Rozkwit literatury publicystycznej przypada najpełniej na lata, w których toczyły się obrady Sejmu Czteroletniego. Prace Sejmu skupiały się nad uchwaleniem Konstytucji ratującej Polskę przed kolejnymi rozbiorami.
Publicyści, którzy pisali w tym okresie należeli głównie do stronnictwa patriotycznego. Reformy proponowane przez to stronnictwo to przede wszystkim zniesienie liberum veto, ograniczenie samowoli magnaterii, wzmocnienie armii i umocnienie władzy króla, a także zwiększenie skarbu poprzez opodatkowanie szlachty.
Główni inicjatorzy reform w państwie :
- Stanisław Staszic - Był on gruntownie wykształcony, na zagranicznych uczelniach. Mimo sporego majątku jaki posiadał nie udało mu się dostać stanowiska państwowego. Postanowił więc zająć się filantropią i publicystyką. Najbardziej znane jego prace to :
- "Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego"
- "Przestrogi dla Polski"
W pracach tych Staszic prezentuje swoje przemyślenia i uwagi dotyczące systemu edukacji, prawodawstwa w państwie oraz możliwości jakie dadzą reformy. Jego propozycje są następujące; upaństwowienie szkół wprowadzenie nauk ścisłych, historii oraz wychowania fizycznego.
Ponad te reformy Staszic krytykuje liberum veto, przyjmowanie uchwał przy jednomyślności. Jeśli chodzi o wybór następcy tronu to elekcja się odbywać bez możliwość ingerencji z zewnątrz.
Stanisław Staszic był gorącym patriota, nie rozwiązał jednak problemu chłopskiego choć nie zapomniał o nim i zauważył ucisk tej najmniej zamożnej warstwy społecznej.
- Hugo Kołłataj - podobnie jak Staszic pochodził z rodziny szlacheckiej, był posłem na Sejm Czteroletni. Reprezentował stronnictwo patriotyczne. Założył grupę która skupiała najbardziej radykalnych posłów i nazwał to zgromadzenie "Kuźnicą Kołłatajowską". Najbardziej znane prace to:
- "Do Stanisława Małachowskiego"
- " O przyszłym sejmie Anonima listów kilka"
- "Prawo polityczne narodu polskiego"
W ostatnim utworze podobnie jak Staszic zawarł postulaty, które namawiały do ogólnego opodatkowania, stworzenia dwuizbowego parlamentu. Parlament ten składać się miał z dwóch izb jedna dla mieszczan druga dla szlachty. W odróżnieniu do swojego poprzednika zajął się także sprawą chłopską. Zaproponował uwolnienie chłopów a ich praca miała być oparta na zasadzie dzierżawy.
Jeśli chodzi o publicystykę w okresie Sejmu Czteroletniego to warto tu wspomnieć jeszcze jedno nazwisko - Niemcewicza, który napisał "Powrót Posła".
