Korzeni muzyki techno możemy doszukać się już w muzyce lat '80-tych, zwłaszcza w disco a także w stylu house. Obydwa te style muzyczne operowały najnowszymi zdobyczami technicznymi w zakresie muzyki. Na komputerach oraz najnowszych elektronicznych instrumentach tworzono muzykę elektroniczną, która osiągnęła popularność w Ameryce oraz nieco później w Europie. Podlegała ona różnym zmianom i przeobrażeniom. W efekcie powstało techno.

Można usłyszeć takie opinie, że muzyka techno wiąże się z działalnością niemieckiego zespołu o nazwie Kraftwerk. Niektórzy wskazują na grupę Clock DVA oraz na DJ-a Dericka Cartera i na EBM - Electro Body Music. Każdy z tych stylów ma swój udział w konstruowaniu muzyki techno. Jednak jej cechą charakterystyczną od samego początku jest to, że tworzyć ją może każdy bez względu na wykształcenie muzyczne. Potrzebny jest elektroniczny sprzęt oraz kilka dobrych pomysłów.

Upadek muru berlińskiego spowodował dotarcie do Polski tego stylu. Do dnia dzisiejsze jest to jedna z najprężniejszych subkultur. Podczas takich imprez jak Love Parade Polacy licznie reprezentują ten muzyczny nurt. Wtedy to około miliona osób bawi się przy dźwiękach takiej muzyki na ulicy lub w licznych muzycznych klubach. W Polsce organizowana była dużo mniejsza impreza - Parada Miłości. W wielu innych miastach zaczynają powstawać coraz to nowsze tego typu imprezy, a na największych imprezach techno na świecie bywa nawet kilkanaście tysięcy osób.

Ambient

Słowo ambient oznacza m.in. "rytmiczną, transową muzyka z kosmicznymi melodiami". Inne określenia opisujące to słowo mówią o '' pozbawionej rytmu i wyrazistej melodii". Niektórzy opisują ją jako muzykę, w której nic specjalnego się nie dzieje, a jeszcze inni opisują ją jako muzykę, w której odbywa się poszukiwanie najpiękniejszego dźwięku. Jak można wyjaśnić te sprzeczności? Czy przede wszystkim można wyjaśnić styl, w którym występują dowolne instrumenty, z których można wydać jakikolwiek dźwięk oraz tempo wykorzystujące od 0 do 170 bmp?

Mamy ogromną liczbę definicji tego słowa, które różnią się od siebie tak jak i różni się muzyka w ramach jednego stylu. Ambient charakteryzuje się małym przywiązaniem do melodii, warstwy harmonicznej, akordowej. Najważniejszym elementem jest natomiast brzmienie, wytworzenie nastroju, muzycznej przestrzeni.

Innym dość istotnym faktem jest to, że w tej muzyce występuje manipulowanie dźwiękami już zastanymi, a nie tworzenie czegoś nowego, samodzielnego. Do dźwięków mogą należeć te, z najbliższego otoczenia lub te, które pochodzą z dokoła nas.

Na pewno do powstania ambientu przyczynił się fakt skonstruowania samplera. Odmianami ambientu są:

  • Ambient Dub
  • Ambient House (Electronic Listening Music [ELM])
  • - Ambient industrial
  • - Ambient Techno
  • - Chill out - (z angielskiego relaksować się)

Za twórcę ambientu uważa się Brian'a Eno (dokładne imię i nazwisko: Brian Peter George St. John Le Baptiste De La Salle Eno). To właśnie on jest uznawany za zdefiniowanie tego stylu (na przełomie lat 70 i 80), nadanie mu nazwy oraz podstaw teoretycznych. Wyprodukował wiele ciekawych i genialnych płyt. Pracował z wieloma artystami zakładając szereg firm fonograficznych. On sam określał ten styl jako "muzykę, która opisuje doświadczenia przestrzeni otaczającej słuchacza". Jest również autorem książek, w których spotkać można szereg notatek, szkiców i wykładów dotyczących muzyki. Złośliwcy twierdzą, że jest bardziej znany z muzyki,

o której pisał, niż z tej, którą tworzył.

