Achilles był Achajem i walczył przeciwko Troi. Jego postać miała potężną budowę, ale za to twarz była zaskakująco delikatna, tak delikatna, że można by ja nazwać dziewczęcą. Nie należy jednak dać się zwieść tym wyglądem, ponieważ charakter Achillesa wcale nie był delikatny. Siłą fizyczną przewyższał wszystkich pozostałych wojowników a poza tym jego dzielność też była bezkonkurencyjna, dzięki czemu został tym, kogo Trojanie bali się, jak ognia. Homera porównywał go do orła, ponieważ podczas walki nie czuł litości, wykazywał się okrucieństwem i brakiem współczucia. Jednak czasem i on miał chwile słabości, podczas których zachowywał się jak człowiek. Jedną z nich była strata przyjaciela, Patroklosa, zabitego przez Hektora. Wtedy stracił opanowanie i rzucił się na ziemię, posypał sobie głowę popiołem, łkał rwał włosy z głowy. Wyglądało nawet na to, że stracił ochotę do życia i chce popełnić samobójstwo. Jednak rozmowa z matką przekonała go, że nie tędy droga. Doszedł do wniosku, że jego ból może zostać ukojony tylko przez pomszczenie pamięci przyjaciela. I właśnie w tym miejscu ludzkie oblicze Achillesa ukazało się całemu światu. Nie pomogło wcale to, że był herosem - szaleńczo odważnym, odpornym na ciosy, ale tylko te fizyczne. Stało się tak, ponieważ jego matka była boginią morska Tetyda. Matka tak bardzo troszczyła się o swoje dziecko, że postanowiła ochronić je przed bólem, jaki spada na zwykłych śmiertelników. Żeby tak się mogło stać, Tetyda zanurzyła swojego synka w Styksie. Pech chciał, że pięta chłopca została sucha i to było właśnie to jedyne wrażliwe na ciosy miejsce. Los chciał, by pod koniec wojny trojańskiej, Parys śmiertelnie trafił Achillesa właśnie w tę piętę. Achilles ma niejednoznaczny charakter. Jest jednocześnie porywczy, zapalczywy, zapamiętały w gniewie, mściwy, ale potrafi kochać, przyjaźnić się i współczuć a nawet przyznać się do błędu. Umie jak mało kto przyjaźnić się, ale i jest w stanie współczuć wrogowi - Priamowi, któremu jednak oddaje szczątki syna. Trzeba też przyznać, że wadami Achillesa są pycha, próżność, ambicja i żądza sławy.
Hektor, syn Priama, jest idealnym rycerzem, który obroni swojej ojczyzny, pomimo tego, że doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że zginie. Zachowuje się tak, jak typowy bohater tamtej epoki. Wykazuje się męstwem i jest niezwykle sprawny w rzemiośle rycerskim - posługuje się bronią jak mało kto. Poza tym Hektor jest niezwykle przystojny i atrakcyjny. Posiada wybitne poczucie honoru związane z jego wysokim urodzeniem. Tak, jak przystało na wojownika, przestrzega kodeksu rycerskiego. W walce nigdy nie posługuje się podstępu. Niestety, nie może sam decydować o swoim życiu, ponieważ o jego przyszłości decydują olimpijscy bogowie oraz nieubłagane fatum.
