Sonet ten powstał podczas pięcioletniego pobytu poety w Rosji, wtedy to kilkakrotnie odwiedził Krym. Oczarowany i pełen podziwu dla przyrody tamtejszego kraju postanowił napisać kilkanaście sonetów, znajdujących się później w jednym zbiorze, pt: "Sonety Krymskie". Zbiór ten jest jedynym z najważniejszych dzieł poety, czytany i podziwiany przez wiele pokoleń. Jest bogaty nie tylko w wiersze niepowtarzalne i piękne, ale ozdobione wyjątkowymi środkami stylistycznymi.
Obok fascynacji przyrodą w tomie tym do głosu dochodzą przemyślenia, rozterki i tęsknota człowieka, który zmuszony jest żyć poza swoją ojczyzną - zwyczajnego wygnańca, który nie potrafi sobie poradzić z tym, że jest tak daleko od własnego domu. Co gorsza musiał go opuścić wbrew własnej woli.
Podmiot liryczny tego wiersza nazywany jest pielgrzymem, czyli człowiekiem, który ciągle podróżuje, przemierza nieznane miejsca, aby w końcu dotrzeć do swojego domu. Cały utwór przybiera formę monologu lirycznego wygłaszanego przez podmiot liryczny. Mówi on, że tęskni za swoim krajem, miejscem, które kocha - Litwę. Twierdzi, że tej tęsknoty nic nie jest w stanie zagłuszyć, ani zmniejszyć: ni "kraina dostatku i krasy", ni "niebo jasne", "piękne lice". Nic nie jest w stanie zrekompensować i wynagrodzić mu tak strasznego doznania jak utrata domu. Przy życiu trzymają go jedynie wspomnienia z ojczyzny, kiedy to chodził po rodzimych "trzęsawiskach". Nie jest pocieszeniem dla niego życie pośród "rubinowych morów" i "złotych ananasów". Bohater jest stęskniony za wszystkim co spotkało go na Litwie. Teraz cierpi bo pozostało mu jedynie pielgrzymowanie, a jego dom to jedynie "luba dziedzina, która mi odjęta".
Sonet posiada układ rymów: strofa pierwsza oraz druga - rymy okalające i parzyste: a b b a, trzecie i czwarta przeplatające się: c d d, c d c. Często można odnaleźć w tekście równoważniki zdań, pojawiają się także zdania wykrzyknikowe i pytające, za pomocą których Adam Mickiewicz wyraża swój niepokój i rozdarcie wewnętrzne.
Sonety opisują także orientalizm krain, po których podróżuje poeta. Pojawiają się elementy wschodniego słownictwa i kultury.