Przykłady zespołów muzyki ambient:

  • Aphex Twin
  • Orbital
  • The Orb
  • Tangerine Dream

Istnieje również określenie Illambient powstałe ze słów ill + ambient, co oznacza chory ambient.

Intelligent Techno jest alternatywnym określeniem dla ambientu i techno. Ma swoje źródło w szeregu publikacji, które ukazały się w wytwórni Warp Records - "Artificial Intelligence".

Jumbient - to krzyżówka ambientu i jungle. Po raz pierwszy ta definicja pojawiła się w Japonii.

Przyjmuje się, iż za podświadomość odpowiada prawa półkula mózgowa. Zaś lewa za świadomość odbieranych przez nas bodźców. W kilku stuleciach wstecz muzyka posługiwała się językiem symbolicznym. Lewa półkula, zatem odpowiedzialna była za odbiór muzyki oraz przetwarzanie symboli (nut), które były by zrozumiane przez półkulę prawą.

Ambient zerwał z rządzącymi muzyką regułami, strukturami i uproszczeniami i zaczął posługiwać się dźwiękami, a nie systemem nut, które powiązane były by w struktury i miały za zadanie trafić do podświadomości odbiorcy. W taki sposób nastąpiła mała rewolucja w muzyce rozrywkowej. Wszystko przez styl odznaczający się spokojem i umiarkowaną dynamiką.

Big Beat

Big beat często określany bywa żartobliwie jako studencki hip-hop. Inną nazwą jest funky breakbeat.

Jego początek miał miejsce w niewielkim londyńskim klubie "The Albany" w sierpniu 1994 roku, gdzie zaczęto organizować tzw. Sunday Social. Zaczęto rozpowszechniać rozmaitą muzykę, czyli taką, która rozkręcała wszystkich tam obecnych. Wszelkie mixy zeszły na bok. Obecnych,na parkiecie bawili:

- Tom i Ed (z zespołu Chemical Brothers, którzy uważani są za pionierów big-beat'owego brzmienia, wówczas jeszcze Dust Brothers)

-Norman Cook (Freak-Power, Pizzaman, The Mighty Dub Katz, Fatboy Slim - to jego różnorodne pseudonimy artystyczne)

Z biegiem czasu "Sunday Social" stały się coraz bardziej popularne, zyskując popularność i rozgłos. Wszyscy, którzy mieli kontakt z big beatem uznali, że muzyka odtwarzana non-stop w klubach była po prostu nudna.

Wszyscy byli znudzeni housem (Cook mówił, że house po prostu nudził mnie do łez".

Nową muzykę, którą zaczęto teraz tworzyć przyciągnięto nie tylko zwolenników muzyki tanecznej, ale również

i ostrzejszej takiej jak rock.

Big-beat oparty był na mocnym basie wspomaganego przez brzmienie Rolanda TB-303, odznaczał się szybkim tempem oraz instrumentalnymi rockowymi wstawkami.

Przedstawiciele tego stylu:

  • - Fatboy Slim
  • -Chemical Brothers
  • - Break Beat

Big beat jest stylem muzycznym, który zapoczątkowany został w Anglii wykorzystując oryginalny break-beat. Bardzo często w utworach w stylu break-beat odnaleźć można akcent jazzowy lub pochodzące z muzyki funk charakterystycznie grane fragmenty na pianinie, organach, scratch'e fragmenty z muzyki filmowej, stare nagrania itd. Wszystkie te fragmenty oprawione są złamanym rytmem.

Przedstawiciele:

  • - Laidback
  • -LHB
  • -Rasmus
  • -Westway

Detroit

Jak można się domyślić nazwa pochodzi od nazwy amerykańskiego miasteczka Detroit. To właśnie DJ'e pochodzący z tego miasta zaczęli jako pierwsi go tworzyć. Cechą charakterystyczną tego stylu jest podkreślanie beatu. W zasadzie jest to podstawą tego stylu, zaś muzyki nie ma tu prawie w ogóle. Ten styl ogólnie mówiąc jest ciężką, twardo brzmiącą i połamaną muzyką.

