- Wikingowie
Wikingami lub Normanami nazywamy skandynawskim rozbójników morskich którzy od VIII do XII wieku udawali się na wyprawy o charakterze kupieckim, rabunkowym lub osadniczym. Spośród nich wyróżniano Duńczyków mieszkających w Skanii i na Półwyspie Jutlandzkim, Szwedów osiadłych wokół Jeziora Malaren i Norwegów zamieszkujących tereny najbardziej wysunięte na północ na wybrzeżach Morza Północnego.
Ekspansje morskie wikingów wynikły z dwóch przyczyn. Pierwszą z nich był szybki wzrost populacji na przełomie VII i VIII wieku w Skandynawii. A co za tym idzie brakowało ziemi pod uprawy. Drugą z przyczyn była słabość najbliższych krajów: Szkocji, Anglii i Francji, w których nie istniały jeszcze silne, zjednoczone królestwa, lub występował kryzys istniejących tam struktur wewnątrzpaństwowych. Do przyczyn należy także chęć zemsty za najazdy Franków. Ciągłe walki wśród samych Normanów zmusiły niektórych z nich do szukania szczęścia w wyprawach morskich.
Swą ekspansje mogli prowadzić dzięki rozwojowi technik budowy statków - płaskodennych łodzi wiosłowych, które wyposażali w żagle o kształcie prostokątnym tzw. drakkarów (przybrzeżnych szybkich łodzi bojowych) czy knarów które były statkami dalekomorskimi. Dzięki wynalezieniu techniki żeglowania na wiatr mogli żeglować na długie dystanse. Założyli oni liczne porty i liczne faktorie handlowe.
Dla poznania życia codziennego Wikingów wielkie znaczenie mają ich sagi. Bohaterami ich są mityczne stwory, bogowie i legendarni bohaterowie.
. 2. Norwegowie, Szwedzi, Duńczycy.
Normanowie różnili się miedzy sobą. Ich wyprawy miały różne cele. Norwegowie którzy szukali ziemie pod osiedlanie się zdobyli Wyspy Owcze, Hybrydy, Orkady, Szetlandy, Irlandię, u schyłku IX w. usadowili się w Islandii. Wkrótce potem dotarli również do Grenlandii. Całkiem prawdopodobne jest również że dotarli do wybrzeży Ameryki Północnej.
Wyprawy szwedzkie miały charakter bardziej kupiecki. Normanowie szwedzcy, głównie Swionowie i Goci, organizowali wyprawy do krajów położonych na wschód i południe od ich ojczyzny, docierając do Bułgarii Kamskiej, Rusi Kijowskiej, Bizancjum, a nawet Kalifatu Bagdadzkiego. Założyli oni faktorie kupieckie w Kijowie i Nowogrodzie.
Duńczycy najpóźniej spośród Normanów porzucili wyprawy korsarskie. W połowie IX wieku zaczęli osiedlać się u ujścia Sekwany i Loary oraz na północnych krańcach Brytanii. Założyli tam własne pastwo Normandię. Szybko jednak ulegli romanizacji i zostali wchłonięci przez miejscowy żywioł francuski. Wkrótce potem zdobywcą Anglii został Wilhelm Zdobywca który założył tam dynastie normańską.
