Achilles to główny bohater "Iliady" Homera. Już na wstępie, w inwokacji, dowiadujemy się, że cała epopeja będzie dotyczyła jego gniewu:

"Gniew Achilla bogini opiewaj"

czytamy w pierwszych wersach poematu. Kim była ta mitologiczna postać? Otóż był on dzieckiem Peleusa i Tetydy. Kiedy się narodził przepowiedziano mu, że bez niego Grecy nie zdobędą Troi. Chcąc uniknąć śmierci syna Tetyda ubrała go w szaty królewny i oddała na dwór króla Likomendesa aby tam nie dosięgło go przeznaczenie. Lecz przebiegły Odys wyczuł podstęp , pomimo, że uroda Achillesa była tak delikatna, że niewiele odbiegała od urody dziewczyny - jak czytamy w "Iliadzie:

"Młodziutki książę był tak delikatnej urody,że w sukniach panieńskich wydawał się siostrą królewien"

Achilles był lubiany wśród bogów greckich. Dzięki temu mógł liczyć na ich wsparci w kłopotach:

"Sami bogowie brali udział w tych bezprzykładnych zmaganiach "

"Zeus z życzliwości dla Achillesa wspomagał Trojan"

Sympatia ta była tak wielka, że specjalnie dla niego bóg-kowal Hefajstos wykuł mu zbroję, którą zabrał na wyprawę pod Troję. Jednak podczas wojny uwydatniły się złe cechy jego charakteru: był on bowiem uparty i impulsywny, a także zadziorny. Ponadto chęć zdobycia nieśmiertelnej chwały powodowała, że w wielu sytuacjach postępował samolubnie. W walce potrafił obrażać wroga, nie przyjmował do wiadomości jakichkolwiek ustępstw czy kompromisów. Gdy zginął jego przyjaciel Patroklos bardzo się zdenerwował:

"(...)nieposkromiony i dziki(...)

Achilles posypał głowę popiołem tarzał się po ziemi i płakał"

W tej sytuacji pokazał jakieś ludzkie odruchy i uczucia. Jednak po pogrzebie przyjaciela wyzwoliły się w nim najgorsze instynkty. Okazał się mściwy i żądał odwetu za poniesioną stratę. Grecy cenili go jako wojownika ponieważ był nieustraszony i szybki:

" Rozszalały Achilles obalał całe szeregi nieprzyjaciół pędził ich przed sobą jak stado

baranów, trupami ścielił"

Jednak w czasie rozmowy z królem Troi - Priamem znów okazał ludzkie uczucia. Rozumiał rozpacz Priama, okazał także poważanie starcom. Wspólczuł on ojcu Hektora - zapłakał nad jego losem.

Podsumowując uważam, że Achilles miał dwojaką naturę. Potrafił okazywać ludzkie uczucia - współczucie, żal, serdeczność, ale z drugiej strony był mściwy i żądny chwały. Zginął od strzały Parysa, która ugodziła go w piętę - jedyny jego słaby punkt.

Drugi z bohaterów, stojący po przeciwnej stronie barykady w stosunku do Achillesa, to Hektor. Był on dzieckiem Priama i Hekabe, a także mężem i ojcem. To największy bohater Troi, niepokonany i szlachetny. Był gorącym patriotą i generalnie dobrym człowiekiem. W swoim postępowaniu kierował się rozumem. Nie był porywczy.

"Zadrżał Hektor i począł uciekać

Trzykrotnie miasto obiegli dookoła"

To on zagrzewał Trojan do walki. Był dowódcą ich wojsk, nieustraszonym wojownikiem. Dodawał innym odwagi. Był także dobrym obywatelem - walczył dla chwały ojczyzny, a nie dla swojej własnej. Kochał swoją żonę i dzieci. Usmiercił go Achilles - w pojedynku, po tym jak Hektor zabił jego przyjaciela. Umarł opuszczony przez bogów:

"Zważył -i los Hektora spadł do Hadesu"

"Od męża trojańskiego odsuneli się bogowie w milczeniu"

Po jego śmierci Troja pochowała go w wielkimi honorami i pogrążyła się w wielkim smutku.

Zestawiając te dwie osoby ze sobą można śmiało powiedzieć, że obaj mężczyźni byli wspaniałymi żołnierzami i bohaterami. Jednak jeden z nich okazał się bardziej ludzki, a przez to mi bliższy. Tą osobą jest Hektor.