Mimesis – naśladowanie rzeczywistości

Sztuka klasyczna:

  • V w. p. n. e. – Ateny
  • I w. p. n. e. – I w. n. e. – Rzym

Style architektoniczne:

  • dorycki
  • joński
  • koryncki

Kariatyda – posąg pełniący funkcje kolumny

Polichromia – wielobarwna, malarska ozdoba ścian, sufitów etc.

Sztuka Rzymu:

  • łuki
  • kopuły
  • arkady

Fidiasz – najwybitniejszy grecki rzeźbiarz

Pinakoteka – pierwsza galeria

Koryfeusz – przewodnik chóru w teatrze starogreckim

Dramat Antyczny

  • Wielkie Dionezje (miasta, głównie Areny)
  • Małe Dionezje (wieś)
  • Tragedia
  • Komedia

Budowa Teatru:

  • Episkenion – „balkon” dla bogów
  • Skene – budynek dla aktorów
  • Orchestra – półkolista, centralna część teatru, występował na niej chór i aktorzy
  • Proksenion – podest przed skene, odpowiednik dzisiejszej sceny

Pinakes – dekoracje na płytach umieszczone pomiędzy kolumnami ozdabiającymi ściany skene

Strój aktora: peruka, maska, chiton, koturny, szczudły

Konkurs teatralny Agon, Ateny

Źródło tragedii: dytyramb (pieśń ku czci Dionizosa, śpiewana przez chór w towarzystwie fleta i tańca, tzw. pieśń kozła)

Protagonista – ktoś wprowadzający coś nowego (do fabuły)

Cechy teatru greckiego:

  • Mimesis
  • Dekorum (dostosowanie stylu do treści; ułożenie całości dzieła w sposób zgodny ze stylistyką danego rodzaju utworów)
  • Zasada trzech jedności
  • Katharsis (oczyszczenie)
  • Chór
  • Wina tragiczna
  • Czyn tragiczny (perypetia) – wynik zbłądzenia
  • Hamataria – wina niezawiniona
  • Hybris – pycha, duma
  • Brak scen derastycznych
  • Tylko mężczyźni, trzech aktorów

Konstrukcja dramatu:

  1. Prologus (zapowiedź wydarzeń)
  2. Parados (pieśń na wejście)
  3. Episodia (nieśpiewane partie, zwykle pięć)
  4. Stasimon (pieśń chóru, komentarz akcji)
  5. Komor (scena lamentu, żalu)
  6. Exodos (pieśń na wyjście)

Konflikt tragiczny: fatum = fortuna = los (nieuchronne starcie się dwóch równorzędnych, ale przeciwstawnych racji, lub wartości)

Tragizm ma trzy znaczenia:

  1. Wyznacznik gatunkowy tragedii
  2. Kategoria estetyczna; konflikt tragiczny
  3. Kategoria filozoficzna; człowiek w sytuacji bez wyjścia; człowiek jako śmiertelnik