Hitlerjugend (oficjalnie Hitler-Jugend) to młodzieżowa organizacja paramilitarna związana z NSDAP, która powstała w 1922 r. w Niemczech.

 Pierwszą organizacją związaną z NSDAP był Jugendbund der NSDAP powstały w 1922 r., który dwa lata później został przemianowany na Grossdeutsche Jugendbewegung. Ostatecznie w 1926 r. ruch przyjął nazwę Hitler Jugend Bund der deutschen Arbeiterjugend. Początkowo do Hitlerjugend werbowano chłopców powyżej 14 roku życia. Młodsi chłopcy skupiali się w Deutsches Jungvolk, a dziewczynki w Bund Deutscher Madel.

W 1936 r. uchwalona została Ustawa o Hitlerjugend. Na mocy jej postanowień cała niemiecka młodzież należała do Hitlerjugend. Od 1939 r. opiekunowie dzieci i młodzieży pomiędzy 10 a 18 rokiem życia, które nie służyły w Hitlerjugend karani byli karą grzywny lub więzienia.

W latach 30. przywódcą Hitlerjugend był Baldur von Schirach, od 1940 r. funkcję tę pełnił Artur Axmann.

Podczas II wojny światowej Hitlerjugend wspomagało oddziały wojskowe poprzez uczestnictwo m.in. w brygadach strzeleckich czy obronie przeciwlotniczej. W 1943 r. Hitlerjugend zostało przekształcone w wojskową rezerwę. Utworzono 12 Dywizję Pancerną SS Hitlerjugend, której dowódcą został Fritz Witt. Służyli w niej chłopcy w wieku 16-17 lat, ale w późniejszym czasie także znacznie młodsi. Dywizja brała udział w walkach w Normandii, Ardenach, na Węgrzech, a także podczas obrony Berlina.

Hitlerjugend została rozwiązana przez aliantów po zakończeniu II wojny światowej.