I. Maksymilian Robespierre (1758 - 1794) – jeden z głównych przywódców Wielkiej Rewolucji Francuskiej, przewodniczący klubu jakobinów, głowa Komitetu Ocalenia Publicznego w latach 1793-1794, twórca wielkiego terroru w okresie Rewolucji .

II.  Najważniejsze elementy dyktatury jakobinów.

a). Instytucje.

Obok Komitetu Ocalenia Publicznego, który sprawował najwyższą władzę w sprawach wojny, pokoju, zwalczania kontrrewolucji oraz nominacji generałów i ministrów, drugą bardzo ważną instytucją w państwie opanowanym przez reżim jakobiński był Komitet Bezpieczeństwa Powszechnego. Komitet ten, odpowiednio zreorganizowany, kierował tajną policją oraz zajmował się wyszukiwaniem wrogów rewolucji. Przestępców politycznych (pojęcie bardzo szerokie i nie do końca zdefiniowane, co pozwalało zaliczyć do tej grupy niemal każdemu) sądził w trybie przyśpieszonym Trybunał Rewolucyjny w Paryżu. Na prowincji działały komisje specjalne. Oprócz powyższego Komitet Ocalenia Publicznego wysyłał na prowincję swych reprezentantów, którzy posiadali niemal nieograniczoną władzą – mogli „przeciwników rewolucji” karać śmiercią.

b) Terror.

We wrześniu 1793 roku uchwalono tzw. prawo o podejrzanych, do których zaliczono wszystkich księży nie zaprzysiężonych nowej władzy, całą szlachtę, emigrantów oraz ich rodziny, a także wszystkich tych, którzy w jakikolwiek sposób okazywali swą sympatię dla monarchii lub okazali się wrogami rewolucji. Powszechnie za cnotę, a nawet obowiązek uznano donosicielstwo (denuncjacja). W ciągu niecałych 4 miesięcy wymordowano ponad 4 tysiące osób uznanych za wrogów.

c). Eliminacja przeciwników politycznych – Robespierre dyktatorem.

Robespierre po usunięciu swych wszystkich przeciwników, między innymi Dantona (aresztowanego i zgilotowanego w  marcu 1794 roku), stał się faktycznym dyktatorem Francji. Chcąc pozyskać lud francuski (w większości katolicki), a nie uznając oficjalnej władzy kościoła i głoszonej przez niego nauki, przyczynił się do wydania dekretu, którego artykuł I mówił o tym, iż lud francuski uznaje istnienie Najwyższej Istoty oraz nieśmiertelność duszy ludzkiej. Zgodnie z dekretem ogłoszony został i zainaugurowany kult Najwyższej Istoty w Paryżu i na prowincjach. Z uwagi na charakter swej władzy Robespierre wzmocnił jeszcze terror. Zostały zlikwidowane wszystkie sądy rewolucyjne na prowincji. Wszystkie sprawy przeniesiono bezpośrednio do Paryża. Wydano także dekret na mocy którego oskarżonym odmówiono prawo do posiadania obrońcy. Uznano tylko dwa wyroki: uniewinnieni lub śmierć. Zbrodnie przeciwko państwo określono tak, iż każdego niemal można było pociągną do odpowiedzialności za „popełnienie” tego czynu. Trybunał Rewolucyjny w przeciągu niecałych 9 tygodni wydał aż 1376 wyroków śmierci. Był to tzw. Wielki Terror.

d). Upadek dyktatury jakobinów i śmieć Robespierra.

Robespierre widząc niemal wszędzie spisek, stał się wkrótce sam jego ofiarą. 27 lipca 1794 roku, po uprzedniej zapowiedzi zdemaskowania kolejnego spisku i konieczności usunięcia zdrajców z Komitetu Ocalenia Publicznego i Komitetu Bezpieczeństwa Powszechnego, dyktator został aresztowany. Dwa dni później został zgilotynowany.