Drum'n'Bass

Należy do najbardziej krańcowych stylów muzyki tanecznej. Główny trzon to złamany rytm (ang. "break-beat"; rytm synkopowany tzn. akcentowany pomiędzy miarami), sample na niskotonowym, poddźwiękowym basie(nie tyle słyszalnym, co odczuwanym poprzez ciało- tzw. infra sound).

Powstaje w 1993 roku i oficjalnie uważany jest za styl, który w całości promowany i produkowany jest przez Brytyjczyków. Jego popularność sięga niedługo za ocean. Do pierwszych twórców zalicza się czarnoskórych muzyków z kręgu break-beat'u, hip-hop'u czy reggae.

Tym, co różni ten styl muzyczny od techno, drum'n'bass to brak motywu przewodniego czy jakiegoś zapętlenia. Występuje natomiast ciężki bas i złamane rytmy. Często styl ten podobny jest do ambientu poprzez swój spokój i klimat. Czasami bliski jest big-beat'owi, ale nigdy nie brakuje tam charakterystycznego break'u w partii perkusyjnej.

Wiadomo, że często w muzyce wszelkie motywy są dozwolone i na skutek tej zasady rodzą się różne style i gatunki. Drum'n'bass na pewno powstał na skutek różnych muzycznych eksperymentów. To styl związany z

jungle, niektórzy nawet stosują te dwa określenia zamiennie.

Przedstawiciele:

  • -Goldie
  • -Roni Size
  • -Dj Suv
  • -Dj Krust
  • -Dj Hype
  • -LTJ Bukem
  • -E-Z Rollers
  • -Kemistry& Storm(r.i.p)
  • -Jonny L, Adam F
  • -Doc Scott
  • -Ed Rush
  • -Optical
  • -Fabio
  • -Ray Keith
  • -Boymerang
  • -Grooverider
  • -Photek
  • -DJ Rap

Dub

Styl charakteryzuje się dość szybkim rytmem, łagodną melodią i rytmicznym beatem. W stylu tym nie ważna jest forma, a motywy czerpane są różnych gatunków. Dźwięku układane są w różnej kolejności. Nie ma tu miejsca na zasady czy reguły. Ważne są kompozycje i tworzenie.

Electro

Jest jednym z młodszych odłamów wywodzących się z muzyki elektronicznej. Jego początek to 1980 rok. Powstaje poprzez wybijanie rytmu na komputerze i podłożenie króciutkich tekstów tak jak Kraftwerk. Fuzja goove oraz muzyki elektronicznej, która miała miejsce w latach 80-tych, spowodowała powstanie house, hip-hopu oraz EBM. Całość stworzyła fuzję instrumentalną połączoną z rytmami elektronicznymi. Był to początek zalążków muzyki techno.

Gabba

Stosuje się również termin Gabber (HardCore holenderski). Jest to styl popularny w Holandii, Niemczech oraz w Polsce (Kielce). Cechą charakterystyczną jest bardzo szybkie tempo (nawet powyżej 200 bpm), ostry rytm oraz elementy break-beatu, industrialu, noiz. Jest on po prostu szybkim, energicznym, bezwzględnym, mocnym i brutalnym stylem, którzy cenią sobie tylko najwytrwalsi. Tylko co bardziej wytrzymali znoszą kilkanaście minut w takim tempie (około 3 uderzenia na sekundę).

Garage

Wyodrębniony został z house. Jest to mieszanka house, soul'u i jungle. Wszystko miało swój początek w klubach z południowej Anglii. Tam właśnie DJ'e puszczali utwory w stylu house, w których znalazł się również soulowy wokal. Prędkość w gramofonach została przesunięta na +8. W tym czasie pewien amerykański producent

Armand Van Helden chciał połączyć junglowy bas z house'owym beat'em, potem dołączyć głosy wokalne oraz przyspieszyć tempo. Tak stworzony został nowy styl muzyczny z podgatunku muzyki house. Do pierwszych nagrań tego stylu należy album Todd'a Terry'ego "Touch Me Baby".

