W domu patrycjusza rzymskiego i doradcy cesarza Nerona, Petroniusza pojawia się jego krewny- Marek Winicjusz. Powracający z Armenii młodzieniec opowiada Petroniuszowi o dziewczynie- Ligii, którą poznał przebywając po powrocie do Rzymu w domu Aulusa Plaucjusza. Ligia tak oczarowała swoją urodą Marka, że ten postanawia ją zdobyć. Dziewczyna żyje w domu Plaucjusza, jako wychowanka jego i jego żony- Pomopnii Grecyny. Żona Plaucjusza wyznaje nową wiarę chrześcijańską. Ich domostwo jest oazą spokoju, ładu, wzajemnej miłości domowników. Dzięki wpływom Petroniusza na dworze cesarskim, Neron wzywa Plaucjusza do oddania Ligii pod opiekę dworu. Ligia jest córką króla Ligów, zakładniczką cesarską przebywającą tymczasowo pod opieką Plaucjusza, który wychowuje ją jak własne dziecko. W pałacu ma zostać oddana Winicjuszowi. Podczas uczty u Nerona Winicjusz narzuca się dziewczynie, którą ratuje z objęć pijanego młodzieńca jej przyjaciel i sługa- siłacz Ursus. Nazajutrz Ligia ma zostać dostarczona do domu Marka. Ursus i chrześcijanie postanawiają porwać dziewczynę podczas przeprowadzki do młodego trybuna. Porwanie się udaje, Ligia zostaje odbita i uprowadzona przez Ursusa. Wściekły Marek zabija posłańca, który przynosi mu do domu wiadomość o porwaniu. Winicjusz postanawia odnaleźć dziewczynę, jednak ślad po Ligii zaginął. Winicjusz obawia się, że to sam Neron wolał zostawić piękną kobietę dla siebie. Niewolnica cesarza- Akte- zaprzecza tym podejrzeniom. Wyjaśnia młodzieńcowi, że to chrześcijanie porwali Ligię, ponieważ nie chcieli, aby dziewczyna została nałożnicą Winicjusza. Ligia odwzajemnia uczucie Marka, jednak nie może zostać jego kochanką. Winicjusz nie przerywa jednak poszukiwań. W tym celu wynajmuje usługi Chilona, Greka, który ma wyśledzić miejsce pobytu Ligii. Zdobywa informacje, że dziewczyna przebywa u chrześcijan. Zabiera Marka na spotkanie wyznawców Chrystusa z apostołem Piotrem, który właśnie przybył do Rzymu. Chilon, zdobywszy zaufanie chrześcijan i bojąc się zdemaskowania stara się namówić Ursusa, aby ten zamordował Glaukusa- człowieka, którego Chilon zdradził i sprzedał w niewolę, a którego teraz spotkał w Rzymie. Po spotkaniu z Piotrem Winicjusz i Chilon śledzą Ligię i Ursusa aż do ich domu. Przed domostwem rozgrywa się walka Ursusa z Winicjuszem o Ligię. Siłacz chce zabić prześladowcę Ligii, jednak ta powstrzymuje Ursusa przed zabiciem rannego Marka. Chrześcijanie z Ligią opiekują się rannym i nieprzytomnym Rzymianinem. Winicjusz przebywając pod opieką Ligii i jej współwyznawców poznaje powoli wiarę chrześcijańską. Nie może pojąć miłosierdzia, jakie okazują swoim wrogom, opiekują się nim samym- który sprowadził na Ligię tyle kłopotów, nawet Glauk, który kiedyś przez Chilona stracił wolność, i o mało nie postradał życia, wybacza zdrajcy.

Marek Winicjusz wraca do swego domu. Postanawia wcielać w życie prawdy, które poznał wśród chrześcijan. Podczas jednej z uczt u cesarza ponownie spotyka Chilona. Ten znów oferuje swoje usługi, jednak Marek, którego postać zdrajcy brzydzi, każe go wychłostać. Potem proponuje mu pieniądze w zamian za zaprzestanie szpiegowania chrześcijan. Chilon przyjmuje pieniądze, jednak w duchu poprzysięga Winicjuszowi zemstę.

