Życiorys twórcy

Cyprian Kamil Norwid przyszedł na świat 24 września 1821 roku w Laskowie-Głuchach w rodzinie szlacheckiej. Jego ojciec piastował posadę urzędnika. Po śmierci matki, opiekę nad Cyprianem i trójką jego rodzeństwa przejęła prababka Hilaria Sobieska. Młodzieniec szybko wyjechał do Warszawy, gdzie rozpoczął naukę w gimnazjum. 

Po piątej klasie zrezygnował jednak z dalszej ogólnej edukacji, trafiając do prywatnej szkoły malarskiej. Wówczas rozpoczął także działalność literacką. Studia artystyczne kontynuował za granicą, by pogłębić swoją wiedzę i zdobyć trochę pieniędzy. W 1835 roku, w którym umarł jego ojciec, zaczął bowiem borykać się z problemami finansowymi.

Podróże i działalność artystyczna

Początek lat 40. przyniósł Norwidowi wiele zagranicznych wyjazdów. Zobaczył Drezno, Pragę i Wenecję, osiedlając się w końcu w samym centrum Florencji. Tam też podjął edukację w Akademii Sztuk Pięknych. Wielką miłością poety stała się Maria Kalergis, z której orszakiem długo podróżował po Europie, nie bacząc na stan portfela. 

Aresztowany w Berlinie za kontakty z emisariuszami, został wtrącony do więzienia. Panujące w nim ciężkie warunki odcisnęły silne piętno na zdrowiu Norwida - mężczyzna zaczął mieć uciążliwe problemy ze słuchem. Naukę malarstwa kontynuował w Belgii, przeprowadzając się następnie do Rzymu. To właśnie tam poznał Adama Mickiewicza i Zygmunta Krasińskiego. Wraz z ostatnim wziął nawet udział w demonstracji w obronie papieża Piusa IX. 

W latach 1849-1852 mieszkał w Paryżu, gdzie kontaktował się z Juliuszem Słowackim i Fryderykiem Chopinem. Spotkanie z ostatnim opisał nawet w jednym ze swoich tekstów pt. "Czarne kwiaty". Podczas pobytu w europejskiej stolicy kultury Norwid opublikował parę tekstów w lokalnych gazetach, lecz spotkał się z ogólną krytyką. 

Postanowił wyemigrować do USA. Mimo że w Stanach znalazł dobrze płatną posadę w pracowni graficznej, to wieść o wybuchu wojny krymskiej sprawiła, że wrócił do Europy. Zamieszkał w Londynie, a potem w Paryżu. Dużo tworzył, lecz problemy zdrowotne uniemożliwiały mu podjęcie stałej pracy. Chorował na gruźlicę, tracił słuch i wzrok. Umarł w jednym z peryferyjnych przytułków 23 maja 1883 roku.

Twórczość Cypriana Kamila Norwida

Pisarz zupełnie nierozumiany przez współcześnie mu żyjących, zmuszony był egzystować w skrajnie złych warunkach i biedzie. Jego twórczość została odkryta dopiero na długo po śmierci, w okresie Młodej Polski dzięki staraniom Zenona Przesmyckiego. 

W tekstach Norwida odnaleźć można inspirację nie tylko nurtami romantycznymi, ale również klasycystycznymi i parnasistycznymi. Tłumaczenia i autorskie utwory tego indywidualisty pełnią obecnie bardzo ważną rolę w literaturze, a krytycy zgodnie przyznają, że niezwykły twórca zawsze o krok wyprzedzał epokę, w jakiej żył.

Najważniejsze utowury Norwida:

1.      Liryka

  • "Bema pamięci żałobny rapsod" (1851)
  • "Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie..." (1856)
  • "W Weronie" (1847)
  • "Do obywatela Johna Brown" (1859)
  • "Vade-mecum" (1858-1866)

2.      Proza

  • "Ad leones" (1883)
  • "Stygmat" (1883)
  • "Czarne kwiaty" (1856) 
  • "Milczenie" (1882)