Rok 1868 przyniósł zniesienie szogunatu w Japonii i przywrócenie rządów cesarskich. Otworzyło to w dziejach tego kraju okres oświeconego absolutyzmu zwany Meidżi. Podjęto pracę nad modernizacja kraju. Cały wysiłek poszedł w pierwszej kolejności w kierunku likwidacji systemu lennego i wprowadzenia nowożytnego, centralistycznego absolutyzmu. Opierając się na wpływach podatkowych pracowano intensywnie nad industrializacja kraju. Rząd sprowadzał zagranicznych specjalistów, którzy budowali tzw. fabryki - modele. W szybkim tempie budowano drogi żelazne. 11 lutego 1889 r. Japonia została wyposażona w konstytucję, wzorowanej na rozwiązaniach prawnych panujących w Prusach. Nie naruszała ona władzy cesarskiej.
Przemysł japoński pracował opierając się na zagranicznych, importowanych surowcach, a ubóstwo i niska stopa życiowa większości ludności sprawiły, że rynek wewnętrzny nie był chłonny. Dla gospodarki krajowej niezbędne były zarówno zagraniczne źródła surowców, jaki i zagraniczne rynki zbytu. Ich zdobyciu zdawały się sprzyjać okoliczności zewnętrzne. Bliski sąsiad - olbrzymie Chiny były zupełnie bezsilne, a ich lenno Korea ze złożami rudy żelaza i miedzi stanowiły pożądany teren ekspansji.
Pod japońskim naciskiem w 1895 r. został podpisany układ japońsko - chiński, w którym obie strony wprowadziły w Korei kondominium. Japończycy uważali, że tą drogą zyskali czas potrzebny do przygotowania inwazji. Układ ten nie usunął konfliktu, a tylko spowodował jego odroczenie. Powstanie chłopów koreańskich w 1893 r. wywołało chińską interwencję zbrojną w Korei. Japonia uznała ten fakt za naruszenie zaciągniętych przez Pekin zobowiązań i wysłała również wojska na Półwysep Koreański. W 1894 r. wybuchła wojna japońsko - chińska. Działania wojenne wykazały świetne przygotowanie militarne Japonii i zupełną bezsilność Chin. W krótkim czasie japończycy zajęli Koreę i przenieśli walki na Półwysep Liaotuński i do Mandżurii. Wobec zagrożenia Pekinu Chiny rozpoczęły pertraktacje pokojowe. Japończycy podyktowali Chinom pokój podpisany w Shimonoseki 17 kwietnia 1895 r. Japonia otrzymała Tajwan, Peskadory, Półwysep Liaotuński i odszkodowania wojenne. Zarazem Chiny zrzekły się wszelkich roszczeń do Korei dając tam wolną rękę Japończykom. Zwycięstwa japońskie zaniepokoiły wielkie mocarstwa. Rosja uważała Mandźurię i Półwysep Liaotuński za swą strefę wpływów i zamierzała tam wybudować odnogę kolei transsyberyjskiej. Okupacja japońska plany te pokrzyżowała. Rząd carski wniósł w Tokio protest przeciwko traktatowi z Shimonoseki, do którego przyłączyła się Francja i Niemcy. Pod naciskiem trzech mocarstw Japonia zrezygnowała z Półwyspu Liaotuńskiego. Pomimo tego niepowodzenia dyplomatycznego wygrana wojna z Chinami ogromnie podniosła autorytet Japonii. Narodowi japońskiemu dała poczucie siły i pewności siebie, starannie podsycane przez propagandę nacjonalistyczną.
