Adolf Hitler to jeden z największych zbrodniarzy w dziejach ludzkości. Był odpowiedzialny za wymordowanie ludzi w ramach prowadzonej przez Niemcy w latach 30. i 40. polityki rasistowskiej oraz śmierć wielu milionów ludzi w wyniku II wojny światowej, którą wywołał.
Hitler był Austriakiem. Urodził się w Braunau nad rzeką Inn. Następnie uczył się w Linzu, gdzie m.in. śpiewał w chórze i zetknął się z muzyką Wagnera, która wywarła na nim wielkie wrażenie. W Linzu zainteresował się malarstwem i postanowił związać z nim swoje życie. Opuścił to miasto po zawiedzionej miłości, ale z wielkim pragnieniem dostania się do Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Jednak komisja rekrutacyjna nie oceniła najwyżej jego prac i Hitler przeżył olbrzymi zawód. W jej składzie byli Żydzi, co na pewno nie pozostało bez wpływu na jego głęboki antysemityzm.
Młody człowiek zamknął się w sobie. To niepowodzenie miało także wymiar finansowy, bo nie miał z czego żyć i musiał mieszkać w hospicjum. Aby zarobić jakiekolwiek pieniądze, chwytał się różnych zajęć, takich jak odśnieżanie chodników. Dopiero później zaczął malować widokówki, które sprzedawał i w ten sposób zarabiał na życie.
W tym okresie zaczął budować własny światopogląd. Stał się fanatycznym antysemitą i nacjonalistą. Trafiały do niego hasła o konieczności budowy wielkich Niemiec. Nie tylko sam przyjął je za cel, do którego chciał dążyć, ale także zaczął głosić je wśród innych, wykorzystując swoje zdolności krasomówcze. Okazją do udowodnienia sobie i innym własnego patriotyzmu i szansą na odmianę swojego losy była dla Hitlera I wojna światowa. Wstąpił do wojska, ale nie austro-węgierskiego, tylko niemieckiego, ponieważ gardził wielonarodowościową armią swojego państwa.
Walcząc na froncie zachodnim dwukrotnie został odznaczony Żelaznym Krzyżem. W jednej z bitew padł ofiarą broni chemicznej, w wyniku czego stracił przytomność i na pewien czas także i wzrok. Wiadomość o kapitulacji Niemiec zastała go w szpitalu wojskowym. Nie mógł pogodzić się z tą informacją, nie wierząc, że jego armia została pokonana. Był przekonany, że klęska Niemiec była efektem zdrady Żydów i komunistów.
Po I wojnie przyjechał do Monachium. Zainteresował się historią i polityką. Jako szpieg, poszedł na spotkanie Niemieckiej Partii Robotniczej, a to co na nim usłyszał wywarło na Hitlerze ogromne wrażenie. Przystąpił do partii i rozbudował. Od 1920 roku funkcjonowała ona pod nazwą Niemieckiej Socjalistycznej Partii Pracy, (NSDAP). Szeregi partii szybko rosły ze względu na głoszone przez nią hasła obalenia systemu wersalskiego, który upokorzył Niemcy. Hitler szybko przejął przewodnictwo w swojej partii, dzięki umiejętności przekonywania innych do siebie i własnych ideałów.
Głosił antysemityzm i nacjonalizm, brawa zdobywał, gdy mówił o konieczności zmian warunków, jakie Niemcom zostały narzucone w 1918 roku. Masowe poparcie Niemców, którzy czuli się oszukani przez własnych polityków oraz wstępowanie do partii takich osób, jak Rudolf Hess czy Joseph Goeebbels, dało mu wiarę w swoją siłę.
W nocy z 8 na 9 listopada 1923 roku próbował przejąć władzę. Stanął na czele puczu monachijskiego, ale jego bojówki zostały spacyfikowane i zamach stanu nie udał się. Hitler został osądzony i skazany na 5 lat więzienia. Miał jednak bardzo dobre warunki w Landsbergu, gdzie odsiadywał karę. Napisał tam "Mein Kampf" (Moja walka". Ta książka stała się spisem jego antysemickich i antydemokratycznych poglądów. Hitler powołując się na pseudonaukowe tezy rasistowskie głosił, że Niemcy są narodem stojącym na najwyższym stopniu rozwoju i należy się im szczególna pozycja. Natomiast takie narody jak Żydzi zasługują jedynie na zniszczenie.
