Bo posłuchajcie i zważcie u siebie,
Że według bożego rozkazu
Kto nie doznał goryczy ni razu
Ten nie dozna słodyczy w niebie.
Cytat ten pochodzi z II części Dziadów Adama Mickiewicza. Słowa te zostały wypowiedziane jako przestroga, przez duchy dzieci, które całe swoje życie spędziły na zabawie i doznawaniu przyjemności. Nie wiedziały co to jest cierpienie, głód czy troska o innych. Po śmierci ich duszyczki błąkały się między niebem a ziemią, szukając ukojenia. Podczas obrzędu dziadów, poprosiły o dwa ziarnka gorczycy.
Wydaje mi się , że przestroga ta dotyczy w jakimś stopniu każdego z nas. Pomimo tego, że posiadamy swój własny system wartości, którym powinniśmy się kierować w życiu, często nie stosujemy się do niego i popełniamy błędy. Jednym z takich błędów jest dążenie do zaspokojenia jedynie własnych pragnień i nie liczenie się z innymi ludźmi. Postawa taka jest krzywdząca dla drugiego człowieka. Nikt z nas nie lubi być wykorzystywany przez innych, jednak wielu z nas pomimo to przyjmuje postawę egoistyczną i korzysta z życie kosztem drugiego człowieka. Wydaje mi się, że egoizm ma swoje podstawy w niezrozumieniu na czym polega szczęście. Niektórzy ludzie uważają, że szczęśliwym można być tylko wtedy, gdy niczego nam nie brakuje, jesteśmy syci, świetnie ubrani, nie musimy się o nic martwić, ani pracować. Taki sposób myślenia staje się w dzisiejszym świecie coraz bardziej powszechny. Zaczyna panować moda na hedonizm. Hedonista to człowiek, który celem swojego życie uczynił poszukiwanie przyjemności i unikanie przykrości. Postawa ta nie bierze pod uwagę istnienia drugiego człowieka. Hedonista żyje wyłącznie dla siebie.
Przestroga, którą wypowiedziały duszyczki dzieci w noc dziadów zawiera głęboki sens. Jest ona metafora życia na ziemi. Ktoś, kto zabiega jedynie o własne szczęście, nigdy tak naprawdę nie pozna czym ono jest. Prawdziwe szczęście nie polega na zaspokajaniu tylko własnych zachcianek. Można je osiągnąć poprzez wytrwałą i cierpliwą pracę nad sobą, poprzez miłość do drugiego człowieka czy czynienie dobra. Nic na świecie nie przychodzi z łatwością, na wszystko trzeba zapracować. Postawa egoistyczna jest moim zdaniem pójściem na łatwiznę. Nagrodą czyli niebem jest harmonia i zgoda między ludźmi. Jest nią także miłość i poświęcenie dla innych. Oczywiście można nie zgodzić się z przedstawionym wyżej poglądem. Egoiści zazwyczaj uważają się za szczęśliwych ludzi. Jednak uważam, że nie mają pojęcia o tym, czym jest prawdziwe szczęście. Niekiedy nie zauważają niczego poza czubkiem własnego nosa. Nie mogą zatem dostrzec jak wspaniałe i piękne rzeczy dzieją się dookoła nich.
