Prawami człowieka nazywamy wszystkie prawa i wolności, jakie należą się każdemu człowiekowi, bez rozróżnienia, jakiej jest rasy, płci, jaką wiarę wyznaje i jakim językiem się posługuje, nie liczą się również prezentowane przez niego poglądy polityczne, to, z jakiego narodu i grupy społecznej pochodzi, ani czy jest bogaty czy biedny. Prawa te są przykładem praw moralnych, czyli zbiorem postulatów zwracających uwagę na tak ważkie dla człowieka wartości jak jego życie, godność, wolność czy możliwość nieskrępowanego rozwoju.
Prawa te są prawami o charakterze moralnym, zbiorem postulatów domagających się poszanowania wartości najcenniejszych dla człowieka, takich jak życie, godność, wolność, swobodny rozwój. Zwerbalizowanie i zapisanie tych praw w jednej ustawie ma za cel ustrzec człowieka przed utratą wymienionych wcześniej tych najważniejszych wartości.
PRAWA CZŁOWIEKA A PRAWA OBYWATELA
Wśród omawianych tutaj przeze mnie artykułów jedne odnoszą się do ogółu ludzkości, nie czyniąc rozróżnienia na ich pochodzenie, natomiast inne skierowane są wyłącznie do obywateli Francji. Stąd wydaje mi się, że dlatego tak a nie inaczej sformułowano nazwę tego aktu prawnego, czyli pojawienie się obok słowa człowiek również terminu obywatel - Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela.
PRAWA NATURALNE
Twórcy francuskiej Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela, która została przyjęta uroczyście przez Zgromadzenie Narodowe w sierpniu 1789 roku, postulują, że ich zadaniem jest wyłącznie przypomnienie praw człowieka, a nie ich tworzenie od podstaw, dlatego, że prawa te odnoszą się do nas od momentu, kiedy przyszliśmy na świat. Wymienione wcześniej prawa takie, jak przysługująca nam wolność, prawo do życia i poczucia bezpieczeństwa, zostały nie tylko nabyte naturalnie w chwili narodzin, ale dotyczą wszystkich w równym stopniu, są naturalne, przyrodzone i niezbywalne, ponieważ nikt nie ma prawa nas ich pozbawiać.
ABSOLUTYZM I DEMOKRACJA - ZA I PRZECIW
Według mnie władze stojące na czele państwa powinny być wybierane na drodze demokracji, zgodnie z wolą większości. Władza króla w systemie monarchii dynastycznej opierała się na tradycji, moralności i prawach naturalnych człowieka. Król uważany był przez swoich poddanych za boskiego przedstawiciela na ziemi, stąd poddani musieli mu być posłuszni równie bezwzględnie jak Bogu. Inną obowiązującą zasadą było to, iż wola, jaką reprezentował naród powinna działać jak źródło prawa, czyli, że do narodu należy decyzja o wyborze swoich przedstawicieli, do których będzie należeć zajmowanie się sprawami państwa. W ustroju monarchii absolutnej prawo stanowił sam król, który był równocześnie źródłem prawa, co mogło być niesprawiedliwe dla narodu, którym rządził. Podjęcie każdej decyzji zależało od króla, a jego poddani nie mieli żadnego udziału we władzy. Dlatego myślę, że demokracja jest o wiele lepszym ustrojem politycznym, ponieważ tam monarcha współrządził ze społeczeństwem.
WOLNOŚĆ
Art.4 Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela
Wolność polega na czynieniu tego wszystkiego, co nie szkodzi drugiemu[...]
Jest to bardzo ważne, klarownie sformułowane prawo. Prawo to pozwala żyć każdemu w taki sposób jak mu się to podoba, pod warunkiem, że nie czyni krzywdy drugiemu człowiekowi, daje pewne swobody, ale ograniczone prawami innych ludzi. Twórcy Deklaracji… nawiązali do Teorii Umowy Społecznej popierając wolność. Artykuły dbające o gwarancję wolności człowieka noszą numery: I, II, IV, V, XI. Chociaż w sumie cały tekst Deklaracji… nawiązuje do prawa do wolności, zabezpieczając tym samym to ważne prawo. Nie tylko prawem, ale przede wszystkim obowiązkiem każdego z nas jest przestrzeganie tego prawa.
RÓWNOŚĆ WSZYSTKICH WOBEC PRAWA
Zgodnie z Deklaracją wszyscy ludzie nie zważając na ich pochodzenie, kolor skóry czy posiadane przez nich pieniądze, każdy człowiek musi być tak samo traktowany w obliczu prawa. Przykładowo czy czarnoskóry czy bogaty człowiek, stojąc przed sądem musi mieć zagwarantowane identyczne prawo do obrony, jak biały lub ubogi człowiek, który miałby być osądzony. Wszyscy są równi: mają te same prawa, przywileje i obowiązki.
DOMNIEMANIE NIEWINNOŚCI
Art.9 Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela
Każdy człowiek jest uważany za niewinnego, dopóki nie został uznany za winnego[...]
Artykuł 9 mówi o tym, że każdy człowiek nawet postawiony w stan oskarżenia jest niewinny aż do momentu, kiedy sąd w sposób oczywisty i nieulegający wątpliwości zdoła udowodnić jego winę. Stąd również obowiązek zatrzymania podejrzanego w taki sposób, by nie ucierpiał w czasie aresztowania, ponieważ może się okazać, że został niesłusznie podejrzany.
ZNOWU O WOLNOŚCI
Art.10 Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela
Nikt nie może być niepokojony z powodu swoich przekonań, również i religijnych, byle ich manifestowanie nie zakłócało porządku publicznego ustanowionego przez prawo;
Artykuł 10 postanawia o przyznaniu każdemu człowiekowi prawa do życia według wybranej przez niego dowolnie religii i postępowaniu zgodnie z preferowanymi przez niego zasadami, które są według niego słuszne, pod warunkiem, że nie jest to sprzeczne z interesami i wolnością pozostałych członków społeczeństwa.
Art.11 Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela
Swobodna wymiana myśli i poglądów jest jednym z najcenniejszych praw człowieka. Każdy obywatel ma więc wolność słowa, pisma i druku[...].
Artykuł 11 stwarza szansę do wygłaszania własnych poglądów na forum. Nie wolno rzecz jasna nikogo obrażać ani rzucać nieuzasadnionych podejrzeń. Wolno natomiast swobodnie wyrażać swoje zdanie. Jest to jeden z ważniejszych postanowień zapisanych w Deklaracji…świadectwo ustroju demokratycznego w państwie.
EKONOMIA I BUDŻET PAŃSTWA
Art.14 Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela
Wszyscy obywatele mają prawo: stwierdzić osobiście lub przez swych przedstawicieli konieczność podatku publicznego, wyrazić zgodę w sposób niczym nieskrępowany, czuwać nad jego zużyciem, ustalić jego wysokość [...], sposób jego ściągania[...];
Według mnie obywatele powinni mieć jedynie niewielki wpływ na to jak kształtują się wydatki i dochody państwa, w którym mieszkają. Zadaniem, obowiązkiem obywateli jest regulowanie podatków i na tym powinna kończyć się ich rola. A to jak będą zarządzane zależy od polityków, ich przedstawicieli, których obywatele sami wybierają, więc niech politycy zajmą się ich reprezentowaniem także w kwestiach finansowych.