Marek nie może przestać myśleć ani o Ligii, ani o naukach Chrystusa. Wyznaje Ligii prawdziwą miłość i chce przyjąć chrzest. Dziewczyna odwzajemnia to uczucie. Młodzi otrzymują błogosławieństwo od apostoła Piotra. Marek, chcąc dać dowody swojej przemiany uwalnia swoich niewolników.

Marek Winicjusz wyjeżdża z dworem cesarskim do Ancjum. Podczas jednej z uczt cesarza do Ancjum przybywa posłaniec z wiadomością o wybuchu wielkiego pożaru w Rzymie. Pojawiają się głosy, że to szalony Neron podpalił miasto, aby pod wpływem pożogi stworzyć swoją najlepszą pieśń. I tak na wieść o pożarze, cesarz nie przerywa gry, napawa się myślą o płonącym mieście. Winicjusz wyjeżdża do Rzymu, aby w płonącym mieście odnaleźć ukochaną Ligię. Tej wraz z Winicjuszem udaje się uniknąć śmierci. Tchórzliwy Neron, bojąc się ludu, postanawia zrzucić winę za zniszczenie miasta na chrześcijan. Bezpodstawne oskarżenia są na rękę zarówno Neronowi, kapłanom żydowskim, niezadowolonym z popularności nowej wiary a także Chilonowi, który w zamian za poświadczenie tej wersji pożaru zdobywa pieniądze i dostęp do władzy. Rozpoczynają się masowe aresztowania chrześcijan. W więzieniach zaczyna brakować miejsca. Wszyscy chrześcijanie mają zostać straceni podczas organizowanych przez cesarza wielkich i krwawych igrzysk. Na wielu arenach wybudowanych w spalonym mieście giną setki chrześcijan, rozszarpywanych przez dzikie zwierzęta, palonych na wbitych w piasek cyrku krzyżach. Lud rzymski jest pod wielkim wrażeniem pokory, spokoju i godności, z jaką wyznawcy Chrystusa idą na potworną śmierć. Ryk lwów rozszarpujących ciała, cierpienie modlących się na arenie ludzi przeplata się z pieśniami cesarza, który w przerwach raczy widownię swoim poetyckim talentem.

Ligia przebywa w więzieniu. Marek bezskutecznie stara się wydostać ją na wolność. Wreszcie udaje mu się przedostać do więzienia i czuwać przy chorej Ligii. Kiedy nadchodzi dzień kaźni dziewczyny Winicjusz jest na widowni. Ursus ma walczyć z wielkim bykiem, do którego grzbietu przytroczona jest naga Ligia. Ursus pokonuje bestię, zdobywa uznanie ludu rzymskiego, który domaga się od cesarza ułaskawienia obojga. Cesarz niechętnie godzi się na taki finał i Ligia wraz z Ursusem mogą udać się bezpiecznie do domu Marka. Stamtąd, aby uniknąć dalszych represji cesarza wyjeżdżają na Sycylię.

Chilon nawraca się pod wpływem ogromu oglądanej śmierci i cierpienia. Na widok płonącego Glauka Chilon przyznaje się do zdrady i wskazuje prawdziwego podpalacza Rzymu. Torturowany nie odwołuje oskarżenia rzuconego przeciwko cesarzowi i umiera śmiercią męczennika- spalony na krzyżu. Przed śmiercią nawraca się na wiarę chrześcijańską.

Piotr i Paweł, chcąc ocalić życie, uciekają z Rzymu. Na drodze staje im Nauczyciel. Na pytanie Piotra dokąd zmierza (Quo Vadis, Domine?) Chrystus odpowiada, że skoro piotr ucieka, on sam musi dać się ponownie ukrzyżować. Piotr wraca więc do miasta aby nauczać i być przy swoich cierpiących współwyznawcach. Wkrótce i on i Paweł zostają straceni. Petroniusz, utraciwszy łaski cesarza zostaje posądzony o udział w spisku na jego życie. Postanawia odebrać sobie życie, wcześniej jednak odczytując swoim przyjaciołom list, w którym szydzi z talentów poetyckich okrutnego władcy.

Neron ucieka z Rzymu, nie chcąc jednak utracić tronu powraca do miasta. Tam jednak, opuszczony przez wszystkich, odbiera sobie życie.