Epos bohaterski to gatunek epicki, powstały za sprawą Homera w VIII wieku p.n.e. Homer jest uznawany za pierwszego autora eposu, czy wcześniej istniały jakieś tego typu utwory nie wiemy, choć należy przypuszczać, ze tak. Mało prawdopodobne, by dwa tak doskonałe działa wyłoniły się z próżni, ale właśnie ich kunszt zapewnił im nieśmiertelność. "Iliada" i "Odyseja" powstały w wieku VIII p.n.e. a spisane zostały dopiero dwa wieki później, przez ten czas krążyły w kulturze greckiej przekazywane sobie przez pokolenia w formie ustnej. Jeszcze długo po ich uwiecznieniu na piśmie starożytni uczyli się Homerowych wierszy na pamięć, jako podstawowego elementu wykształcenia.
Odnośnie autorstwa obu eposów istnieje wiele sporów, badacze maja zastrzeżenia szczególnie do "Odysei", która jest dziełem niejednolitym, młodszym i utrzymanym w innym stylu niż "Iliada" na ogół zgodnie przypisywana Homerowi.
Dzieł Homera są uznawane za wzorzec gatunku, brali z nich przykład twórcy następnych pokoleń, jak choćby rzymski poeta Wergiliusz, autor "Eneidy". Na podstawie "Iliady" i "Odysei" ustalił się wzorzec eposu bohaterskiego, który charakteryzuje się:
- wzniosą tematyką i stylistyką, utwór przedstawia ważne zdarzenia z udziałem herosów i robi to w sposób stosowny do tematu
- -paralelizm dwóch światów - bogowie i ludzie podejmują tu wspólne działania, światy te współistnieją i przeplatają się, bogowie często zstępują na ziemię i interweniują w ludzkie sprawy.
- styl podniosły i ozdobny - epos musi być pisany wierszem, i to wierszem wyszukanym, zawiera liczne środki artystyczne, z czego szczególnie wyróżniają się porównania, wiele z nich ma bardzo rozbudowany drugi człon, czasem wręcz do rozmiarów epizodu. Porównania takie określa się mianem Homeryckich
- apostrofy, z czego jedna charakterystyczna na początku utworu, w której autora zwraca się do jakiegoś bóstwa z prośbą o natchnienie, "Iliada" rozpoczyna się słowami: "Gniew, bogini, opiewaj, Achilla, syna, Peleusa", co jest prośbą o natchnienie, skierowaną do muzy.
- rozległe opisy, szczegółowe przedstawienia różnych wyglądów, słynny jest na przykład opis tarczy Achillesa, zawarty na kartach "Iliady", funkcją tych opisów jest także retardacja, czyli opóźnienie akcji.
