Czy należy pomagać kolegom w nauce?

PLAN

I Wstęp

Teza: Należy pomagać kolegom w nauce.

II Rozwinięcie

Argumenty potwierdzające tezę.

1) Nasza wiedza i umiejętności powinny być dobrze wykorzystane, a jednym ze sposobów na to jest pomoc kolegom w nauce.

2) pomagając innym robimy dobry uczynek.

3) Koledzy mogą pomóc w nauce innych przedmiotów.

4) Podczas wspólnej pracy nad wybranym problemem, można nawiązywać przyjaźnie i lepiej się poznawać.

5) Trzeba dbać o dobrą atmosferę w klasie i móc być pewnym, że można polegać na kolegach.

III Zakończenie

Mieszkamy wśród ludzi i aby żyło nam się lepiej, powinniśmy sobie wzajemnie pomagać.

Uważam, że gdy ktoś z moich kolegów potrzebuje pomocy w nauce, powinnam zawsze pomagać.

Jeśli dobrze radzę sobie z jakimś przedmiotem i dobrze opanowałam zadany materiał, mogę pomóc słabszemu w tym przedmiocie koledze. Dzięki temu mogę dobrze wykorzystać zdobytą wiedzę. Nasza nauka nie musi w końcu służyć tylko nam, nie musimy zazdrośnie jej strzec. Jeśli dzięki mojej pomocy ktoś lepiej opanuje przedmiot, to znaczy, że nie zmarnowałam czasu.

Po drugie, gdy pomagam komuś innemu w opanowaniu jakiegoś materiału, sama go równocześnie powtarzam. Można także przy okazji poznać nowe szczegóły i zagadnienia oraz rozszerzyć i utrwalić posiadaną wcześniej wiedzę.

Gdy pomagam komuś w nauce, spełniam dobry uczynek. Uważam, że jeśli dzięki mnie ktoś poprawił swoje oceny, opanował materiał i nie miał już problemów z zaliczaniem materiału, czułabym się wtedy dobrze. Ludzie, którzy pomagają innym są według mnie zawsze weselsi, szczęśliwsi oraz lubiani przez innych. Świat staje się lepszy dzięki temu, co robimy dla innych ludzi. Nigdy nie jesteśmy sami, a jeśli ludzie wokół nas chętnie sobie pomagają, są dobrzy i uprzejmi, żyje nam się lepiej. Żyjemy nie tylko dla siebie, a pomoc innym jest dobrym tego przykładem.

Kolejnym argumentem, który potwierdza moje stwierdzenia jest to, że gdy pomagam komuś w nauce jakiegoś przedmiotu, mogę liczyć na to, że ten ktoś pomoże mi w nauce innego, takiego, który zna lepiej, niż ja. Może także ktoś, komu nie pomagałam, pomoże mi chętniej, bo wie, że w razie problemów z przedmiotem, na którym się znam, poświęcę czas na pomoc jemu. Nikt nie zna się na wszystkich przedmiotach jednakowo dobrze, zawsze jeden znamy lepiej, inny gorzej. Wiedzę z jednego przyswajamy szybciej i łatwiej niż z innych, w jednym pomagamy, w innym potrzebujemy pomocy. Jeśli ja dobrze radzę sobie z historią i językiem polskim a ktoś inny z matematyką i chemią, możemy wymienić się wiedzą i wzajemnie uzupełnić swoje braki. Ktoś, komu pomogłam w nauce na pewno zauważy moje starania i nie odmówi, gdy to ja będę potrzebować pomocy. Dzięki pomocy innym i ja mogę liczyć na wsparcie w trudnych chwilach.

Muczę też zwrócić uwagę na fakt, że w czasie wspólnej pracy z kolegami wzmacniają się nasze więzi koleżeńskie, a czasem koledzy zmieniają się w przyjaciół. Razem pracując i wspólnie rozwiązując problemy mamy okazję lepiej się poznać. Przy okazji wspólnej nauki rozmawiamy też na inne tematy, które nas interesują. W czasie nauki nie można obyć się bez przerw, a są one dobrą chwilą na rozmowę o filmach, muzyce, przyjaciołach i naszych zainteresowaniach. W szkole jest bardzo mało czasu na poznawanie kolegów i koleżanek z klasy. Wspólna nauka to także okazja do wymiany poglądów, dobrego porozumienia i zgrania z przyjaciółmi. Wtedy może się okazać, że ktoś, kogo uważaliśmy za nieciekawego, i z kim nie mieliśmy wspólnych zainteresowań, stanie się wiernym kompanem i bliskim przyjacielem, z którym rozumiemy się bez słów. Podczas nauki można także wypróbować stare przyjaźnie, przekonać się, kto tak naprawdę wart jest naszego zainteresowania.

Ostatnim i może najważniejszym argumentem dla poparcia mojej tezy jest fakt, że w klasie, której uczniowie pomagają sobie w zadaniach i nauce, panuje lepsza, bardziej koleżeńska atmosfera. O wiele przyjemniej jest mi przychodzić na lekcje, bo wiem, że mogę zaufać innym i na nich polegać. Nawet, jeśli mam kłopoty z jakimś przedmiotem, nikt mnie nie wyśmieje, nikt nie odrzuci, nie czuje się obco. Gdy mogę liczyć na innych, sama chętnie pomagam i wszyscy czujemy się potrzebni.

Jako podsumowanie mojej pracy pragnę stwierdzić, że skoro żyjemy wśród innych ludzi, musimy sobie nawzajem pomagać. Musimy pomagać sobie także nauce, bo nauka jest najważniejsza w szkole. Jeśli ludziom będzie się dobrze żyło z nami, to nam będzie dobrze wśród nich.