Podjęcie tematu narkotyków wiąże się najczęściej z tematem uzależnień i zgubnych ich sutków. Nałóg ten dotyka zazwyczaj ludzi młodych, którzy są podatni na tego typu używki, ale nie tylko, bo po różnego rodzaju środki odurzające sięgają często ludzie starsi, którzy osiągnęli już szczyty kariery zawodowej i nie radzą bobie z sytuacją życiową albo żyją w zbyt dużym tempie i potrzebują tak zwanego "powera". Człowiek uzależniony najczęściej mówi sobie, że w każdej chwili może rzucić nałóg, ale niezależnie od rodzaju używanego środka jest tak, że już dawno stracił kontrolę nad swoim życiem. Zwykle odbywa się to w ten sposób, że osoba biorąca narkotyki zaczyna od niewinnego wypalenia marihuany na imprezie, oczywiście nie każdy, kto miał jednorazową przygodę z tym środkiem jest od razu narkomanem, ale u ludzi mających słaby charakter i niepotrafiących odmawiać jest to pierwszy krok do nałogu. W dalszy ciągu osoba popadająca w spirale uzależnienia bierze, co raz więcej i co raz mocniejsze środki odurzające tracąc kontrole nad swoim zachowaniem. Kiedy nałogiem narkomanii zostaje dotknięty młody człowiek, nie posiadający dostatecznych środków dla zaspokojenia swego głodu narkotykowego częstokroć traci panowanie nad sobą do tego stopnia że dopuszcza się przestępstwa, aby tylko zdobyć środek odurzający. Staje się on inną osobą, która dla zaspokojenia nałogu jest w stanie poświęcić kontakty z przyjaciółmi, rodziną a nawet narazić na szwank swoje własne życie. Priorytetem i jedynym celem egzystencji staje się osiągnięcia stanu upojenia narkotykowego. W zależności od rodzaju zażywanego środka możemy mówić o rodzaju uzależnienia, ponieważ w przypadku używania niektórych narkotyków dochodzi do uzależnienia fizycznego, to znaczy organizm nie może funkcjonować bez przyjmowania danego narkotyku, dzieje się tak w sytuacji narkotyzowania się opioidami, czyli wszelkimi pochodnymi opium. Aby zerwać z tego rodzaju nałogiem potrzebne jest wiele wysiłku i wsparcia szczególnie ze strony bliskich, nie można obejść się bez detoksykacji organizmu odbywającej się najczęściej w specjalnej placówce zajmującej się pomocą uzależnionym w celu usunięci z niego toksyn pochodzących ze środka odurzającego. Niezbędna jest również pomoc specjalisty, czyli psychologa, który w wielu przypadkach staje się swoistym przewodnikiem w tej trudnej walce.
Drugim rodzajem uzależnienia jest uzależnienie psychiczne, do którego pochodzi po odurzaniu się takimi środkami jak marihuana, wszelkiego rodzaju narkotyki syntetyczne takie jak amfetaminy, LSD i tym podobne. W takim przypadku nie ma konieczności detoksykacji, ale również niezbędna jest pomoc bliskich i odpowiednich specjalistów. Zrywanie z nałogiem jest bardzo trudnym procesem i w zaawansowanym stanie często nie przynosi rezultatu. Narkomani często próbują dziesiątki razy wyrwać się ze szponów uzależnienia, lecz ich wola przestaje być ich własną. Do końca niewiadomo, co powoduje, że jedni ludzie są bardziej podatni na uzależniający wpływ substancji, obecnie są prowadzone liczne badania na ten temat, które potwierdzają pewne predyspozycje genetyczne. Ważnym czynnikiem sprzyjającym uzależnieniom jest również środowisko, w jakim obraca się młody człowiek, bo uzależnienia wystarczą nazwijmy to sprzyjające warunki, a mianowicie to czy osoba narażona obraca się w towarzystwie, w którym często pojawiają się narkotyki czy nawet ich temat. Wielu ludzi