Streszczenie "Quo Vadis" H. Sienkiewicza. Winicjusz przybywa do Rzymu po długim pobycie w Armeni. Przez pewien okres przebywa w domu Placjiusza, gdzie poznaje Ligię. Jest to córka króla, dana jako zakładniczka, żeby lud nie przekroczył granicy rzymskiej. Była oddana wraz z matką i służącym Ursusem. Winicjusz, widząc piękno dziewczyny, bardzo się w niej zakochał. Przybył do swego krewnego, Petroniusza. Petroniusz stoi bardzo blisko cesarza Nerona. Liczy on się z jego zdaniem, ufa w jego sądy, poglądy. Petroniusz poniekąd kieruje Neronem. Winicjusz prosi Petroniusza o pomoc w zdobyciu Ligii. Razem odwiedzają dom Placjusza. Petroniusz zachwyca się urodą Ligii, nie jest już zdziwiony, że Winicjusz zakochał się w tak pięknej dziewczynie. Zaskoczyła go również jej znajomość Homera. Było to raczej rzadkością w owych czasach w Rzymie, tym bardziej u zakładniczki barbarzyńskiego kraju. W trakcie powrotu do domu Petroniusz wymyślił sposób, aby dziewczyna mogła zostać u Winicjusza. Na drugi dzień, do domu Placjusza przyszli pretorianie (straż przyboczna cezara), których odwiedziny nie wróżyły nic dobrego. Przynieśli rozkaz cezara, aby Placjusz wydał zakładniczkę, nad którą teraz przejmuje opiekę cezar i że Neron dziękuje mu za opiekę nad dziewczyną. Płacz Pomponi Grecyny, żony Placjusza, jest wielki, gdy dowiedziała się w jakiej sprawie przyszli pretorianie. Jednak woli cezara mogła przeciwstawić się tylko śmierć. Placjusz, były wódz legionów rzymskich, teraz żyjący na uboczu, nie mieszający się w politykę, ale zawsze poważany przez lud rzymski, postanowił ratować swoją wychowanicę. Jednak ludzie, do których mógł się zwrócić, byli w niełasce u Nerona. Nawet Seneka. Ruszył więc Placjusz po rozmowie z Seneką (który rzekł mu, iż gdyby on zwrócił się do Nerona z taką prośbą, to na pewno Neron uczyniłby dokładnie odwrotnie) do Winicjusza. Placjusz domyślał się, że to wszystko sprawił Petroniusz. Chciał dowiedzieć się dlaczego tak uczynił za gościnę w jego domu. Winicjusz był wielce ździwiony i zaskoczony. Powiedział, że pójdzie do Petroniusza, niech Placjusz idzie do domu. Winicjusz czem prędzej przybył do Petroniusza. Służba obawiała się go zatrzymać, widząc jego groźne oblicze. Petroniusz spokojnie mu wyjaśnił, że postąpił tak tylko ze względu na niego. Neronowi już obrzydził dziewczynę, oddał ją Akte, służącej Nerona, która jako jedyna może bezpiecznie zaopiekować się Ligią. A Neronowi wmówi, żeby dał ją pod opiekę Winicjuszowi. Uspokojony Winicjusz napisał list do Placjusza, że rozkazowi Nerona należy się powolnie oddać. Ligia trafiła pod dobrą opiekę Akte. Ta również była zachwycona urodą Ligii. Kochająca Nerona - Akte, była spokojna o swoją miłość, ponieważ Neron nie interesował się wcale dziewczyną. Akte przygotowywała ją na ucztę u Nerona. Ligia zatrwożona była liczbą gości oraz przepychem. Pierwszy raz widziała takie skupisko ludzi na uczcie. Koło niej usiadł Winicjusz. Poprzednio chwalił jej piękno, teraz oficjalnie wyznał jej swą miłość. Jakieś nieznane do tej pory uczucie budziło się w pięknej Ligii. Gdy Winicjusz był prawie pijany, zaczął agresywniej się zalecać. Ursus musiał wyrwać Ligię z jego objęć. Zaprowadził ją do Akte, myśląc jak uciec z dworu Nerona. Piękna niewolnica prosiła, aby tego nie robić, ponieważ to ściągnie na nich pomstę cezara. Postanowili