Skamander- grupa skupiona wokół warszawskiego, uniwersyteckiego pisma "Pro arte et studio", wywodząca się ze środowiska pikadorejczyków, członków założonego w 1918 roku kabaretu literackiego. Pierwszy numer "Skamandra" pojawia się w 1920 roku, od 1924 pismem grupy stają się "Wiadomości Literackie". Skamandryci nie byli formacją lietracko jednorodną, nie wydali równiez żadnego oficjalnego manifestu, programu, twierdzili bowiem, że: "programy są zawsze spojrzeniem wstecz, są dzieleniem nieobliczalnego życia przez znane". Za cel wspólny uznać można jednak dążenie do łączenia poezji z współczesną im codziennością i postulat demokratyzacji poezji, której adresatem czynili jak najszersze masy odbiorców. Swej twórczości nie ograniczali zatem jedynie do form wiersza- pisali często dla teksty kabaretowe, dla szopek politycznych, felietony, utwory satyryczne. W sferze poetyki postawili na konkretność obrazowania, dopuszczali język potoczny. Tematykę wybierali codzienną, często prozaiczną, kładli nacisk na żywiołowość, witalizm, swobodę, bezpośredniość. Do przedstawicieli należeli: Julian Tuwim, Jarosław Iwaszkiewicz, Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński.
Futuryści- futuryzm to kierunek w poezji, który pojawił się na zachodzie Europy jeszcze przed I wojną światową, jednak do Polski dotarł dopiero w latach 1919-21. Futuryści odrzucili wszystkie pojęcie tradycji, zakwestionowali jej symbole, z fascynacją z kolei spoglądali na współczesną im technikę i osiągnięcia cywilizacyjne. Maszynę uczynili muzą swej twórczości- "Dobra maszyna jest wzorem i szczytem dzieła sztuki przez doskonałe połączenie ekonomiczności, celowości i dynamiki" . Program ich, choć szczegółowo określony, pełen był wewnętrznych sprzeczności, niekonsekwencji, spośród których jednoczesne uwielbienie dla techniki i żywiołowej natury, idei postępu cywilizacyjnego i pierwotności instynktu jest chyba najbardziej charakterystyczne. Język poetycki pragnęli wyzwolić spod ograniczających go reguł ortograficznych i gramatycznych. Przedstawicielami byli: Bruno Jasieński, Stanisław Młodożeniec, Anatol Stern, Aleksander Walt, Tytus Czyżewski.
Poeci Awangardy Krakowskiej- skupieni wokół czasopisma "Zwrotnica" oraz swojego teoretyka Tadeusza Peipera. Wierzył on w sens uczestnictwa człowieka w nurcie wielkich przemian cywilizacyjnych i społecznych, jakich jest on świadkiem w XX wieku. Zmiany te określają bowiem nową wrażliwość i wyobraźnię człowieka współczesnego, a sztuka powinna być tego odbiciem i wskaźnikiem. Nie ma bowiem rozdźwięku między duchowością jednostki i duchem czasów, w których ona żyje. Hasła tej poezji to "Miasto, Masa Maszyna", podobnie jak idee industrializacji, urbanizacji, technicyzacji, witane powinny być nie z lękiem, lecz z radością, optymizmem. Społeczeństwo zaś jest niczym innym jak sprawnie działającym mechanizmem. W kwestii poetyki Peiper opowiada się po stronie wytężonej, rzemieślniczej pracy artysty, odrzucając koncepcję natchnienia czy metody zapisu wolnych skojarzeń. Do grupy tej należeli: Julian Przyboś, Julu Kurek, Jan Brzękowski.
II Awangarda -działała w Lublinie, potem w Warszawie. Kontynuuje zasadnicza linię I Awangardy zwłaszcza w kwestii operowania poetyckim skrótem, dążenia do kondensacji znaczeń. Jednak jako tematykę poeci tej formacji chętniej wybierają tradycyjne motywy literackie- piękno, pejzaże (wiejskie), którą rozwijają posługując się głównie metodą wolnych skojarzeń, marzeń sennych.
Kwadryga to warszawska grupa skupiona wokół czasopisma literackiego, od którego wzięła się jej nazwa, wydawanego w latach 1927-31. Zainteresowania poetów tej grupy szły w stronę socjalistycznej krytyki niesprawiedliwości i nierówności społecznych. Byli zwolennikami prostoty formalnej poezji. Należeli tu: Stanisław Dobrowolski, Władysław Sebyła, Lucjan Szenwald, Konstanty Ildefons Gałczyński.
Żagary- wileńska grupa poetów reprezentująca w poezji międzywojnia w latach 1931-34 nurt katastroficzny, który wynikał z poczucia nadchodzącego kryzysu cywilizacyjnego i kulturowego w Europie. Przedstawicielami zaś byli: Czesław Miłosz, Teodor Bujnicki, Jerzy Putrament, Jerzy Zagórski, Adam Rymkiewicz.
