Ze "Słownika terminów literackich" - "Epos - obejmuje rozbudowane utwory, zazwyczaj wierszowane, ukazujące dzieje legendarnych lub historycznych bohaterów rzucone na tło wydarzeń przełomowych dla danej społeczności narodowej. Genetycznym źródłem eposu były mity, podania i baśnie utrwalające wyobrażenia na temat narodzin więzi i instytucji społeczno - narodowych, pamięć o doniosłych postaciach i wydarzeniach oraz wyznawana zbiorowo wartości i wierzenia religijne.
Cechami charakterystycznymi dla epopei są:
- heksametr jako stopa metryczna
- księgi, które stanowią poszczególne części;
- inwokacja, pojawiająca się na początku; stanowi ona apostrofę do bogów o natchnienie; wyjaśnia ona również, czego dotyczyć będzie utwór;
- epopeja składa się przede wszystkim z elementów opisu i opowiadania;
- obecne są retardacje, czyli wstrzymanie akcji, co ma podnieść napięcie i oczekiwanie na rozwiązanie; służą temu obszerne opisy, dzięki którym możliwe jest poznanie bogactwa szczegółów - obyczajowych, militarnych.
- zachowanie zasady decorum, czyli odpowiedniości stylu - epopeja jako gatunek wysoki powinna traktować o poważnym, wzniosłym temacie.