Cechy charakterystyczne tego stylu to: bardziej dynamiczny rytm niż w house, bardzo niskie brzmienie basu (można go porównać do brzmienia regge), głosy wokalne oraz złamany rytm, czyli break-beat.

Generalnie speed garage to połączenie elementów jazzu, latin, jungle, regge, break-beatu. Ten styl niewątpliwie swój sukces zawdzięcza takim stacjom radiowym jak:

  • Deja Vu
  • -Freak FM
  • -Girls FM
  • -Magic FM
  • -Kiss FM

Ten rodzaj muzyki wybiera najczęściej człowiek, który znudził się odmianą komercyjnego soulu czy rythm'n'bluesa. Do odbiorców należą ludzie trochę starsi, bogaci jeżdżący dobrymi samochodami. Ważne jest też to, iż do angielskich garag'owych klubów nie można wejść w byle czym. Panuje tam zasada: No Seans, No Trainers, No Basebll Caps ... .

Często speed garage przezywany jest drum'n'bass'em dla dziewczyn. Inna teoria głosi, że to głębszy house z bardziej rozbudowanymi głosami wokalnymi.

Przedstawiciele tej muzyki:

  • -Dreem Teem
  • -Tuff Jam
  • -Armand van Helden
  • -R.I.P

Hardcore

Jest bardzo wyostrzoną odmianą brytyjskiego techno. Został zapoczątkowany na przełomie lat 80 i 90 tych. Rokiem narodzin jest prawdopodobnie 1991 i powstanie utworu 4 Hero "Mr. Kirk's Nightmare".

Niektórzy z rok powstania przyjmują przełom 1987/88. Dla tego stylu charakterystyczne jest przyspieszenie i rozciąganie dźwięków. Twórcy odtwarzają, miksują dźwięki dodając samplujące bity i koncentrując się na ich pochodach basowych. Pierwszym albumem tego typu może być The Prodigy "Experience" (typowo hardcore'owy).

Happy hardcore do styl gdzie mamy zwiększenie tempa do 150 -155 bpm. Porównując do hardcore'u mamy tu wyciszenie bitów i basów oraz główny nacisk położony na akompaniament i wokal. Często występuje również przewaga brzmień z pianin, rezygnacja z bitów.

Terror core jest najcięższą odmianą hard core'u. Przykładem może być składanka ,,Terror Done'' z tempem ponad 200 bpm. Bardzo ciężko wytrzymać słuchając tego rodzaju muzyki.

House

Styl ten powstał w Chicago około 1985/86 roku. Powstał z takich gatunków jak: groove, disco, electro, funk i inne. Kojarzy się ze zdewastowanymi halami i magazynami. Stąd również nazwa ,,house'' ang. warehouse - magazyn, hala. W Chicago Frankie Knuckles, który uważany jest za ojca house'u zakłada klub o nazwie Warehouse.

To najbardziej taneczny, wokalny, funkujący gatunek muzyki, którą określa się jako techno. Historia tego stylu ma swój początek w klubach, w których bywalcami byli czarnoskórzy geje. Ze względu na ich upodobania musieli działać w podziemiu i tam organizować spotkania.

Gdy nastąpił kres disco zaczęto szukać innego rodzaju muzyki, gdyż istniała duża rzesza ludzi lubiących tańczyć rytmiczną muzykę w klubach. Wtedy to pojawia się Frankie Knuckles. Zaczyna w klubie The Gallery wraz ze swoim przyjacielem Larry Levanem, który jest odpowiedzialny za dobrą atmosferę, przygotowanie ponczu

z domieszką LSD. Frankie zaczyna od przeróbki starszych nagrań. Wyposażony w żyletkę i magnetofon szpulowy modyfikuje starsze numery, wycinając zbędne części i wydłużając taneczne partie. Później sięga po syntezator TR-909 Rolanda. Ten sposób produkcji okazuje się skuteczny i przynosi sławę nie tylko w Chicago ale i całych Stanach Zjednoczonych. Jak się później okazuje TR-909 to nieodłączny symbol muzyki house. Za jego pomocą definiuje brzmienie muzyki house'owej. Ponieważ tamte czasy to disco wraz z mocniejszym rytmem i z tanecznym wydaniem.

