„Raki” Jana Kochanowskiego to bardzo przewrotna fraszka. Odczytywana normalnie, tak jak się czyta książki czy wiersze, jest zbiorem rad dla mężczyzn, jak należy postępować z kobietami.

W pierwszym wersie poeta radzi, by „folgować” paniom, a nie sobie, co oznacza, że kobietom należy ustępować, ułatwiać życie, dawać swobodę, pobłażać. Należy być przystępnym dla kobiet, pozwalać na więcej niż sobie, należy bardziej dbać o nie niż o samego siebie.

Kolejno radzi, by miłować wiernie kobiety, ponieważ nie posiadają żadnych wad. Trzeba traktować kobiety z należytą godnością, gdyż wysoko cenią cnotę i wszelkie inne zalety.

Podkreśla, że kobiety nie są materialistkami, nie pragną pieniędzy i majątku, lecz jedynie szczerej miłości. Kochają szczerze, prosto z serca i nie szukają możliwości do zdradzenia ukochanej osoby. Są wierne i oddane. Nigdy nie kłamią, są szczere.

Dodatkowo wyżej cenią wierność mężczyzny, jego oddanie i przywiązanie niż prezenty, które przynosi. Kobiety też nie oczekują wielu wydatków na siebie od swojego ukochanego, jedynie tyle, ile potrzeba. Sam podmiot liryczny kolejno zapewnia, że jest stały w uczuciach, nie służy kobietom na chwilę. Kolejno zwraca się do wszystkich kobiet, by zaufały mężczyznom i czuły się bezpieczne.

  Podmiot liryczny stawia się w roli nauczyciela, który przedstawia innym mężczyznom swoje zdanie na temat kobiet. Opisuje je jako cnotliwe, skromne, które potrafią wiernie kochać, nie myślą tylko o dobrach materialnych.

  Wiersz „Raki” to tak naprawdę dwa wiersze. Czytając wiersz od tyłu – każdy wers z osobna – dotrzemy do zupełnie innego przesłania fraszki. Czytając od tyłu, dowiemy się, że podmiot liryczny radzi mężczyznom pobłażać bardziej sobie niż kobietom. Kobiety według niego mają wiele różnych wad, cnotę i wierność mają za nic, kłamią, są niewierne i niestałe. Jedyne, co je tak naprawdę interesuje, to pieniądze i prezenty.

W ostatnim wersie podmiot liryczny przyznaje się do swojej niestałości, niewierności.

  „Raki” są więc żartobliwym dwu-wierszem, w którym przewrotnie przedstawione są charaktery kobiet i mężczyzn, zobrazowane są relacje międzyludzkie i dworskie znajomości.