PRAWDZIWE OBLICZE ZABAWY CYRKOWEJ

Poniższe rozważania warto rozpocząć słowami wypowiedzianych przez jednego z cyrkowych treserów, który już pożegnał się z zawodem - "Gdyby ludzie wiedzieli, co kryje się za kulisami tego kolorowego, cyrkowego świata, nigdy więcej nie poszliby do cyrku" ;

Udało się usiąść w pierwszym rzędzie. Nagle widać błysk świateł, w tle słychać muzykę, nie da się ukryć, że jest zbyt głośna. Wszystkich ogarnia skupienie, natomiast na scenie zjawiają się wielbłądy, są to duże zwierzęta, jednak ich sierść nie jest zachwycająca. Przychodzi czas na akrobatów, na ich twarzach widać uśmiech, natomiast ich stroje są bardzo piękne. Jedynie ich oczy wydają się jakieś smutne, które być może informują nas, że ich życie nie należy do najszczęśliwszych. Oczom widzów ukazuje się piękny wystrój bogaty we wstęgi, również cekiny i inne jeszcze ozdoby, całe przedstawienie uświetnia dobra muzyka. Jednak to tylko złudzenie, bowiem tak naprawdę rzeczywistość jest niezwykle ponura. Większość ludzi uważa, że cyrk należy kojarzyć z doskonałą zabawą. Cyrk z założenia ma rozśmieszać i poprawiać nastrój widzom. Z pewnością jest to słuszny pogląd, właśnie na tym polega rzeczywista rola cyrku. Jednak warto na chwilę zastanowić się nad tymi osobami, które dostarczają nam tej niezwykłej zabawy. Zastanawia nas odpowiedź czy mają jakąś przyjemność z wykonywanego zajęcia.

Patrząc z boku można sądzić, że życie oraz praca w cyrku to wspaniała zabawa. Dlatego młodzi widzowie tak chętnie chcą w dzieciństwie zostać cyrkowcami.

Osoba, która wybiera pracę w cyrku od najmłodszych lat kontaktuje się ze zwierzątkami. W ten sposób budzi w sobie wrażliwość i instynkt opiekuńczy. Każdy z nas ma własne marzenia o posiadaniu jakiegoś zwierzaczka w domu, niektórzy nawet marzą o małych tygryskach. W tym kontekście cyrk wydaje się jedna dużą zwierzęcą rodzina. W tym elitarnym świcie wszyscy wiedza o swoim istnieniu, wydaje się, że są przyjaciółmi.

Cechą charakterystyczną cyrków jest to, że często podróżują. W związku z tym ludzie pracujący w cyrkach zwiedzają wiele nowych miejsc. W ten sposób poznają nowych ludzi oraz inne od swojej kultury. W momencie gdy mogłabym zostać jedną z osób występujących w cyrku mam chęć zostać żonglerką, także tancerką lub akrobatką. W ten sposób wykonywany zawód mógłby przynieść zadowolenie oraz potrzebne środki finansowe. Życie cyrkowe jest bardzo aktywne i żywiołowe, w ten sposób wiele osób zazdrości tak ekscytującego zajęcia.

Po zakończeniu przedstawienia wybrałam się za kulisy. Wszystko co tam zobaczyłam skłoniło mnie do refleksji czy zostanie akrobatką jest dobrym pomysłem. Dziewczyna, której gratulowałam miała zmęczone oczy, brzydką cerę oraz upajała się papierosem, którego paliła, nawet jej figura pozostawiała wiele do życzenia. Kobieta ta okazała się leniwa, wychodziła z założenia, że jeżeli jej nie uda się coś na scenie to i tak nikt nie będzie tego w stanie zauważyć. Nie chce jej się pracować, ponieważ jej pensja nie pozwala pokryć nawet najbardziej potrzebnych rzeczy. Dodatkowo za ubiór oraz wyżywienie jest zmuszona płacić ze swych funduszy. W takiej sytuacji nie jest w stanie cokolwiek odłożyć na tzw. czarną godzinę, żyje z dnia na dzień. Był czas, że myślała nawet o założeniu własnej rodziny, jednak ostatecznie nic się nie udało, ponieważ akrobata którego pokochała zdecydował się odejść. Okazało się, że nie każdy jest gotowy na ciągłe wędrowanie po całym świecie, większość dąży do stabilizacji w swym życiu. Rzeczywistość okazała się dla niej brutalna, z jej związku z tym akrobata pozostała pięcioletnia Ola, którą teraz sama wychowuje. W całej tej sytuacji to właśnie ta mała dziewczynka wydaje się najbardziej samotna osobą, ponieważ nie miała szczęścia pójść do szkoły i poznać swoich rówieśników. Matka dziewczynki zdaje sobie sprawę z tragicznego położenia, sama nie posiada wykształcenia i wie, że nie będzie w stanie zapewnić swemu dziecku odpowiedniej edukacji. Nawet plan z przeszłości dotyczący przekazania Oli w ręce babci nie doszedł ostatecznie do skutku. W tej sytuacji brak jakiejkolwiek alternatywy. Dodatkowo dochodzi lęk o zapewnienie sobie i córce godnego życia w przyszłości - przecież występowanie na scenie kiedyś dobiegnie końca. Praca w cyrku nie zapewnia po latach godziwej emerytury. W perspektywie ma się obraz jeszcze cięższej pracy, która będzie polegała np. na męczącym sprzątaniu.

Jak się dało zauważyć mała dziewczynka jest wrażliwym dzieckiem. Matkę martwi to, że coraz częściej słyszy jej płacz. Powodem jej smutku jest widok cierpiących zwierząt, żadne dziecko z widowni nie jest w stanie zauważyć w trakcie spektaklu tego, jak występujące zwierzęta są wykorzystywane. Taki widok nie jest niczym przyjemnym dla małego dziecka, może ujemnie wpłynąć na jego psychikę. Wrażliwe dziecko nigdy nie pojmie sytuacji, w której widzi tresera znęcającego się nad bezbronnym zwierzęciem. Mama pokazała córce niektóre sztuczki, które wykorzystuje w czasie występu na scenie, w ten sposób mała Ola miała okazje już zaprezentować się publiczności.

Mając na uwadze powyższe spostrzeżenia warto zaznaczyć, że cyrkowa zabawa nie zawsze jest taka cudowna. Z pewnością są takie cyrki, które można uznać za doskonałe, jednak są to najczęściej wyjątki. Pamiętajmy o tym w przyszłości gdy zapragniemy tego typu rozrywki.