bierze z ciekawości, aby przekonać się czy rzeczywiści jest tak odjazdowo jak opowiadają inni. Jest to najczęstsza przyczyna pierwszej przygody narkotykowej, najczęściej niekończąca się na jednym razie i na jednym rodzaju narkotyku. W tym przypadku powiedzenie "ciekawość to pierwszy stopień do piekła" okazuje się bardzo trafne. Gdy młody człowiek, raz spróbuje narkotyku jest to dla niego pewna furtka do dalszych eksperymentów, wtedy już każdy powód jest dobry, aby spróbować coś innego, coś nowego, o czym już od dawna słyszano od kolegów. Często narkotyk staje się pomocny na przykład w nauce, ponieważ pobudza układ nerwowy, co sprawia, że nasz mózg jest w stanie pochłonąć nieprawdopodobne ilości wiedzy, problem ten dotyka często środowiska studenckie, zwłaszcza te z trudnych i prestiżowych kierunków, gdzie nawał nauki jest ogromny. Jak wiemy niektóre narkotyki takie jak wyżej wspomniane są jakby napędzającym silnikiem, co sprawia, że sięgają po nie również lidzie dorośli, którzy nie wytrzymują tempa swej pracy, kiedy to, robią dużo ponad swoja możliwości. Obraz narkomana na przestrzenia kilkunastu lat uległ diametralnej zmianie, kiedyś narkoman to żebrzący gdzieś na dworcu, brudny i wygłodniały człowiek, dzisiaj do tego grona zaliczają się często tak zwane "dzieci z dobrych rodzin", którym nic nie brakuje, które mają najlepsze samochody, telefony komórkowe i wszystkie najnowsze zdobycze techniki elektronicznej. Narkomania to niebezpieczeństwo, które może zaatakować w najmniej spodziewanym momencie, nie należy mówić "mnie to nie dotyczy", ponieważ może dotknąć każdego z nas.
Gdy już dojdzie do tego pierwszego kontaktu z narkotykiem, a potem następnego i następnego, osoba przyjmująca narkotyki przestaje kontrolować swoje życie, jak już wspomnieliśmy przestaje się liczyć cały dotychczas otaczający świat. Przestają istnieć cele i marzenia, nie liczy się już nic oprócz zaspokojenia głodu narkotycznego. Należy pamiętać, że uzależnienie jest chorobą i jak każda inna choroba powinna być leczona, ponieważ jak każda wyniszcza organizm. Najgroźniejszą sytuacją w życiu większości narkomanów jest moment, kiedy to nie sprawują już zupełnej kontroli nad swoim nałogiem i zażywają takie ilości narkotyku, że dochodzi do przedawkowania. Bez szybkiej pomocy lekarza, osoba w takim stanie najczęściej umiera, oczywiście może uzyskać pomoc wyłącznie od innych, bo sama nie jest w stanie pomóc sobie w żaden sposób. Przy przedawkowaniu dochodzi najczęściej do utraty przytomności, jednocześnie organizm jest zbyt wyniszczony by podjąć jakiekolwiek czynności obronne, co z resztą jest niemożliwe, ponieważ zatrucie jest zbyt silne.
Jak dowodzi większość badań osoby narkotyzujące się pierwszy kontakt z narkotykami najczęściej miały z marihuaną, przyjmowaną częstokroć w kombinacji z alkoholem, najczęściej na różnego rodzaju imprezach. Innym popularnym środkiem wśród młodzieży są różnego rodzaju tabletki ekstazy, które mają gwarantować fantastyczną zabawę, dodawać pewności siebie, jednaj każdy organizm jest inny i w inny sposób reaguje na dane substancje, w przypadku przyjmowania ekstazy odnotowywane są zapaści, a w wielu przypadkach nawet śmierć. U osób uzależnionych, nierzadko można się spotkać z przyjmowaniem różnych rodzajów narkotyków. Odbywa się to najczęściej na zasadzie: jeden narkotyk główny, a inne różnych rodzajów przyjmowane są pomiędzy dawkami tego pierwszego.
