Mity to opowieści o wierzeniach danej społeczności. Mitologia grecka dotyczy wierzeń starożytnych Greków, obrzędów na cześć bóstw, rytuałów, poglądów na temat powstania świata i pochodzenia człowieka, narodzin bóstw, konstytuowania się władzy nad światem. Opowieści te są niezwykle barwne i ciekawe. Ich bohaterami są ludzie i bogowie, a akcję tworzą liczne przygody postaci uwikłanych w interesujące problemy. Na przykład Odyseusz nie mógł powrócić z wojny trojańskiej do rodzinnej Itaki, bo prześladował go swoim gniewem bóg mórz, Posejdon. Z kolei Tezeusz odważył się wkroczyć do labiryntu, by zabić mieszkającego tam potwora, Minotaura.
Na podstawie doświadczeń tylko tych dwóch bohaterów mitologicznych można powiedzieć, że mitologia dotyczy odwiecznych i aktualnych do dziś postaw i problemów, na przykład: uparte dążenie do celu (Odyseusz), podejmowanie życiowych wyzwań (Tezeusz).
Myślę, że mitologia Greków jest dlatego tak ważnym dziełem, że odzwierciedla stan umysłów i emocji ludzi tego okresu, zarówno ich radość życia, jak i lęki, pragnienia, obawy. Z jednej strony jest więc ona pośrednią charakterystyką naszych kuzynów z południa Europy, a z drugiej zapisem doświadczeń wspólnych nam wszystkim bez względu na pochodzenie, na przykład lęku przed śmiercią (mit o Syzyfie), pragnienia przezwyciężenia śmierci (mit o Orfeuszu i Eurydyce), marzenia o nieograniczonej niczym wolności (mit o Dedalu i Ikarze).
