Kiedyś Danią władał Hamlet, natomiast królem Norwegii był Fortynbras. Obaj mieli potomków, na których przeszły ich imiona. Między mężczyznami - władcami państw wywiązała się kiedyś kłótnia. Doszło nawet do pojedynku, a umowa była taka, że zwycięzca zabiera ziemie pokonanego i dołącza do swojego terytorium. Władca Danii zwyciężył w pojedynku. Zgodnie z umową zagarnął jego ziemie. Mniejszym już terenem Norwegii rządził daleki stryj pokonanego króla. Obaj rządzący zdecydowanie różnili się od siebie - Hamlet zdobywał nauki w Wittenberdze, kiedy to władca Norwegii pasjonował się wojskowym rzemiosłem. W niedługim czasie umiera znajdujący się już w sędziwym wieku Hamlet. W takim to oto momencie rozpoczyna się akcja dramatu Williama Szekspira. Kiedy stary król Danii umiera, jego rodzony brat nie tylko obejmuje tron, ale również namawia na małżeństwo wdowę po władcy - a matkę młodego Hamleta. Na domiar złego państwo dochodzą słuchy, że wrogi Fortynbras szykuje wojsko, aby zaatakować królestwo. Pojawia się realna groźba najazdu nieprzyjaciela, który chce wykorzystać trudną sytuację w państwie. Ale to jeszcze nie wszystko - duch zmarłego władcy ukazuje się młodemu Hamletowi i domaga się od niego zemsty na stryju Klaudiuszu. Duch zmarłego ojca przekonuje, ze nie umarł śmiercią naturalną, ale że został przez niego właśnie otruty. Hamlet jest wstrząśnięty tym co słyszy od zjawy ojca. Jego zadaniem będzie zemsta. Jest wstrząśnięty tym co dzieje się w królestwie, groźba najazdu nieprzyjaciela, śmierć jego ojca - która była najprawdopodobniej zaplanowanym morderstwem - niewytłumaczalne zachowanie matki, Gertrudy, która jakby nigdy nic, ponownie wyszła za mąż, mimo że upłynęło tak mało czasu od śmierci poprzedniego męża, a co najgorsze potencjalny morderca objął panowanie nad państwem. Hamlet nie wie co ma zrobić. Postanawia, że będzie udawał szaleńca, człowieka, który postradał zmysły, aby w ten sposób podstępnie zdemaskować zabójcę, aby móc go bez karnie obserwować. W swoim postanowieniu jest tak konsekwentny, że wszyscy wierzą w jego utratę zdrowego rozsądku - nawet zakochana w nim Ofelia. Jej również nie ujawnia swoich zamiarów, mimo że także ją kocha. Wybranka jego serca była córką Poloniusza, który pełnił funkcję zausznika króla. Aby nie doszło do zdemaskowania jego zamiarów przez ukochaną, mężczyzna zrywa z nią, porzuca. Niestety sam Klaudiusz do choroby księcia podchodzi sceptycznie. Postanawia unicestwić Hamleta. Wzywa więc dwóch swoich zaufanych przyjaciół - Gulidenterna i Rosencrantza, aby sprawdzali Hamleta. W tym samym czasie do zamku nadjeżdża grupa teatralna, która ma odegrać swój spektakl. I wówczas także Hamletowi przychodzi na myśl pewien pomysł. Przekonuje aktorów, aby odegrali przed Klaudiuszem wcześniej zaplanowane przedstawienie. Opowiadanie to ma przedstawiać historię morderstwa, która stała się przyczyną śmierci króla Danii i objęcia tronu przez jego brata. Przedstawienie miało stać się przyczynkiem do ujawnienia mrocznej historii o zmianie władzy na tronie. Hamlet jest pewien, że w czasie kiedy sztuka zostanie odegrana, Klaudiusz zdradzi się ze swoją mroczną tajemnicą. Pomocnikiem Hamleta staje się jego przyjaciel Horacjo. Wszystko odbywa się zgodnie z planem. W czasie występu trupy teatralnej, okazuje się, że Klaudiusz jest wyraźnie zdenerwowany, zaniepokojony. Hamlet jest pewien, że to on jest mordercą. Dochodzi do tego, że Klaudiusz nie może tego znieść i rozkazuje zakończyć występ. Aby zatrzeć wszelkie ślady, nakazuje swoim przyjaciołom - Guildensternowi i Rosencrantzowi - aby wyruszyli wraz z Hamletem w podróż do Anglii. W czasie tego wyjazdu podopieczni Klaudiusza mają zabić Hamleta. Zanim jednak do tego dojdzie, matka Hamleta wzywa go do siebie. Kiedy ze sobą rozmawiają, wszystko podsłuchuje Poloniusz. Hamlet zwierza się matce ze swoich podejrzeń, kiedy zauważa podsłuchującego, zabija go. Matka wierzy we wszystko co mówi jej syn i obiecuje mu pomoc w demaskowaniu mordercy. Klaudiusz dowiedziawszy się o wszystkim nakazuje przyśpieszenie wyjazdu księcia. Tak też się dzieje. Porzucona Ofelia traci zmysły, popada w obłęd. Popełnia samobójstwo. Do królestwa przybywa brat - Leartes, który postanawia zemstę na Hamlecie, gdyż nie może mu wybaczyć jak obszedł się z Ofelią. Hamlet natomiast podczas wyprawy, potajemnie wykrada list, w którym czyta, że ma zostać zamordowany na życzenie Klaudiusza. Podstępnie zamienia listy, z których dla odmiany wynika, że śmierć ma spotkać Guildensterna i Rosencrantza. W niedługim czasie Hamlet wraca do ojczyzny. Król dowiaduje się o tym od Horacja, gdyż prosi go o to Hamlet. Podczas powrotu napotyka orszak pogrzebowy poświęcony Ofelii, odbywa się właśnie jej pogrzeb. Leartes poprzysięga zemstę. Hamlet ujawnia się wszystkim. Wzburzony brat Ofelii domaga się pojedynku z księciem. Klaudiusz ponownie upatruje szanse na zabicie Hamleta, postanawia zatruć szpadę Leartesa. Niestety wszystko znowu toczy się nie po myśli króla - Hamlet jest zbyt dobry w czasie walki. W niedługim czasie zwycięża. Matka Gertruda wypija kielich wina za jego zdrowie i umiera, gdyż okazuje się, ze wino było zatrute.
Leartesowi również udało się zranić zatrutym rapierem Hamleta, dlatego on także umiera. Tuż przed śmiercią wybaczają sobie swoje wzajemne winy. Tuż przed śmiercią Hamletowi udaje się dosięgnąć zatrutą szpadą króla.