Narkomani używający często wspólnych igieł do wstrzyknięć dożylnych narażeni są na zakażenie wirusem HIV oraz wirusem hepatits z następstwami, m.in. AIDS i hepatitis chronica activa. Noworodki matek uzależnionych wykazują objawy odstawienia substancji uzależniającej. Przyczynami 25-50% zgonów narkomanów są samobójstwa, zabójstwa lub wypadki drogowe.
Osoby uzależnione często żyją jak normalni ludzie, to znaczy: chodzą do pracy, do szkoły, rodzice uzależnionych nastolatków o nałogu swoich dzieci często dowiadują się po bardzo długim czasie. Ludzie uzależnieni wstydzą się swojego stanu i dlatego ukrywają go nie szukając pomocy. Inni nałogowcy, zwłaszcza młodzi także wstydzą się swojego stanu i szukają pomocy nie wprost, to znaczy robią różne dziwne rzeczy i zachowują się w taki sposób, w jaki nigdy wcześniej się nie zachowywali próbując tym samym zwrócić uwagę rodziców, bo ci często są zbyt zapracowani i zajęci swoimi sprawami, aby móc zauważyć problemy swoich dzieci. Często też sami wstydzą się tych problemów ze względu na pozycję społeczną, na utratę reputacji, tym samym nie wiedząc jak zaradzić i rozwiązać problem. Brak dialogu między dzieckiem, a rodzicem powoduje, że to pierwsze popada w coraz większe tarapaty, mające nierzadko konsekwencje prawne.
Każdy narkotyk działa w inny sposób, pobudzając inne receptory, każdy ma inne konsekwencje zdrowotne, jednak żaden z nich przyjmowany samodzielnie bez kontroli jest zgubny dla naszego życia i zdrowia. A oto najbardziej znane i popularne.
Amfetaminy są sympatykomimetykami, które zmniejszają apetyt i znoszą uczucie zmęczenia. Te właściwości spowodowały nadmierne zainteresowanie ich stosowaniem. Do objawów nadużywania amfetaminy należą poty, drgawki, zaburzenia serca, śpiączka i zgon. W mózgu mogą wystąpić krwotoki podpajęczynówkowe i śródmózgowe. Mechanizm wywoływania uzależnienia nie jest poznany. W ostatnich latach bardzo popularne, głównie dzięki swemu szerokiemu zastosowaniu, działają, bowiem nie tylko pobudzająco, ale także odchudzająco, wzmagają wytrzymałość na duży wysiłek fizyczny, co powoduje, że są także nierzadko spotykane wśród sportowców, mają też zastosowanie w medycynie. Historia amfetaminy jest stosunkowo niedawna i sięga roku 1887, uzyskany wówczas syntetycznie środek nie znalazł praktycznego zastosowania, dopiero dwadzieścia trzy lat później, w roku 1910 dwaj naukowcy Baker i Dale przypisali temu środkowi działanie pobudzające współczulny układ nerwowy, następnie farmakolog Alles wyprodukował Benzedrine, poprzez syntezę siarczanu amfetaminy tym samym wprowadzając go do produkcji masowej pięć lat później.
Największe rozpowszechnienie amfetaminy nastąpiło podczas II Wojny Światowej, najbardziej popularne było jej rozpowszechnianie wśród żołnierzy niemieckich, którym dodawała siły i odwagi. Niektóre źródła podają, że osobą regularnie zażywającą amfetaminę była sam Adolf Hitler. Armia niemiecka nie była jednak osamotniona w swoim wspomaganiu się, podobne praktyki stosowała również brytyjska, wśród której rozprowadzono prawdopodobnie około 72 miliony tabletek. Rekordzistami mieli być Japończycy, którzy przyjmowali najwięcej amfetaminy, podobnie Amerykanie, co, do których istnieją podejrzenia, że stosowali oni ten środek jeszcze w latach sześćdziesiątych. Jego rola była oczywista, polegała na dodawaniu żołnierzom odwagi, powodowała, że nie czuli zmęczenia, a poziom agresji był odczuwalny znacznie mocniej. Najwięcej osób mających styczność z tym środkiem odnotowano po wojnie, głównie w Japonii, niektóre źródła podają, że było ich około 20 milionów, z czego nawet 25 % to osoby uzależnione.
