1. Konkluzje wydarzeń wiosny posewastopolskiej na terenie królestwa Polskiego.

2. polityka prowadzona przez szlachtę.

3. polityka prowadzona przez burżuazje

4. polityka prowadzona przez ruch rewolucyjny.

5. Manifestacje oznaka aktywności ludności Warszawy

6. Polityka prowadzone przez księcia Wielkopolskiego

7. Obóz Czerwonych

8. Obóz Białych.

1. Od 1855 roku na Bałkanach trwała wojna krymska, po jednej stanęli stanęły Francja i Anglia przeciwko carskiej Rosji. Rosja wyszła z wojny pokonana utraciła twierdze w Sewastopolu, co dawało jej kontrole nad morzem czarnym. Jednak wojna ukazała także wewnętrzne słabości Rosji nastąpiła tzw. odwilż posewastopolska. Reformy dotarły także na ziemie polskie, ujawniając liczne nadużycia w administracji, reformy zapoczątkowała śmierć Paszkiewicza w 1856 roku. Jednak nowy car wcale nie myślał o ustępstwach względem polski, lecz zgodził się na pewne zmiany.

a) nowym namiestnikiem został Garczakow.

b) 1856- Car ogłasza amnestię wobec zatrzymanych z powodów politycznych- w poczet grupy zaliczono także Polaków zesłanych na Syberie po upadku powstania listopadowego.

c) 1857- w Warszawie zostaje otwarta szkoła wyższą - akademia medyczno- chirurgiczna.

d) 1858- powstaje towarzystwo rolnicze na czele z Zamojskim

2- 4. Sytuacje w kraju kształtowała się pod wpływem programów różnych środowisk politycznych:

a) Głównym problemem nurtującym szlachtę jest sytuacja chłopów i różne stanowiska w tej sprawie. W Towarzystwie Rolniczym znajdują się dwie grupy, jedna z nich związana z osoba zamojskiego broniła praw szlachty i postulowała jedynie zastąpienie pańszczyzny czynszem Druga grupa opowiadała się za uwłaszczeniem chłopów za odszkodowaniem. Owe reformy miały na celu, aby wolność chłopa równała się odzyskaniem kapitału.

b) Burżuazja- domagała się głównie reformy agrarnej, powstanie grupy zamożnych chłopów polepszyłoby sytuacje na rynku wewnętrznym poprzez wzrost popytu.

c) Koła rewolucyjne - od 1850 roku powstawały organizacje na wzór kół studenckich na uniwersytetach w Kijowie, Petersburgu i w Warszawie. Wśród studentów entuzjazm był jeszcze większy po wieściach o zjednoczeniu Włoch. Studenci liczyli na wybuch konfliktu pomiędzy Francja i Anglia z państwami zaborczymi.

5. Manifestacje warszawskie- w okresie lat 60tych XIX wieku wyrazem oporu przeciwko caratowi były masowe manifestacje. Okazja do pierwszej manifestacji był pogrzeb Katarzyny Sowińskiej- żony po generale Sowińskim. Dnia 27 lutego 1861 podczas kolejnej manifestacji oddziały wojskowe otworzyły ogień zabijając 5 członków. Uroczysty pogrzeb pięcioro ofiar był kolejna manifestacja polskości. Książę Wielkopolski zareagował na zaistniałą sytuacje delegalizacja towarzystwa rolniczego. 8.Kwietnia.1861- Warszawiacy protestują przeciwko tym wydarzeniom (wojsko tłumi manifestacje zabijając 100 demonstrantów). Rozpoczęto stosować inne formy oporu i manifestowania Zaczęto odprawiać liczne nabożeństwa za poległych, z okazji wielkich świat. Narodowych.

6. Polityka nowego namiestnika Wielkopolskiego-

a) ogłasza oczynszowanie korzystne dla ziemian

b) przeprowadza akty prawne dające równouprawnienie żydom

c) wprowadza polskich urzędników do administracji.

Reformy, których celem było modernizowanie kraju miały przynieść mozolna drogę ustępstw caratu względem polaków - pozwoli to na odzyskanie autonomii królestwa z lat 1815- 30, choć w swych planach był osamotniony.

7. Czerwoni- przychylni akcji zbrojnej powstania ta politykę popierali głównie studenci, oficerowie, urzędnicy. Dzięki ich zapałowi powstają w Warszawie konspiracyjne "dziesiątki" i "setki". W październiku 1861 stworzono komitet miejski, członkami tej tajnej grupy był kapitan Dąbrowski- organizuje tajne wytwórnie broni, drukarnie. W maju komitet miejski miał pod swoim kierownictwem grupę około trzech tysięcy członków, przekształca się w komitet centralny. Rozpoczęły się przygotowania do powstania.

8. Biali- wywodzili się głównie z członków towarzystwa rolniczego, warszawskiej burżuazji, przeciwnicy walki zbrojnej, opowiadali się za długofalowa polityka współpracy z caratem na rzecz ustępstw. Przeciwnicy radykalnych zmian. W 1861- grupa białych stworzyła konkurencyjna organizacje względem obozu przeciwników dyrekcje krajowa ich głównymi postulatami były:

- zwlekanie z powstaniem na dalsza przyszłość

- prowadzenie mozolnej pracy organicznej

- polityka współpracy z carem na rzecz wywalczenia dalszych ustępstw.