Najważniejsze wyznaczniki starzenia się populacji Polski.

Po pierwsze prognozowany jest spadek liczby ludności z 38,2 mln w 2010 do 32,8 mln w 2060 r., jako wynik malejącego współczynnika przyrostu naturalnego i niskiej dzietności kobiet. Podtrzymanie liczebności populacji wymaga by wskaźnik dzietności kobiet wynosił 2,1; obecniewynosi 1,23. Po drugie nastąpi zmiana struktury demograficznej wyrażająca się wzrostem liczby osób powyżej 65 roku życia w liczbie ludności Polski z 13,5% w 2010 do 23,2% w 2035 i aż 36% w2060 (czyli ok. 6 mln). Nasila się również zjawisko podwójnego starzenia się oznaczające szybki wzrost odsetka osób w wieku powyżej 75 lat. Po trzecie, nastąpi zmiana w relacjach pomiędzy poszczególnymi grupami wiekowymi.

Przewidywany jest drastyczny spadek liczby ludności w wieku przedprodukcyjnym (z 18 do 14%) i produkcyjnym (z 68 do 50%), czyli o 10 mln osób. Wzrośnie z kolei liczba osób, które zakończąaktywność zawodową (z 16 do prawie 38%), czyli o 6 mln ludzi. Nastąpi więc drastyczny ubytek zasobów pracy.Po czwarte wzrośnie (o ponad trzy i półkrotnie) współczynnik obciążenia demograficznego. W 2010r. – na 100 osób w wieku produkcyjnym przypada 20 osób starszych. W 2060r. –według prognoz –będzie ich 65. Po piąte, warto zwrócić jeszcze uwagę na kilka cech, które godne są odnotowania, jak choćby: proces zróżnicowania starzenia się społeczeństwa polskiego na poziomie regionalnym, silną feminizację ludności w podeszłym wieku (liczba kobiet w przeliczeniu na 100 mężczyznw wieku powyżej 85. roku życia wynosiła w 2002 roku 282 osoby, w 2020 roku 289 osób, przyśrednim dla Polski wskaźniku 105 osób), czy oczekiwany wzrost liczby osób 65+ będących wstanieniepełnosprawności.