Jak wiemy II Wojna Światowa była okresem w którym zostały zwiększane nakłady dosłownie na wszystko, tak też wiele państw wykorzystywało pobudzające działanie amfetaminy nie tylko w stosunku do żołnierzy, ale również dla pracowników różnych zakładów, zwłaszcza zbrojeniowych. Prawdopodobnie takie praktyki stosowane były przez władze byłego Związku Radzieckiego.
Plagą zażywania amfetaminy było dotknięte nie tylko środowisko związane z przemysłem zbrojeniowym i militarnym, ale również sportowym. Przyjmowanie tego środka pozwalało osiągać lepsze wyniki, niwelowało zmęczenie, powodowało przyrost siły. Zachowania takie były szczególnie popularne wśród kolarzy, w gronie, których były odnotowywane nawet przypadki śmierci, spowodowanej przemęczeniem, którego nie był w stanie wytrzymać organizm. Obecnie stosuje się różne testy antydopingowe, których zadaniem jest zapobieganie stosowania dopingu wśród sportowców.
Amfetamina zalazła również zastosowanie jako lek na nadwagę, była szczególnie stosowana w Stanach Zjednoczonych, przepisywano też, leki na jej bazie osobą cierpiącym na depresję.
Jak wcześniej zostało wspomniane przedawkowanie amfetaminy wiąże się ze znacznym pobudzeniem oraz zaburzeniem pracy wielu narządów wewnętrznych w tym pracy serca, poniesienie śmierci w wyniku nadużywania amfetaminy następuje najczęściej poprzez przegrzanie ciała lub powstające zatory w naczyniach krwionośnych. Podczas stosowania tego specyfiku pojawiają się zaburzenia natury psychicznej, pojawiają się swego rodzaju manie prześladowcze swymi objawami przypominające schizofrenię. Człowiek staje się często nerwowy i traci panowanie nad swymi emocjami. Takie zachowania były przez długi czas właśnie jako schizofrenia, błąd ten wykrył dopiero w 1958 roku Connell, określając go jako stan toksyczny, a nie diagnozę choroby psychicznej. Stan przewlekłego stosowania amfetaminy objawia się paranoidalnym lękiem, halucynacjami, poczuciem zagrożenia ze strony innych ludzi, pociąga to za sobą akty desperackie często samobójcze. Według Gossopa zachowania te nie wymagają szczególnego leczenia, lecz odstawienia narkotyku, a następnie kuracji leczącej uzależnienie.
Amfetamina przyjmowana jest pod różnymi postaciami między innymi tabletek, pigułek, kapsułek, które są zażywane doustnie. Może mieć też postać białego proszku, który jest wciągany do nosa i wchłaniany poprzez błonę śluzową nosa, ale może być także wstrzykiwana i mieć postać kryształków.
Współcześnie amfetamina stosowana jest jako medykament tylko w niektórych krajach i tylko w leczeniu niewielu schorzeń. Kontrowersje budzi stosowanie amfetaminy przy leczeniu dzieci, a dokładnie ich nadpobudliwości. Amfetamina obniża u nich poziom niepokoju, jednak bardzo modna dzisiaj diagnoza występowania u dzieci zespołu nadpobudliwości psycho- ruchowej tak zwany ADHD, jest związane z tą chorobą, lecz po prostu z wychowaniem dziecka o trudnym charakterze.