Dzisiaj house to styl z dobrym basem, wpadającą w ucho melodią z tekstem, z elementami disco i funk. Muzycy nie potrzebują już całej orkiestry, tak jak w przypadku disco i funk. Wystarczy dobry sprzęt i płyty, które można zmiksować. Centrum muzyki house'owej stanowi Francja.

Do głównych przedstawicieli należą:

  • - Paul van Dyk
  • -Daft Punk
  • -Bob Sinclair
  • -Dimitri from Paris
  • -Cassius
  • -Dj Sneak
  • -Da Mob

Jungle

To najmłodszy styl z pochodnych techno. Początki stylu to lata 90-te. Jest bardzo zakorzeniony w reggae. Powstał z połączenia elementów reggae i dub.

Trance

Jest wariacją techno zapoczątkowaną w Niemczech w 1992 roku. Jest to mieszanka szybkiego rytmu wraz z powolnymi oraz długimi syntetycznymi dźwiękami. Jest to styl o bardzo szybkim, nieco chaotycznym tempie. Za jego twórcę uznaje się Svena Vätha. Jest to styl dużo szybszy od house'u i nie znajdziemy w nim nic z funky.

Najważniejszym elementem transu jest atmosfera, nastrój lub inny stan świadomości. Czasami pojmowana jest jako źródło zła.

Przedstawiciele:

  • Tromesa
  • Mesmerisa
  • Gagarin 108
  • Juno Rector
  • Total Eclipse
  • Prana
  • Quirk
  • Saafi Bros
  • X-Dream
  • Hallucinogen
  • Sandman
  • Astral Projection
  • Man With No Name
  • Joujouka

Goa

Styl goa oznacza wprowadzenie w psychodelię, szczególny rodzaj transu. Nazwa wywodzi się od

portugalskiej prowincji Indii, która znajduje się nad Morzem Arabskim i posiada taką samą nazwę. Czasem miały tam miejsce wielki, plażowe imprezy, na które przyjeżdżały tłumy z Europy. Ten region stanowi kolebkę muzyki transowej. Niestety tego rodzaju imprezy się już nie odbywają na skutek zakazu jak został wprowadzony ze względu na duże ilości spożywanych tam narkotyków.

Przykładowe utwory goa:

  • "Mahadeva" - Astral Projection
  • "Mystical Experiences in Goa" - Etnica
  • Sinai" - Talamasca
  • "Gift of the Gods" - Cosmosis
  • "Teleport" - Man With No Name
  • "Spiritual Healing" - The Muses Rapt
  • "The Tale of Taketori" - Ubar Tmar
  • The Neuromancer" - Shakta

Psy Trance

To nowoczesne określenie psychodelicznego transu. Charakterystyczne dla tego stylu są: złamane rytmy, częste harmoniczne zmiany, zmiany motywów płynnie przechodzące jeden w drugi. Imprezy psychodeliczne organizowane są najczęściej pod gołym niebem (ang. open air) w otoczeniu przyrody, zazwyczaj na odludziu. Polskim odpowiednikiem tego typu imprez jest festiwal Moondalla organizowany co roku pod koniec lipca i trwający 3 dni.

Bardzo ważnym elementem imprez są dekoracje oraz psychodeliki (grzyby halucynogenne, marihuana, haszysz, LSD) - substancje stanowiące nieodłączny element kultury psychedelic trance. Wszystkie te elementy mają na celu spotęgowanie doznań mistycznych, odbicie się od rzeczywistości, lepsze poznanie samego siebie, świata oraz Boga.

Psychedelic trance osiągnął sporą popularność w Wielkiej Brytanii, Izraelu (w wyniku sprzyjającej sytuacji politycznej) oraz Niemczech, jednak jego popularność minęła wraz z początkiem XXI wieku. Płyty z psytrance trudno dostać na rynku; dostępne są za to w internetowych sklepach oraz w sieciach P2P.