Jadwiga Andegaweńska była królową Polski w latach 1384 - 1399. Poślubiła Władysława Jagiełłę. Jako święta Jadwiga jest patronką Polski.

Jadwiga Andegaweńska była córką Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki. Urodziła się najprawdopodobniej w 1374 r. jako najmłodsze dziecko swych rodziców.

Aby zapewnić jednej ze swoich córek sukcesję tronu polskiego, Ludwik Andegaweński wydał przywilej koszycki w 1374 r. gwarantujący szlachcie liczne przywileje. Po jego śmierci  na zjeździe w Radomsku w 1384 r. obrano Jadwigę królową Polski, a koronacja odbyła się 16 października 1384 r. w Krakowie.

Pretendentami do ręki małoletniej królowej stali się Wilhelm Habsburg i Władysław Jagiełło. Ostatecznie ten ostatni poślubił Jadwigę Andegaweńską 18 lutego 1386 r.

Wiosną 1387 r. stanęła na czele wyprawy na Ruś Czerwoną, przyjęła hołd lenny z rąk hospodara mołdawskiego, pertraktowała także z wielkim mistrzem krzyżackim Ulrykiem von Jungingenem warunki odzyskania ziemi dobrzyńskiej.

Istotną rolę pełniła Jadwiga w życiu kulturalnym i duchowym kraju. Ufundowała wiele nowych kościołów i dbała o rozwój już istniejących, a dzięki niej na Akademii Krakowskiej powstał wydział teologii.

Jadwiga Andegaweńska zmarła w lipcu 1399 r. po porodzie córki. Cały swój majątek zapisała na rzecz Akademii Krakowskiej.

Jadwiga była osobą niezwykle religijną, uprawiała umartwienia, a po śmierci rozwinął się jej kult. W 1979 r. została beatyfikowana, a w 1997 r. kanonizowana.