Jak już wiemy i zostało wspomniane wyżej wszystkie rodzaje amfetaminy mają działanie pobudzające, osoba zażywająca ten środek czuję niewyobrażalny przypływ mocy, wykazuje także wzmożoną aktywność psychiczną jednocześnie nie wykazując dozy krytycyzmu wobec własnej osoby. Organizm reaguje brakiem łaknienia utrzymującym się nawet dwie doby, ustrój pracuje na podwyższonych obrotach rozszerzają się źrenice, zostaje przyspieszona akcja serca, a tym samym podwyższone ciśnienie krwi, oraz zwiększa się częstość wydalania moczu, pobudzenie po zażyciu środka utrzymuje się od dwóch do trzech godzin. Podobna reakcja występuje podczas przyjmowania kokainy. Osoba zaczynająca eksperymenty z amfetaminą początkowo przyjmuje od 20 do 50 mg narkotyku, co jest zależne od rodzaju i częstości przyjmowanego środka, jednak w niektórych przypadkach dawki te są znacznie zwiększane, nie jest do końca wiadome czy organizm uodparnia się na ten specyfik i czy konieczne jest ciągłe zwiększanie dawki w celu wywołania uprzedniego efektu, zdania na ten temat są podzielone. Jeden ze znawców tematu Petrovič jest zwolennikiem tej właśnie teorii, że zwiększa się tolerancja organizmu. Natomiast innego zdania jest Gossop, który powołując się na badania prowadzone na pacjentach cierpiących na narkolepsje, u których zaobserwował, że przyjmują oni amfetaminę bez konieczności zmiany dawki nawet przez wiele lat, co dowodzi braku występowania tolerancji organizmu na ten środek. Jeśli rozpatrujemy przyjmowania amfetaminy wśród narkomanów, to różnice wynikające ze wzrostem tolerancji związane są z pragnieniem, co raz większego odurzenia. Po odstawieniu narkotyku obserwuje się zazwyczaj takie objawy jak: uczucie zmęczenia i apatii, pojawiające się już nawet po dwunastu godzinach po zażyciu, obserwuje się również pewnego rodzaju spowolnienie psychiczne, daje się też zobaczyć, że osoba wychodząca z tak zwanego ciągu amfetaminowego wykazuje zapotrzebowanie na przedłużony czas snu.
Kokaina jest alkaloidem uzyskiwanym z liści Erythroxylon coca. Indianie w Południowej Ameryce żuli surowe liście koka. Obecnie zażywana jest na błonę śluzową nosa, dożylnie lub w postaci przeznaczonej do palenia (ang. "crack"). Kokaina blokuje zwrotne wykorzystanie dopaminy z połączeń synaptycznych w mózgu oraz epinefryny i norepinefryny w zakończeniach nerwów współczulnych, czego efektem jest nadmiar katecholamin i uogólnione zwężenie naczyń. Kokaina wywołuje szybko dużego stopnia krótkotrwałą euforię (tzw. "high") oraz zwiększoną wrażliwość na różnorodne bodźce.
Objawami ostrego przedawkowania są napady padaczkowe, zaburzenia rytmu serca i bezdech. Przewlekłe uzależnienie wywołuje bezsenność i objawy psychotyczne takie jak urojenia, omamy, zaburzenia nastroju, podniecenie, paranoję. Do następstw przewlekłego stosowania kokainy należą też: przedwczesne zmiany miażdżycowe, nadciśnienie, udar mózgu, skurcz tętnic wieńcowych, nagły zgon. Zmniejszony przepływ krwi przez łożysko jest przyczyną niedotlenienia płodu i związanym z tym zwiększonym ryzykiem poronienia lub uszkodzeń neurologicznych u noworodków matek uzależnionych od kokainy. Największa popularność tego narkotyku nastała na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, jej wytwarzanie i sprzedaż jest nielegalna