Po 9 miesiącach więzienia został zwolniony i zaczął odbudowywać własną partię. Rozbudowywał przy tym aparat terroru - SS, na czele którego stał Heinrich Himmler. Wykorzystał szansę sięgnięcia po władzę w 1933 roku. Tym razem zrobił to drogą całkowicie legalną - wygrywając powszechne wybory. Stało się to w wyniku kryzysu gospodarczego, który dotarł do Europy z USA. Niemcom żyło się coraz gorzej. Powszechne były bankructwa i samobójstwa ludzi, którzy nie byli w stanie wyżywić własnych rodzin. Naród obwiniał za to swoich polityków. W takiej sytuacji hasła Hitlera padły na podatny grunt. Poza tym Hitler starał się zapewnić sobie poparcie wielkich przemysłowców po części obiecując im przywileje ekonomiczne, po części szantażując, że i bez ich poparcia wygra wybory, a wtedy będzie pamiętał na kogo mógł liczyć.
Ostatnią przeszkodą był brak obywatelstwa niemieckiego, które zdobył w 1932 roku. W styczniu 1933 roku został kanclerzem Niemiec. Szybko zlikwidował system demokratyczny, rozwiązując parlament. Znalazł Niemcom wewnętrznego wroga - komunistów. Aby skutecznie z nimi walczyć, zawiesił niektóre prawa obywatelskie i rozbudował aparat terroru, który nie oszczędzał żadnych przeciwników Hitlera. Przekonał się o tym nawet jego najbliższy współpracownik Ernest Rohm. Został on skazany na śmierć wraz z innymi działaczami SA, drugiej z bojówek hitlerowskich, którzy stali się wewnętrzną partyjną opozycją. Była to tzw. noc długich noży w czerwcu 1934 roku.
W tym samym roku, a więc zaledwie rok po objęciu władzy, Hitler nakazał budowę obozów koncentracyjnych, do których zsyłał swoich przeciwników, ponieważ więzienia były już pełne. Także w 1934 roku rozpoczęły się brutalne prześladowania Żydów. W 1935 roku Hitler wydał ustawy norymberskie zakazujące Żydom wykonywanie niektórych zawodów, jeżdżenie tymi samymi tramwajami co Niemcy itd. Nasilenie działań rasistowskich i nacjonalistycznych w 1934 roku spowodowane było tym, że Hitler został prezydentem po śmierci Paula von Hindenburga. W praktyce miał już nieograniczoną władzę.
Hitler stosował zakrojoną na ogromną skalę propagandę. Przykładowo w Norymberdze zorganizował ogromny kongres NSDAP. Nie liczył się z kosztami, aby zrobić na narodzie jak największe wrażenie i wskazać Niemcom, że pod jego rządami ich przyszłość będzie wspaniała.
Aby realizować swoje plany, Hitler postanowił złamać zasady pokoju wersalskiego. Rozpoczął projekt wielkich zbrojeń, wprowadził powszechny obowiązek służby wojskowej i nie słuchał protestów płynących z całej Europy. Ale żeby wzmocnić swoją armię potrzebował czasu, dlatego podpisał pakt antykominternowski z Japonią, zawarł pakt o nieagresji z Polską, zapewniał o pokojowych intencjach. W rzeczywistości dążył do wojny, która miała zwrócić Niemcom to, co utracili kilkanaście lat wcześniej i przynieść kolejne nabytki dla rozwoju ich narodu.
Tymczasem zajął Austrię, którą przyłączył do Niemiec. Następnie na konferencji w Monachium wymusił na przywódcach Francji i Wielkiej Brytanii zajęcie Sudetów, co dało mu przekonanie, że nikt nie odważy się mu przeciwstawić zbrojnie. Dlatego zajął całą Czechosłowację i ważny port bałtycki Kłajpedę. Kolejnym sukcesem był pakt Ribbentrop-Mołotow (od nazwisk ministrów spaw zagranicznych Rzeszy i ZSRR), który był podziałem Europy pomiędzy niego i Stalina. Mając sojusznika w postaci ZSRR, mógł uderzyć na Polskę (1 września 1939 roku), co rozpoczęło II wojnę światową.
W jej trakcie Hitler rozpoczął realizację "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej". Był to plan wymordowania Żydów, a oprócz nich Hitler chciał wyniszczyć fizycznie Cyganów, homoseksualistów i osoby chore psychicznie.
Pierwszą porażką Hitlera była przegrana bitwa o Anglię, co uniemożliwiło mu zmuszenie jej do zaakceptowania zajęcia przez Niemcy większej części Europy drogą podbojów. Przełomowym momentem była jednak wojna z ZSRR, którą Hitler przegrał, mając za przeciwników również Anglię i największe mocarstwo światowe - USA. II wojna światowa prowadzona przez Hitlera na wielu frontach została przegrana. Tuż przed wkroczeniem aliantów do Berlina Hitler popełnił samobójstwo.
