Początki kapitalizmu dla wielu z nas sięgają czasów rewolucji przemysłowej dokonanej w Europie na początku XIX wieku, ale gdy badamy historie Europy możemy doszukać się źródeł kapitalizmu już w średniowieczu. Mianowicie już wtedy w średniowiecznych miastach powstają cechy rzemieślnicze, które kontrolowały produkcje i ceny wytwarzanych przez siebie produktów. Innymi przykładami na dbanie o interesy są rady miasta, w których uczestniczyli najbogatsi kupcy miejscy, natomiast drobniejsi kupcy tzw. pospólstwo uiszczali specjalne podatki do budżetu miejskiego. Z drugiej strony, gdy dostrzeżemy ze skoro plebs, czyli najubożsi nie posiadali żadnego wpływu na władzę, widzimy powiązania władzy z majątkiem. Kolejne lata to rozkwit miast europejskich, gwałtowny przyrost naturalny, co zwiększyło popyt na produkty rzemieślników a także ożywiło i rozwinął handel na niespotykana do tej pory skale. Powstawanie manufaktur specjalizująca się w dużej produkcji na powiększające się rynki zbytu, poprzez odkrycia geograficzne i rozszerzanie szlaków handlowych. Dominacja bogatych rodzin kupieckich, handlarzy, którzy niejednokrotnie zdobywali na handlu większe fortuny niż posiadali monarchowie. We Włoszech pojawia się w XIII wieku pierwsza złota moneta Floren, która zyskuje renomę w całej europie. Powstają pierwsze instytucje udzielające pożyczek na tzw. Procent, podstawa dla funkcjonowania późniejszych banków. Odkrycia geograficzne dokonane w XVI wieku zwiększają wymianę handlowa i poszerzają asortyment towarów w handlu miedzy państwami, centrum światowego handlu przenosin się z basenu morza śródziemnomorskiego na Atlantyk. Powstają nowe potężne porty handlowe - Antwerpia, Amsterdam i inne. Takie zmiany były wstępem dla ukształtowania się nurtu kapitalizmu w późniejszej europie opartego na wolności osobistej a zarazem chronionej własności prywatnej.