w związku, z czym wzrosła również działalność handlarzy czarnorynkowych. Jego historia jest jednak znacznie starsza, ponieważ już przed setkami lat wyżej wspomniani Indianie żuli liście z krzewu coca, natomiast pierwsze wyekstrahowanie kokainy w warunkach laboratoryjnych odnotowano w połowie XIX wieku. Narkotyk ten możemy spotkać pod postaciami soli chlorowodorku, czyli jego sproszkowanej formie, wciągany jest wtedy przez nos lub przyjmowany jest on wtedy dożylnie po wcześniejszym rozpuszczeniu w wodzie, może być też palona pod postacią "cracku". Kokaina jest narkotykiem, od którego bardzo łatwo i szybo się uzależnić, dlatego też w ostatnim czasie prowadzono liczne badania nad mechanizmem działania kokainy, środek ten działa stymulując ośrodek przyjemności w mózgu, które można wytłumaczyć poprzez wydzielanie dużych ilości dopaminy, a tym samym zmiany w przekaźnictwie neunoralnym. Dopamina to przekaźnik nerwowy, który przy prawidłowym funkcjonowaniu organizmu jest wydzielany, bo synaps, w których znajdują się właściwe receptory przekazujące sygnały do ciała neuronu. Zaburzenie, jakie wywołują narkotyki mogła prowadzić do kumulacji dopaminy w synapsach, w wyniku, czego neurony są stymulowane, a u człowieka pojawia się uczucie euforii. Kokaina to narkotyk, do którego organizm ludzki się przyzwyczaja, to znaczy, aby osiągnąć ten sam efekt pobudzenia potrzebne jest stosowanie, co raz większych dawek narkotyku, przez co osoba uzależniona używa narkotyku, co raz częściej i co raz więcej. Z wywiadów przeprowadzonych wśród osób zażywających kokainę wynika, że zerwanie z tym nałogiem bez pomocy specjalistów jest wręcz niemożliwe. Sięgając po narkotyk nikt nie jest w stanie przewidzieć, jakie będą tego skutki, ale proceder tez prawie zawsze kończy się uzależnieniem. Jeśli chodzi o sutki fizjologiczne środek ten może doprowadzić do tego, że neurony przestaną resorbować dopaminę. Jednym z najgorszych skutków przyjmowania kokainy jest to, że organizm zwiększa swoją tolerancję na ten środek i jak zostało już wspomniane, aby uzyskać ten sam efekt przyjmowania narkotyku, osoba uzależniona jest zmuszona przyjmować, co raz to większe dawki, co jest bardzo szkodliwe główne ze względu na to, że organizm ponosi, co raz to większe szkody. Dochodzi to tego jeszcze, bardzo często aspekt finansowy, narkomani dopuszczają się różnych działań często na granicy prawa, aby zdobyć specyfik. W ostatnim czasie głośnie były sprawy przemytu kokainy głównie z krajów Ameryki Południowej, takich jak na przykład Kolumbia czy Boliwia. Osoby przewożące ten nielegalny środek ukrywały go w swoich wnętrznościach, gdy towar nie był odpowiednio szczelnie zabezpieczony i nastąpiło uwolnienie go do organizmu, często następował zgon lub ciężkie zatrucie. Przemytem niewielkich ilości zajmują się najczęściej narkomani, którzy za nie wielką porcję narkotyku są w stanie narażać swe zdrowie, a nawet życie. Jest to najlepszym dowodem na to, w jak wielkim stopniu nałóg potrafi kontrolować życie uzależnionego. Nawet krótkotrwała przerwa w użyciu narkotyku wiąże się z wystąpieniem drgawek, różnego rodzaju manii prześladowczo- paranoidalnych, niepokoju, halucynacji, zaburzeń poczucia rzeczywistości i tym podobnych, co jest rezultatem głodu narkotycznego.
