1). Termin "biblia":
Termin Biblia wywodzi się z greckiego "bibliós", co służyło do nazywania 'łodygi papirusu'. Stało się tak, ponieważ jednym z pierwszych materiałów piśmienniczych była trzcina, która rosła nad Nilem. Z czasem nazwa ta zaczęła oznaczać zwój papirusu tworzący księgę ("bibliá"), czyli Biblia oznacza 'księgi'.
2). Podział Biblii:
Księga ta, podzielona na Stary i Nowy Testament, uznawana jest przez wyznawców judaizmu i chrześcijaństwa za świętą i natchnioną przez Ducha Świętego. Na Stary Testament składa się 45 ksiąg, powstał on w okresie pomiędzy XIII a I w. p. n.e., zaś Nowe Przymierze, które powstało w I w. po narodzeniu Chrystusa, budują 27 księgi. Pierwszymi oryginalnymi językami tworzącymi Pismo Święte były: hebrajski, aramejski (używany w Palestynie) i grecki. Księgi w Biblii dzieli się ogólnie na historyczne, dydaktyczne (mądrościowe), profetyczne (prorockie).
3). Znaczenie Biblii:
W judaizmie uznawany jest tylko Stary Testament, natomiast dla chrześcijan, wierzących w nadejście Mesjasza w postaci Jezusa Chrystusa, całość Biblii stanowi zbiór prawd wiary i kodeks norm moralnego postępowania. Pismo Święte odkrywa przed nami obyczajowość i tradycję starożytnych Izraelitów, a także stanowi podstawę tworzenia się kultury europejskiej. Księga ta często stanowi inspirację dla filozofów, pisarzy, malarzy. Jest ona kopalnią wątków, motywów, toposów, archetypów i niesamowitej mądrości opartej na przykazaniu miłości.
Biblia stanowi bogatą antologię gatunków i rodzajów literackich. W jej obrębie mieszczą się opowiadania historyczne, sagi rodu, epos, esej filozoficzny, poemat, nowela, kronika, dialogi filozoficzne, listy, pieśni, hymny, modlitwy, kazania, aforyzmy, podania, legendy, mity, psalmy, apokalipsa, przypowieści i mnóstwo innych gatunków.
Potężne znaczenie odegrała Biblia w rozwoju piśmiennictwa średniowiecznej Europy, gdyż zaczęto ją tłumaczyć na języki narodowe. Pismo Święte często jest źródłem różnego typu myśli moralno - religijnych i filozoficznych, wzorców osobowych, wątków i motywów fabularnych, alegorii, symboliki i metafor, stylizacji. Widać to w powieściach, gdzie pojawiają się zaczerpnięte z Biblii wzory postaw: np. "Quo vadis", "Jezus z Nazaretu",. Stylizacja gatunkowa widoczna jest np. w "Małej Apokalipsie" Konwickiego, "Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego" Adama Mickiewicza.
4).Związki frazeologiczne pochodzenia biblijnego:
Wiele związków frazeologicznych zaczerpniętych z Biblii weszło do języka potocznego. Należą do nich m. in. "Sodoma i Gomora", "trąby jerychońskie", "zakazany owoc", "zmienić się w słup soli", "salomonowy wyrok", "wdowi grosz", "syn marnotrawny", "z pustego nawet Salomon nie naleje", "hiobowe wieści", "judaszowy grosz", "nie samym chlebem człowiek żyje", "ziemia mlekiem i miodem płynąca", "przenieść się na łono Abrahama", "uczta u Baltazara", "manna z nieba", "kainowe znamię", "Absalomie, Absalomie", "plagi egipskie" itd.
5). Przekłady Pisma Świętego:
Dla udostępnienie Biblii większemu gronu odbiorców, zaczęto dokonywać jej przekładów na różne języki. Najstarszym przekładem na język grecki jest niewątpliwie pochodząca z czasów między III a II wiekiem p. n. e. Septuaginta, tzw. tłumaczenie 'siedemdziesięciu'. Następnie przekładu całego Pisma Świętego tym razem na łacinę dokonał św. Hieronim w IV w. n. e.. Wulgata (tak nazywano ów przekład) został uznany na soborze trydenckim za tekst oficjalny w liturgii rzymskokatolickiej. W czasach późniejszych sporządzano przekłady Biblii na języki narodowe, do czego przyczyniła się głównie reformacja (walki wyznaniowe w Europie w XV - XVI w.). Najstarszymi polskimi przekładami całego Pisma Świętego lub jego wybranych ksiąg są: Psałterz floriański ( Biblia królowej Jadwigi) z XIV wieku, Psałterz puławski z XV w., Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka) z XV w., Biblia Leopolity (1561) oraz najwspanialszy przykład na język polski - Biblia Jakuba Wujka (XVI w.). Współcześnie powstało mnóstwo przekładów, głównie Księgi Psalmów, jednym z nich jest niewątpliwie tłumaczenie Czesława Miłosza z 1965 roku. Oficjalnym przekładem uznawanym przez Kościół Katolicki jest do dzisiaj powstała w 1965 roku (data pierwszego wydania) z inicjatywy o. Augustyna Jankowskiego Biblia Tysiąclecia. To pierwsze, od Biblii Jakuba Wujka i Biblii gdańskiej, tłumaczenie z języków oryginalnych na język polski. Fragmenty Biblii tłumaczyli m. in. Roman Brandstaetter, Jan Kochanowski ("Psalmy"), Mikołaj Rej, Mikołaj Sęp - Szarzyński, Franciszek Karpiński, Leopold Staff, Anna Kamieńska, Joanna Kulmowa, Tadeusz Nowak. Tłumaczono głównie fragmenty Księgi Psalmów, Księgi Hioba, Księgi Koheleta, Apokalipsy św. Jana.
