Do połowy XIX stulecia Japonia znajdowała się w izolacji, była krajem zamkniętym na świat. Zerwano wszelkie kontakty z zagranicą (wyjątkiem był handel z Holendrami na wyspie Deshima), a Japończykom zabroniono podróży zagranicznych. Władzę w Japonii sprawował formalnie cesarz, któremu oddawano boską cześć. Jednak realna władza spoczywała w rękach szogunów (wojowników). W połowie XIX wieku Japonia została zmuszona do porzucenia izolacji. Do jej przełamania dążyły przede wszystkim Stany Zjednoczone. W roku 1853 do Japonii przypłynął komodor Perry i w imieniu Stanów Zjednoczonych zażądał nawiązania kontaktów handlowych. W obawie przed napaścią z zachodu Japończycy zgodzili się i w 1854 r. został zawarty układ między Japonią a USA. Dla amerykańskich statków otworzono dwa japońskie porty, utworzono też konsulat. Następnie zawarto umowy z Wielką Brytanią, Rosją, Francją, Holandią i Portugalią. To otwarcie na świat nie spodobało się części społeczeństwa. Ukształtowała się nacjonalistyczna opozycja, która zarzucała szogunom, że przejęli wbrew prawu. W roku 1868 ostatni szogun z rodu Tokugawa ustąpił ze stanowiska i przekazał władzę cesarzowi Mutsuhito. Młody cesarz otoczył się rozsądnymi urzędnikami i doradcami. Japonia wkroczyła w epokę Meji tzn. odnowy. Podjęto reformy mające na celu rozbudowę wojska, likwidacje systemu feudalnego i utworzenia nowego porządku społecznego. Wprowadzono powszechny obowiązek szkolny, a oświatę zreorganizowano. W latach 70 - tych XIX wieku wprowadzono powszechny obowiązek służby wojskowej. Wprowadzono też podatek gruntowy w pieniądzu, co boleśnie odczuł stan wojowników- szogunów. Według wzorów europejskich przebudowano wymiar sprawiedliwości i administrację. W roku 1885 w Japonii po raz pierwszy został utworzony gabinet rządowy na wzór europejski. W 1889 r. w Japonii ogłoszono konstytucję wzorowaną na pruskiej. W roku następnym odbyły się pierwsze wybory parlamentarne -zwycięstwo w nich uzyskali liberałowie. Reformom natury politycznej towarzyszył rozwój japońskiej gospodarki i transportu. Wzrastał dobrobyt, w wyniku którego nastąpił także wzrost demograficzny. Pojawiła się konieczność ekspansji terytorialnych. Niezbędne stało się też znalezienie surowców niezbędnych do rozwoju gospodarki oraz rynków zbytu. W 1894 r. doszło do wybuchu wojny japońsko - chińską. Przedmiotem sporu była Korea. Ostatecznie Chiny musiały uznać niepodległość Korei i odstąpić Japonii Formozę (Tajwan). Japonia przystąpiła do rywalizacji wpływy w Azji Wschodniej. Na tym terenie swoje strefy wpływów miała też Rosja. W 1904 r. doszło do wybuchu wojny japońsko - rosyjskiej. Japończycy zaatakowali, znajdującą się w Port Artur, flotę rosyjską. Wojska japońskie wkroczyły do Korei i Mandżurii, a w styczniu 1905 r. zdobyły Port Artur. W dniach 27 - 28 maja 1905 r. rozegrała się bitwa morska pod Cuszimą, w której flota rosyjska została całkowicie rozbita. 5 września 1905 r. w Portsmouth zawarto pokój, który zakończył wojnę rosyjsko - japońską. Japonia otrzymała południową część wyspy Sachalin i Port Artur, a Rosja uznała Koreę i południową Mandżurię za japońską strefę wpływów. Po dokonaniu aneksji Korei przez Japonię w roku 1910, "kraj kwitnącej wiśni" staje się państwem o pozycji mocarstwowej.