Przyjmowanie kokainy jak i każdego innego środka odurzającego prowadzi, który w żaden sposób nie wspomaga organizmu w jego prawidłowym funkcjonowaniu, prowadzi do zaburzenie pracy wielu układów i wchodzących w ich skład narządów wewnętrznych. Powoduje często ich uszkodzenia, które nawet po odstawieniu narkotyku i długotrwałej kuracji nie pozwalają wrócić do normalnego funkcjonowania organizmu. Układy najbardziej narażone na szwank to układ krwionośny, oddechowy i nerwowy, oczywiście uszkadzane w pewnym stopniu pozostają także wszystkie pozostałe. Osoby przyjmujące kokainę uskarżają się najczęściej na niewydolność serca, co może się objawiać poprzez bóle w klatce piersiowej, jak również nieprawidłowy rytm serca, migotanie przedsionków, nagły wzrost i spadek ciśnienia krwi, obserwowany jest także rozwój miażdżycy nawet u ludzi młodych, pojawia się też zakrzepica, która jest bardzo groźna dla życia, ponieważ może powodować zawały mięśnia sercowego i udary mózgu, bardzo często dochodzi również do bardzo wysokiego wzrostu temperatury ciała. Niepożądane skutki, będące wynikiem zażywania narkotyku nękające uzależnionego od strony układu pokarmowego to częste zaburzenia trawienia objawiające się wymiotami, biegunką, bólem brzucha, nagłe spadki masy ciała. U przyjmującego kokainę na błonę śluzową nosa występują często krwawienia, utrata powonienia, chroniczny kaszel, chrypkę, problemy z połykaniem. Osoby przyjmujące narkotyk doustnie najczęściej cierpią na zgorzel jelit, natomiast ci, którzy biorą zastrzyki kokainowe oprócz narażenia na różnego rodzaju infekcję z powodu posiadania ropiejących ran, szczególnie zagrożeni są zakażeniem wirusem HIV, którego następstwem jest nieuleczalna i śmiertelna choroba AIDS. Kokaina często mieszana jest z różnymi środami mającymi spotęgować jej działanie, a także ze środkami będącymi toksycznymi, dlatego przyjmowanie jej bezpośrednio do krwioobiegu jest szczególnie niebezpieczne. Narkotyk ten przyjmowany jest także często wraz z alkoholem mieszanka ta tworzy etylen kokainy, który jest bardziej niebezpieczny i szkodliwy dla organizmu niż czysta kokaina. Powoduje ona także szczególne spustoszenia w układzie nerwowym powodując wyniszczania mózgu, różnego rodzaju udary, drgawki, drżenia mięsni i tym podobne. Jest to jeden z najmocniej uzależniejących i najbardziej wyniszczających organizm narkotyków.
Kolejnym narkotykiem z ogromnej grupy środków odurzających, jaki zostanie opisany jest ekstazy. To narkotyk syntetyczny. Wykazuje działanie pobudzające, jest środkiem używanym stosunkowo od niedawna, szczególnie modna wśród młodzieży, rozpowszechniana najczęściej na masowych imprezach, ma gwarantować dobrą zabawę i niezapomniane wrażenia, osoby uzależnione często mówią, że "pozwala zobaczyć muzykę i usłyszeć kolory". Jej stosowanie w wielu przypadkach prowadzi do zapaści organizmu, ponieważ każdy reaguje na nią odmiennie skutki jej zażycia są nieprzewidywalne. Chemiczna nazwa tego środka to 3,4-metylenodioksymetamfetamina (MDMA). Ekstazy miała być stosowana pierwotnie jako środek wspomagający odchudzanie, jednak nigdy nie doszło to do skutku. Znalazła natomiast użytkowników wśród osób cierpiących na depresję i na różnego rodzaju zaburzenia psychologiczne, ponieważ powoduje pewnego rodzaju wyzwolenie psychologiczne, pomaga przełamywać blokady. Zachowanie ludzi stosujących ekstazy charakteryzujące ogólne pobudzenie, można również zauważyć brak łaknienia i częste oddawanie moczu, co często prowadzi do odwodnienia. Osoby będące pod wpływem działanie ekstazy mają zaburzone działanie układu krążenia, co skutkuje zaburzonym rytmem serca, kołataniem przedsionków, nagłymi wzrostami ciśnienia, można też zauważyć rozszerzeni źrenic, szczękościsk, wzrost temperatury ciała oraz nudności i wymioty.
Ekstazy występuje zazwyczaj w formie tabletek o różnorodnych barwach z narysowanymi różnego rodzaju obrazkami i w zaskakujących kształtach, mogą widnieć na niej także napisy. Jedna taka tabletka zawiera od 75 do 200 mg narkotyku, niejednokrotnie można znaleźć w niej różne domieszki takie jak amfetamina. Tabletka jest zażywana doustnie, jej działanie objawia się już po czterdziestu minutach w ciągu następnych trzydziestu minut następuje wzmocnienie działania narkotyku i utrzymuje się od czterech do sześciu godzin od momentu jej zażycia.
