Warstwą ozonową nazywamy warstwę atmosfery ziemskiej o dużym stężeniu ozonu występującą na wysokości 20 - 50 km. Pochłania szkodliwe dla człowieka promieniowanie UV i promieniowanie podczerwone. Ozonosfera powstała prawdopodobnie 500 mln lat temu. Dzięki jej ochronnym właściwościom na Ziemi mogły pojawić się żywe organizmy.
Dziura ozonowa to zjawisko polegające na czasowym obniżaniu zawartości ozonu w atmosferze. Po raz pierwszy zaobserwowane zostało w latach 70. XX wieku. Główną przyczyną jego tworzenia się jest wzrost emisji zanieczyszczeń, a przede wszystkim wzrastająca ilość freonów. Freony to związki chemiczne będące fluorochlorowęglanami, stosowanymi powszechnie w instalacjach chłodniczych, pojemnikach aerozolowych, tworzywach sztucznych i środkach czyszczących.
Początkowo dziura ozonowa tworzyła się jedynie wiosną nad Antarktydą o czym naukowcy informowali w 1985 roku. W 1995 roku odnotowano podobne zjawisko nad północną Europą i Afryką. Dalsze zmniejszanie stężenia ozonu powodować będzie rozwijanie się różnych chorób, wzrost zachorowań na nowotwory, ale także zmiany klimatyczne, topnienie powłoki lodowcowej, czy postępujące pustynnienie na suchych obszarach.