odbić Ligię, gdy wieczorem prowadzić ją będą do domu Winicjusza. Tak też uczynili. Winicjusz wysłał niewolników po Ligię, zaprosił do domu swego przyjaciela, Petroniusza, z piękną Chryzostemis. Oboje dziwili się Winicjuszowi, z jakim niepokojem oczekuje przybycia Ligi. W tym czasie Ursus napadł z chrześcijanami na niosących Ligię, zabił dowodzącego nimi niewolnika, przegonili resztę, uprowadzając Ligię. Gdy o tym wypadku dowiedział się Winicjusz, zabił na miejscu niewolnika, który powiedział tą wiadomość. Petroniusz powiedział, że należy obstawić bramy, aby nie wydostali się z miasta. Już kilka dni bezowocnie Marek Winicjusz szukał swej ukochanej Ligi. Trafił wreszcie do Chilona, który zaoferował mu odnalezienie dziewczyny. Sprytny Chilon potrafił jeszcze wyciągnąć pieniądze z bolejącego z miłości Marka. Odwiedzał go co kilka dni z nowymi wiadomościami, dostawał pieniądze i znikał znów na kilka dni. Wreszcie dostarczył wiadomości, że znalazł Ligię. Jest ona chrześcijanką i będzie na zebraniu, ponieważ do Rzymu przybył apostoł Piotr. Ma on wygłosić kazanie w Katakumbach. Chilon, który wkradł się w łaski chrześcijan, obiecał, że wprowadzi Marka na to zebranie. Wcześniej poznał on Ursusa, któremu zlecił zabić Glauka, lekarza, którego Chilon pozbawił rodziny, a następnie na wpół żywego zostawił na drodze do Rzymu. Bardzo przestraszył się, gdy go ujrzał w Rzymie. Poradził też Winicjuszowi, aby zabrał ze sobą niewolników, w razie napadu ze strony Ursusa. Marek zatrudnił Krotona, siłacza znanego na cały Rzym, walczącego w zapasach na arenie, aby ich chronił. Marek zobaczył Ligię na zebraniu. Serce zaczęło mu bić jeszcze szybciej. Za radą Chilona, w pewnym odstępie poszli za udającymi się do domu Ursusem i Ligią. Już w samym domu, na jego podwórzu, doszło do walki Ursusa z Krotonem. Zaskoczony Ursus wyzwolił się z rąk Krotona, po czym skręcił mu kark. Idącemu na pomoc Markowi złamał rękę i żebra. Chilon uciekł w popłochu. Myślał, że Marek nie żyje, a cała wina spadnie na niego, ponieważ wszyscy widzieli, że on szedł ostatni z Winicjuszem. Bał się też zgłosić do prefekta. Rannym Winicjuszem zajęli się chrześcijanie, również Ligia. Glauk powiedział, że będzie żył. Miło było odzyskującemu przytomność Markowi zobaczyć, że sama Ligia się nim opiekuje. Pod nieobecność Ligi opiekował się nim Ursus. Powiedział on Winicjuszowi, że nie jest niewolnikiem, ale służącym Ligi. Mówił, że Ligia to córka królewska. Marek poczuł dumę, słysząc o tak wysokim rodzie Ligi. Dopytywał się Marek również o lud Ligów. Ligia przeżywała rozterki uczuciowe. Kochała Marka, a każde jego powstrzymanie się od wybuchu złości, jeszcze bardziej umacniało w niej tą miłość. Marek również wyczuł, że Ligia jednak coś czuje do niego, tym bardziej więc starał się jej pokazać z najlepszej strony. Przeżywał on we własnym domu brak Ligii. Przybywszy zastał niewolników na uczcie, w jego pokojach, zgniewał się bardzo. Na początku chciał wołać o ruzgi, ale powstrzymał się. Przez trzy dni nie wychodził z biblioteki. Służba drżała na myśl, jak groźny plan może obmyślić. Neron i Petroniusz powrócili do Rzymu. Jednak dopiero gdy Petroniusz przysłał po niego lektykę, Marek udał się do niego. Tam dowiedział się, że Petroniusz odkrył, że Eunice go kocha. Petroniusz również ją pokochał, w tajemnicy przed nią wyzwolił ją.