Jerzy Waszyngton urodził się 22 lutego 1732r. w rodzinie plantatora w Wirginii. Od wczesnej młodości interesował się sztuką wojenną. W wieku dwudziestu dwóch lat uzyskał stopień porucznika-pułkownika (podpułkownika). Brał udział w pierwszych potyczkach wojny francusko- indiańskiej. Osiadł w okolicy Mount Vernon, gdzie do 1759r. (początek rewolucji amerykańskiej) zarządzał swoją posiadłością. W 1775r. jako delegat Virginii brał udział w Drugim Kongresie Kontynentalnym w Filadelfii. 3 lipca 1775 r. objął zwierzchność nad wojskiem jako dowódca Armii Kontynentalnej. Podczas amerykańskiej wojny o niepodległość (1775-1783r.) odniósł wiele błyskotliwych zwycięstw (1776-Trenon, 1777 Princeton i Saratoga) aby ostatecznie doprowadzić z pomocą oddziałów francuskich do kapitulacji armii brytyjskiej pod Yorktown (dowodzonej przez wybitnego stratega angielskiego- Cornwallisa).
16 kwietnia 1789r. obrany został prezydentem Ameryki. Młode państwo amerykańskie zawdzięczało mu uporządkowanie systemu pieniężnego i podatkowego. Doprowadził do stabilizacji finansowej państwa. Celem prezydenta Waszyngtona było wzmocnienie młodego państwa dlatego też podczas wojny brytyjsko-francuskiej nie posłuchał ani sekretarza stanu Jeffersona, ani sekretarza skarby Hamiltona i utrzymał Amerykę z dala od konfliktu. Niezadowolony z obrotu spraw na scenie politycznej złożył urząd przed końcem drugiej kadencji. Zmarł 14 grudnia 1799r. na swej posiadłości. Obecnie uważany jest za ojca narodu amerykańskiego.
