,,Folwark Zwierzęcy" to wydana w 1945 roku powieść George'a Orwella , pisarza który rozczarowany komunizmem w formie parabolicznej opisał zagrożenia, jakie niesie ze sobą zniewolenie jednostek przez systemy totalitarne. Każde spośród zwierząt jest w rzeczywistości upostaciowaniem określonych typów ludzkich. Powieść to satyryczna antyutopia obnażająca mechanizm wszelkich totalitaryzmów. Odsłania czytelnikowi w jaki sposób powstają i egzystują zniewolone społeczeństwa.

Akcja rozgrywa się w ciągu kilku lat na folwarku w okolicach Willingdon w Anglii.

Właścicielem gospodarstwa jest pan Jones, który przymusza zwierzęta do ciężkiej pracy nie pozwalając im na zasłużony odpoczynek i odmawiający sytych posiłków. Zwierzęta są niezadowolone z panującej sytuacji, wiedzą jednak, że Jones nie zmieni swojego okrutnego postępowania.

Stary, szanowany wieprz Major przeczuwając swój rychły koniec postanawia podzielić się ze swoimi towarzyszami niedoli swoimi rewolucyjnymi ideami. Któregoś wieczoru proponuje, aby wzniecili rewolucję i pozbyli się człowieka i od tej pory pracowali wyłącznie dla siebie. W swoich słowach odwoływał się do braterstwa wszystkich zwierząt i ich prawa do równości i wolności. Przemówienie zwieńczył rewolucyjną pieśnią ,,Bracia Zwierzęta", której słowa przyśniły się mu ubiegłej nocy. Poważany knur zasiał w umysłach zwierząt ziarno buntu. Niestety zdechł trzy dni później, jego śmierć podgrzała wrzenie w gospodarstwie. Sprawę rewolucji przejęły w swoje ręce trzy najsprytniejsze świnie: Napoleon, Chyży i Krzykała. Idee Majora łączą w jeden system zwany "Animalizmem".

Pewnego dnia w momencie gdy Jones, najmniej się tego spodziewał wybuchł bunt. Rozwścieczone i wygłodzone zwierzęta wygoniły gospodarza, jego żonę i parobków z folwarku, niszczą przy tym wszelkie uprzęże , baty i łańcuchy, jednym słowem wszystko co kojarzyły ze swoim zniewoleniem.

Nazwę folwarku z dworskiego zamieniono na Folwark Zwierzęcy, a na drzwiach stodoły wypisano siedem przykazań, którymi powinny kierować się zwierzęta. Przykazania te jasno mówiły, że przyjacielem jest tylko ten kto chodzi na czterech nogach, nie nosi ubrań, nie pije alkoholu i nie śpi w łóżku. Fundamentalnym przykazaniem było to, które mówiło o równości wszystkich zwierząt.

Zwierzęta ochoczo zabrały się do pracy przy odbudowie folwarku, wspólna praca przynosi niebywale dobre afekty, m.in. sianokosy są wyjątkowo obfite.

Jednak pomiędzy dwoma wieprzami Napoleonem i Chyżym rozpoczyna się walka o to , który z nich będzie sprawował rządy na folwarku. Chyży, jako typowy społecznik zorganizował system usprawnień na folwarku, chciał ulżyć doli współbraci, chciał by wszyscy nauczyli się czytać i pisać, aby móc swobodnie korzystać ze swoich praw. Tymczasem Napoleon pragnął zostać przywódcą, aby wprowadzić terror i sprawować absolutna władzę, dlatego wolał , aby zwierzęta nie rozwijały swych umysłów, gdyż kiedyś mogłyby mu swoją wolnomyślnością zagrozić.

Napoleon szykuje się do przejęcia władzy i zaczyna rozbudowywać swój aparat zastraszania. Obiera sukom Blueball i Jessie szczenięta i w tajemnicy przed innymi wychowuje je na bestię, dzięki którym w przyszłości będzie mógł terroryzować mieszkańców folwarku.

Tymczasem Chyży postanawia przedstawić folwarcznemu społeczeństwu swój plan budowy wiatraka, dzięki któremu w oborach byłaby elektryczność a zwierzęta nie musiałyby tak ciężko pracować. Niespodziewanie podczas zebrania Napoleon zapiszczał straszliwie i jego gwardia przyboczna w postaci rozwścieczonych psów przegoniła Chyżego, który już nigdy więcej nie pojawił się na folwarku. Napoleon nie mając żadnego przeciwnika przejmuje władzę i stopniowo zaczyna wprowadzać rządy oparte na terrorze. Od tej pory za wszelkie niepowodzenia obwiniał wygnanego z gospodarstwa Chyżego. Stwierdza, że pomysł budowy wiatraka należy do niego, a nieprawomyślny wygnaniec ukradł mu jego pomysł.

Prawą ręką przywódcy staje się Krzykała, jest on głównym propagandzistą nowego ustroju, przy tym potrafi wmówić zwierzętom każde kłamstwo, a tym samy przymusić ich do samokrytyki i przyznawania się do

niepopełnionych wykroczeń. Zakazano śpiewania pieśni ,,Bracia Zwierzęta, która była niepotrzebna i nieaktualna , dla wygody przywódcy zaczęto zmieniać przykazania. Do przykazania mówiącego , że ,,wszystkie zwierzęta są równe" dopisano: ,,ale niektóre zwierzęta są równiejsze od innych".

Nieposłuszne i niepotrzebne zwierzęta były likwidowane. Pracowity koń Boxer, który w pracy dla folwarku stracił siły i zdrowie, kiedy padł z wysiłku nie został otoczony należytym mu szacunkiem i opieką, ale wywieziony do przetwórni kości i skór do której sprzedał go Napoleon.

Napoleon nawiązał współpracę z ludźmi, spał w łóżku i chodził w ubraniu znienawidzonego niegdyś Jonesa.W końcu porozumiał się z gospodarzami sąsiednich folwarków. Tymczasem zwierzęta folwarczne pracują ponad swe siły i umierają z głodu, aby Napoleon mógł się szczycić swoimi osiągnięciami przed inspekcją. Podczas biesiadowania z sąsiadami Napoleon przywrócił nazwę ,,Folwarku Dworskiego", przyglądające się zabawom ludzi i świń zwierzęta ,,...patrzyły to na świnię , to na człowieka, znów na świnię i znów na człowieka , ale nie można już było rozpoznać która twarz do kogo należy..."

Szczytne ideały wolności , równości i braterstwa przegrywają z nieszlachetnymi pobudkami Napoleona, który jest niedwuznacznie kojarzony z osobą Stalina , a także wszystkich innych dyktatorów. Zwierzęta to ofiary systemu , które w dobrej wierze ofiarnie służą niskim celom dyktatorów. To upostaciowanie całego pułku komunistycznych przodowników pracy, a także ilustracja obiegowego hasła, że ,,Rewolucja pożera własne dzieci".