Ekstazy jest narkotykiem z grupy amfetamin i tak jak w przypadku tych narkotyków po zażyciu można zaobserwować silne pobudzenie i uczucie euforii, to właśnie główne powody, dla których jest zażywana ekstazy, innymi są bardzo uciążliwe skutki tak zwanego "zejścia z fazy" wymioty, nudności rozbicie, irytacja, ogólne zmęczenie i tym podobne, stan taki może utrzymywać się nawet przez dwa dni.
Tak jak w przypadku wszystkich narkotyków również przedawkowanie ekstazy może okazać się tragiczne w skutkach. Istnieje tak zwany "złośliwy zespół neuroleptyczny", który najczęściej następuje bardzo gwałtownie i tylko szybkie udzielenie pomocy medycznej, osobie będącej pod wpływem narkotyku może uratować jej życie, a objawia się on nagłym wzrostem temperatury ciała, skokami ciśnienia krwi, drgawkami, śpiączką w efekcie śmiercią. Człowiek będący pod wpływem ekstazy często odczuwa silne podniecenie seksualne, które przy jednoczesnym braku jakichkolwiek zahamowań spowodowanych działaniem narkotyku często kończy się tragicznie.
Równie niebezpiecznym i bardzo silnie uzależniającym nie tylko psychicznie, ale i fizycznie jest heroina, wspomnę o niej jedynie pokrótce. Heroina jest pochodną morfiny. W zwykłych dawkach podana podskórnie lub dożylnie działa (przeciwbólowo i sedatywnie) przez ok. 5 godzin. Przedawkowanie wywołuje nudności, hipotermię, bradykardię oraz zaburzenia oddychania. Mogą wystąpić drgawki, zatrzymanie akcji serca i zgon. U narkomanów zażywających heroinę dożylnie obserwuje się zwiększoną podatność na zakażenia, szczególnie zakażenie wirusem HIV. Grzyby i inne patogeny mogą wywoływać zapalenie wsierdzia zwykle na zastawkach po stronie prawej szczególnie. W nerkach może wystąpić nefropatia heroinowa z następową mocznicą.
Na uwagę zasługują także środki halucynogenne ze względu na ich popularność wśród młodzieży, są to między innymi: marihuana i LSD. Marihuana uzyskiwana jest z liści i kwiatów Cannabis sativa. Główną substancją czynną w marihuanie jest tetrahydrocannabinol. Palenie marihuany wywołuje stan odprężenia i swego rodzaju euforii. W małych dawkach palacze marihuany doświadczają intensywniejszych subiektywnych wrażeń czuciowych, oraz zwolnienia przepływu czasu. Te przyjemne odczucia są przyczyną sięgania po marihuanę. Nieco większe dawki wzmacniają odczucia, a dodatkowo powodują zaburzenia pamięci, myślenia i subiektywne doznania wyobcowania. Bardzo duże dawki wywołują uczucie utraty osobowości, pozostawania poza własnym ciałem, odczucie wyjątkowej lekkości ciała. Marihuana powoduje przyspieszenie akcji serca i rozszerzanie naczyń gałek ocznych (przekrwione gałki oczne). Przewlekłe uzależnienie doprowadza do zmian w płucach zbliżonych do tych, jakie są wywołane paleniem tytoniu (z wyjątkiem raka). Ostre zatrucie upośledza funkcje motoryczne oraz kognitywne.
LSD (ang. lysergic acid diethylamide) jest syntetycznym środkiem zażywanym doustnie. Wywołuje zaburzenia logicznego myślenia, czucia, poczucia czasu oraz uczucie utraty osobowości. Doznaniom tym towarzyszy hipertermia, tachykardia i nadciśnienie. Przedawkowanie prowadzi do drgawek, śpiączki i zgonu.
Jak można zobaczyć każdy narkotyk, w każdych ilościach może być niebezpieczny dla życia, dlatego każdy przed sięgnięciem po te substancje powinien się dobrze zastanowić czy warto.
