Jednym ze sposobów prezentowania społecznych przywar było napisanie dwóch cykli satyrycznych utworów. Jeden z nich poprzedza list dedykacyjny zatytułowany "Do Króla", który pozornie miał krytykować króla, ale to tylko pozory, ponieważ Krasicki wykorzystał zarzuty przeciwników władcy, aby ich lepiej skrytykować i pokazać śmieszność owych argumentów. Cykl satyr otwiera jedna z najpopularniejszych, czyli "Swiat zepsuty", która odwołuje się dawnej tradycji. Występuje tu znaczne nagromadzenie zjawisk, które potwierdzają moralne zepsucie społeczeństwa.

Autor w swoich dziełach skupia się głównie na krytyce stylu obyczajowego niż na wadach sarmackich. Posługuje się różnymi formami komizmu, obok którego zestawia ironiczną pochwałę (np. "Pochwala glupstwa"), paradoksy, nieudolne wyolbrzymianie, zestawiania kontrastowe, zaskakujące zwroty zdarzeń itp.

Satyra "Pijanstwo" opowiada o tym, jak pijani szlachcice rozmawiają o polityce i zazwyczaj wszystko kończy się bójką. Ciekawe jest też ukazanie komicznego małżeństwa "żony modnej" z tradycjonalnym szlachcicem, który wziął ślub tylko ze względu na majątek narzeczonej, jednak nie spodziewał się tak rozrzutnego sposobu życia żony.

Krasicki był mistrzem miniatury literackiej w bajkach. W tomie zatytułowanym "Bajki i przypowieści" są zwykle dwaj bohaterowie, którzy kontrastują ze sobą reprezentując dobro i zło, prawdę i fałsz. W niektórych utworach "poznanie" prawd ma miejsce w wyniku konstruowania dramatycznych scen. W bajce "Owca i wilcy" pierwsza bohaterka jest bezradna i nawet prawa moralne nie mogą jej pomóc, gdyż one nie odnoszą się do drapieżników mieszkających w lasach. Krasicki opisuje rzeczywistość pełna bezwzględności, przemocy, głupoty, nierealnych i egoistycznych dążeń. W tym świecie brakuje miejsca dla głupoty, miłosierdzia, a ludzie za swoje pomyłki płacą bardzo wysoką cenę i niczym lodowa bryła roztapiają się, tak jak to opisuje wiersz ("Bryłka lodu i kryształ"), tak jak szczur, w bajce "Szczur i kot", który zaślepiony był swoją pychą i nie zauważył niebezpieczeństwa. Szlachta jest jak stado owiec, które same na siebie spuszczają zgubę, kiedy starają się uratować wilka z pułapki. Krasicki nie ma ani krzty współczucia dla tak naiwnych osób.

Krasicki o wielu nieprzyjemnych sprawach wypowiada się ze spokojem, sceptycyzmem, czasem z żartem i ironią, która powoduje złagodzenie owego pesymistycznego wizerunku świata. Niektóre bajki zawierały aluzję do zdarzeń z tamtych czasów, szczególnie po rozbiorze ("Ptaszki w klatce", "Jagnie i wilcy"). Tak an prawdę zbiór "Bajek i przypowieści" ma charakter uniwersalny i powszechny, dotyka kwestii najbardziej aktualnych w każdych czasach, pomimo, że najbardziej dotyczą oświeceniowych problemów i ideologii.