Imperium Osmańskie to państwo znajdujące się na Bliskim Wschodzie, które zostało założone przez Turków osmańskich.
Imperium Osmańskie - powstanie
Od XIV wieku sułtanowie tureccy prowadzili politykę ekspansji. W 1389 r. Turcy pokonali Serbów na Kosowym Polu (Serbia stała się lennem tureckim), w 1444 r. w bitwie pod Warną zwyciężyli chrześcijańskie wojska z Władysławem III Warneńczykiem na czele. W 1453 r. Mehmed II zdobył Konstantynopol i przeniósł tam stolicę.
Za jego panowania władza sułtana powiększyła się o Serbię, Bośnię, Grecję, Albanię, Mołdawie, Wołoszczyznę, chanat krymski, Anatolię. Jego podboje były kontynuowane przez Selima I: zdobył część Kurdystanu i krajów arabskich, Palestynę i Egipt.
Imperium Osmańskie - rozkwit
Szczyt potęgi Imperium Osmańskiego przypada na czasy panowania Sulejmana Wspaniałego. Zdobył część Węgier i Siedmiogród, południową Mezopotamie wraz z Bagdadem, część Azerbejdżanu, Jemen i Aden. W Afryce Północnej opanował Tunis, Algier i Trypolitanię. Rozbudowanie floty pozwoliło mu sięgnąć po Cyklady i Rodos.
Imperium Osmańskie - kryzys i upadek
Po śmierci Sulejmana Wspaniałego Imperium Osmańskie przeżyło swój pierwszy kryzys, którego oznaką była klęska wojsk tureckich pod Lepanto w 1571 r. Wielkie zwycięstwo Jana III Sobieskiego pod Wiedniem w 1683 r. zapoczątkowało szereg porażek Turcji, zmuszając ją do zawarcia pokoju w Karłowicach w 1699 r., na mocy którego Polska odzyskała część prawobrzeżnej Ukrainy i Podole, Habsburgowie otrzymali znaczną część Węgier, Wenecja - Moreę, Wyspy Egejskie, część wybrzeża dalmatyńskiego, natomiast Rosja - Azow i Zaporoże.
W tym samym czasie doszło do kryzysu wewnątrz Imperium.
W XVIII i XIX wieku Imperium Osmańskie stopniowo traciło kolejne ziemie: Besarabię, Krym, Grecję, Bałkany, Tunis, Egipt.
Na początku XX wieku Włosi zaanektowali Libię i Trypolitanię, a kraje bałkańskie - Albanię i Macedonię.
Podczas I wojny światowej Imperium Osmańskie opowiedziało się po stronie Niemiec. W wyniku postanowień pokojowych utraciło Syrię, Mezopotamię oraz zwierzchnictwo nad Egiptem i Kuwejtem.
Imperium Osmańskie - organizacja
Państwo i terytorium kraju uznawane były za dziedziczną własność dynastii Osmanów. Wola władcy była niepodważalna, ograniczało go jedynie religijne prawo szariatu. Sułtan - kalif rządził za pomocą urzędników, na czele których stał wielki wezyr. Rada doradcza sułtana nazywana była dywanem.
Imperium Osmańskie było państwem feudalnym opartym na biurokracji i wojsku.
Komentarze (0)