W "Nowej Szkole" (numer styczniowy) zamieszczono tekst autorstwa Lucyny Barabasz. Autorka pragnie w nim przedstawić swoje tezy dotyczące kontaktów interpersonalnych w szkole, jednak najwięcej uwagi poświecone zostało stosunkom nauczyciel-uczeń, jako, że są one najbardziej dyskusyjne. Pewna część tekstu obejmuje dane dotyczące kontaktów interpersonalnych na płaszczyźnie nauczyciel- uczeń w ujęciu rodziców. Lucyna Barabasz przeprowadziła takie badania w jednej ze szkół gimnazjalnych.

W opinii autorki stosunki, jakie panują w klasie, czyli relacja nauczyciel -uczeń, jak również określone koligacje pomiędzy uczniami są w stanie zaspokajać potrzeby psychiczne, a nawet stymulować rozkwit społeczno- moralny uczniów. Przyjazne, szczere więzi z podopiecznymi stanowią podstawę do odpowiedniego wychowania interpersonalnego,. Jeśli natomiast kontakt nauczyciela z uczniem będzie miał charakter oficjalny, urzędowy, nie ma mowy o jakimś głębszym porozumieniu.

W założeniach prawie każdej wyższej uczelni pedagogicznej jest to, by zapoznać studentów z rolą, jaką mają stosunki interpersonalne w klasach. Jednak w praktyce nie zawsze da się takie stosunki rozwinąć, a jest to ogromnie ważne. Zawód nauczyciela jest powołaniem, a oczekiwania rodziców i uczniów co do jego osoby są bardzo duże, dlatego powinien on starać się ciągle rozwijać. Trening osobowościowy dla wychowawców i nauczycieli może stanowić pewną bazę, z której pedagog będzie korzystał.

W dużej mierze jest w stanie poprawić obopólną komunikację, pomóc w eliminacji agresywnych zachowań względem uczniów, ale także rozwinąć empatię czy nauczyć się wykorzystywać informacje, które uczeń przekazuje nauczycielowi niekiedy całkiem nieświadomie. Trening interpersonalny pomoże także w zdobyciu przychylności i serdeczności ze strony uczniów, a czynnik ten zdaje się być najważniejszym w osiągnięciu wzajemnego porozumienia.

Lucyna Barabasz zastanawia się, "jakie czynniki są ważne w kontaktach między nauczycielem i uczniami?", jakie zdanie mają na ten temat rodzice?

50,8% twierdzi, iż najbardziej liczy się wzajemne zrozumienie

13,4% wskazuje na partnerstwo

10,5% uznaje za czynnik podstawowy zaufanie

7,6% uważa, że to nauczyciel jest odpowiedzialny za taki kontakt

Kolejnym pytaniem autorki jest, "jak powinien zachowywać się uczeń wobec nauczyciela?"

85% ankietowanych rodziców sądzi, że uczniowie powinni być posłuszni, prawdomówni, a także traktować nauczyciela z należytym mu szacunkiem.

10,8% twierdzi, iż uczeń powinien zachowywać się z rezerwą i dystansem.

Następnym problemem autorki było, "jak rodzice przedstawiają rzeczywiste traktowanie uczniów przez nauczyciela?"

27% twierdzi, iż pedagodzy traktują uczniów dobrze

19,8% uzależnia odnoszenie się nauczycieli do uczniów od humoru, jaki ma w danej chwili wychowawca.

12,2% uważa, że uczniowie traktowani są niesprawiedliwie

11,8% uznało, iż nauczyciele traktują wychowanków lekceważąco, zaś tylko

5,1% potwierdziło, że ich dzieci traktowane są sprawiedliwie.

Zdaniem autorki, szkolnictwo polskie wymaga głębokiej przekształcenia, zaś kontakty na płaszczyźnie nauczyciel- uczeń, czy też pedagog- rodzic pozostawiają wiele do życzenia.

Lucyna Barabasz twierdzi, iż tylko poprzez wzajemne zrozumienie wychowawca jest w stanie dotrzeć do ucznia i pomóc mu rozwiązać jego problemy.