółowa i wiąże się z mocno wyspecjalizowanymi dziedzinami prawa. Każde państwo ma swoje własne prawo, którego zadaniem jest chronić kraj i zapewnić w nim stabilizację. Prawo ma też za zadanie spełnić funkcję wychowawczą, nierozerwalnie połączoną ze stabilizacyjną funkcją prawa. Prawo ma w tym wypadku za zadanie wykształcić w ludziach takie inklinacje i przyzwyczajenia, żeby społeczeństwo i jego zachowania stały się przewidywalne. Część praw jest stała, tak jak, np. zakaz zabijania, czy kradzieży. Ale są prawa, które zmieniają się wraz ze zmieniającym się społeczeństwem i jego nawykami i potrzebami. Taką funkcję prawa nazwiemy dynamiczną.

Kolejną ważną funkcją prawa, jaką ma ono za zadanie zrealizować, jest funkcja organizacyjna. Inną, związaną bezpośrednio z prawem karnym jest funkcja represyjna. Ma to być podstawa do wymierzania kary za nieprzestrzeganie prawa. Prawo może też spełniać funkcję redystrybucyjną. Dzieje się tak w przypadku prawa podatkowego, prawa ubezpieczeń, rzadziej prawa pracy i prawa cywilnego. Z kolei ustawa zasadnicza (konstytucja) pełni funkcję regulacyjną i arbitrażową dla konfliktów.

Konstytucja

Konstytucja jest aktem prawa pisanego o najwyższej mocy prawnej w systemie prawnym danego państwa. At ten określa podstawowe zasady ustroju państwa, reguluje ustrój naczelnych organów państwa, zakres ich kompetencji i wzajemne relacje oraz formułuje podstawowe prawa wolności i obowiązki jednostki. Konstytucję uchwala się i zmienia na drodze szczególnej procedury, "trudniejszej" niż procedura uchwalania czy zmieniania ustaw zwykłych.

- Szczególna treść konstytucji polega na zakresie regulowanych przez nią materii i na sposobie ich regulowania.

- Szczególna moc prawna konstytucji polega na przyznaniu jej najwyższego miejsca w systemie prawa stanowionego. Oznacza to, że wszystkie inne akty normatywne muszą być z nią zgodne, muszą przyjmować treści w możliwie najpełniejszy sposób pozwalające na urzeczywistnienie postanowień konstytucyjnych.

Konstytucja jest ustawą, ma więc charakter aktu normatywnego, co oznacza, że jest aktem powszechnie obowiązującym.

Należy zdecydowanie rozgraniczyć prawo stanowione od norm obyczajowych. które wyrażają prawo zwyczajowe. Prawem zwyczajowym nazywamy zbiór norm, które mogą zostać uznane przez dowolny organ państwowy, a tym samym uznawane i szanowane są przez państwo. Nie zabrania się raczej stosowania jakiejś normy obyczajowej. Może się tak stać tylko w wypadku jej jawnej sprzeczności z prawem albo zasadami, wyznawanymi przez dane państwo. Prawo stanowione zawiera bardziej precyzyjne normy. Zdarza się, że trzeba uregulować prawo zwyczajowe poprzez zastosowanie prawa stanowionego. Z takimi praktykami mamy do czynienia kiedy, np. trzeba wytrzebić jakąś normę obyczajową ze względu na jej niezgodność z prawem, czy też, kiedy stoi ona na przeszkodzie w rozwoju państwa czy społeczeństwa.

Moralność

Moralnością nazywamy zbiór norm postępowania, który ukształtował się na przestrzeni wieków i też na przestrzeni wieków się zmienia wraz ze zmianami w człowieku. Moralność wartościuje postępowanie ludzi tak względem siebie, jak i względem przyrody. Ocenia, czy jest ono dobre, czy złe, czyli czy można je aprobować, czy też nie. Różne społeczności mogą w różny sposób ocenia to samo zachowanie.

Prawo naturalne

Prawo naturalne jest zespołem norm, stanowiących i regulujących życie człowieka w świecie przyrody. Prawo naturalne wiąże się z koncepcją, w myśl której pewne prawa i wolności - przede wszystkim zaś życie, wolność i własność - przysługują każdemu z racji tego, że jest człowiekiem. Prawo naturalne jest prawem trwałym, nie wpływają na nie przemiany historyczne, poglądowe czy obyczajowe. Prawo naturalne jest nienaruszalne, nie można go człowiekowi odebrać. Na fundamencie prawa naturalnego opierają się podstawowe prawa człowieka, takie jak prawo do wolności osobistej, do pracy, do życia.