Na strukturę współczesnego przemysłu wywierało wpływ szereg czynników, które kształtowały jego rozmieszczenie i gałęzie począwszy od drugiej połowowy XVIII stulecia. Gwałtowne i światopoglądowe zmiany w tej dziedzinie aktywności ludzkiej określamy, z uwagi na ich znaczenie, rewolucjami przemysłowymi.

Pierwszy taki okres możemy wyodrębnić na przestrzeni wieków XVIII i pierwszej połowy XIX. Były to lata wynalazków, które w znacznej mierze znajdowały zastosowanie w co dopiero kształtującym się przemyśle. Główną siłą ich atrakcyjności była oszczędność pieniędzy, z uwagi na to, iż każda maszyna, jakkolwiek droga, zastępowała wiele rąk do pracy.

Przełomowym odkryciem było zbudowanie pierwszej maszyny parowej. Szybko znalazła ona swoje miejsce w górnictwie i włókiennictwie. Odkryto także znakomite właściwości energetyczne koksu, który szybko wypierał węgiel drzewny w procesie obróbki stali. W pobliżu miejsc wydobywania surowców, węgla i stali, zaczęły się tworzyć pierwsze okręgi przemysłowe. Całokształt zachodzących wówczas procesów określamy mianem industrializacji.

Okres drugiej rewolucji przemysłowej przypada na przełom wieków XIX i XX. Do najznamienitszych okryć tego okresu należy z pewnością zaliczyć wynalezienie żarówki przez Edisona, skonstruowanie pierwszego silnika spalinowego przez Diesela, czy też opracowanie metod rafinacji ropy naftowej. Węgiel jako surowiec energetyczny był powoli wypierany przez ropę naftową, która była o wiele łatwiejsza w transporcie, a nowe wynalazki kreowały rosnące zapotrzebowanie na ten surowiec. Zaczął powstawać przemysł chemiczny, udoskonalano metody przetwórstwa ropy, powstawały huty miedzi i aluminium. Kres ten był czasem poszukiwań nowych surowców energetycznych potrzebnych do nowoczesnych maszyn (np. silnika spalinowego).

Trzecia rewolucja przemysłowa przypada na lata siedemdziesiąte XX stulecia. Był to okres w którym efektywnie zaczęto wykorzystywać owoce nauki na potrzeby skomplikowanej techniki. Powstają wówczas tranzystory, światłowody, półprzewodniki, układy scalone, rozkwita biotechnologia, przedmiotem badań i zastosowania staje się także energia atomowa. Za myślą naukową podążał zaawansowany przemył technologiczny ( "high-technology"), które stawiał wysokie wymagania kadrowe, kwalifikacyjne, surowcowe i oczywiście finansowe.

Podsumowując, w pierwszej rewolucji przemysłowej najistotniejszym było górnictwo, hutnictwo i raczkujący przemysł maszynowy, w drugiej przemysł chemiczny i zaawansowana produkcja maszyn a w trzeciej elektronika, która dominuje do dziś dnia.

Zawansowane technologie towarzyszą nam na co dzień i to one są obecnie motorem napędowym gospodarki. Do sektora zaawansowanych technologii zaliczamy przedsiębiorstwa w których więcej niż dwadzieścia procent zatrudnionych stanowią naukowcy bądź inżynierowie, a nakłady na badania naukowe przekraczają 3.5 procenta kosztów produkcji.

"High-technolgy" znajduje zastosowanie w wielu różnorodnych gałęziach gospodarki, przykładowo w produkcji komputerów, telefonów komórkowych, alarmów samochodowych, odtwarzaczy muzycznych, itp. Na pierwsze miejsce wysunęła się elektronika i mikroelektronika, z uwagi na tendencję do minimalizacji rozmiarów skomplikowanego sprzętu.

Przy produkcji skomplikowanego sprzętu technologicznego możemy wyodrębnić dwa wzajemnie powiązane etapy. W pierwszym następuje opracowanie innowacji, nowych rozwiązań, badania naukowe i produkcja prototypów w celach badawczych. Gdy wszystko okaże się w porządku i zaistnieje zapotrzebowanie na dany produkt, rusza produkcja masowa, usługi związane z serwisem i montażem.

Bardzo ciekawe jest lokowanie przemysłu wysokich technologii. Zależy od wielu czynników zmiennych w czasie, takich jak: bliskie sąsiedztwo placówek naukowych, możliwości przeprowadzania badań i eksperymentów, stawki podatkowe, koszty pracownicze, czyste środowisko, czy też atrakcyjny krajobraz sprzyjający atmosferze naukowej, itp. Skupiska placówek naukowych i przedsiębiorstw produkcyjnych określamy mianem technopolie. Współpracują one między sobą w celach opracowywania nowych technologii i wdrażania ich do masowej produkcji. Do największych z nich zaliczamy technopolie Japonii, Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech i Kanady.